Β΄ Κορινθίους γ΄ 17

ΚΕΙΜΕΝΟ

    "Ὁ δέ Κύριος τό Πνευμᾶ ἐστιν· οὗ δέ τό Πνεῦμα Κυρίου, ἐκεῖ ἐλευθερία".

ΕΡΜΗΝΕΙΑ

    "Πράγματι δέ μέ τήν ἐπιστροφήν του πρός τόν Χριστόν λαμβάνει μέσα του ὁ καθένας καί τό Ἅγιον Πνεῦμα. Τό Πνεῦμα δέ εἶναι ὁ Κύριος. Καί ὅπου ὑπάρχει τό Ἅγιον Πνεῦμα, τό ὁποῖον λαμβάνομεν διά μέσου τοῦ Κυρίου Ἰησοῦ, ἐκεῖ ὐπάρχει καί ἐλευθερία ἀπό τό κάλυμμα καί τήν δουλείαν τοῦ νόμου" ( Ἀπό τήν "Καινή Διαθήκη μετά συντόμου ἑρμηνείας" τοῦ Π.Ν.Τρεμπέλα,  ἔκδοση "Ο ΣΩΤΗΡ".

ΣΧΟΛΙΟ

    Δῶρο ἐξαίρετο μέ τό ὁποῖο ἐπροίκισε ἀπό τήν ἀρχή τῆς δημιουργίας ὁ ἀγαθός Θεός τόν ἄνθρωπο, εἶναι καί ἡ ἐλευθερία. Εἶναι ὅμως φυσικό, ὅτι ἡ ἐλευθερία, ἡ ἐσωτερική καί ἡ ἐξωτερική, δέν εἶναι δυνατό νά διατηρηθεῖ καί νά πάρει πραγματική ἀξία, παρά μόνο ἐκεῖ ὅπου εἶναι τό Πνεῦμα τοῦ Θεοῦ, ὅπου βασιλεύει μέ τό νόμο Του ὁ Θεός, ὅπου ἀνθίζει ἡ πίστη καί ἡ ἀγάπη πρός αὐτόν. Διότι τότε ὁ ἄνθρωπος μένει ἀδούλωτος, ἐλεύθερος ἀπό τή δουλεία τῆς ἁμαρτίας, ἀπό τόν τυραννικό ζυγό τοῦ ἐχθροῦ διαβόλου. Καί τότε ὁ Θεός γίνεται προστάτης καί βοηθός του, ὥστε νά διατηρήσει καί τήν ἐθνική του ἐλευθερία. Ἄς μή φαντασθοῦμε ποτέ, ὅτι ἠμπορεῖ νά σταθεῖ  ἐλευθερία πραγματική ἐκεῖ, ὅπου ὑπάρχει ἀσέβεια, ἀπιστία, παραγνώριση τοῦ καθήκοντος, καταπάτηση τῆς δικαιοσύνης, κατάργηση τῆς ἠθικῆς, περιφρόνηση πρός τήν ἀλήθεια καί τήν ἀρετή. Ἐλευθερία πραγματική εἶναι ἐκείνη, πού ἔχει ἄμεση σχέση καί ἐξάρτηση στενή ἀπό τό Θεό πατέρα, τό Θεό τῆς ἐλευθερίας ( Ἀπό τό βιβλίο "Ἀπό τήν πηγήν τῆς ἀληθείας",  ἔκδοση "Ο ΣΩΤΗΡ").