ΚΕΙΜΕΝΟ
" Ἡ γάρ κατά Θεόν λύπη μετάνοιαν εἰς σωτηρίαν κατεργάζεται· ἡ δέ τοῦ κόσμου λύπη θάνατον κατεργάζεται".
ΕΡΜΗΝΕΙΑ
"Τοὐναντίον μάλιστα ὠφελήθητε πνευματικῶς. Διότι ἡ λύπη, πού εἶναι σύμφωνος πρός τό θέλημα τοῦ Θεοῦ, ἔχει ὡς ἀποτέλεσμα μετάνοιαν, ἡ ὁποία ὁδηγεῖ εἰς σωτηρίαν. Καί ἐκεῖνος, πού αἰσθάνεται τήν μετάνοιαν αὐτήν, δέν θά μεταμεληθῇ ποτέ διά τήν μεταβολήν αὐτήν καί τό ἄλλαγμα τῶν σκέψεων καί ἀποφάσεών του. Ἡ λύπη ὅμως, τήν ὁποίαν προακαλεῖ ἡ προσκόλλησις εἰς τόν κόσμον, ἔχει ὡς ἀποτέλεσμα τόν ψυχικόν, κάποτε δέ καί αὐτόν τόν σωματικόν θάνατον" (Ἀπό τήν "Καινή Διαθήκη μετά συντόμου ἑρμηνείας" τοῦ Π.Ν.Τρεμπέλα, ἔκδοση "Ο ΣΩΤΗΡ").
ΣΧΟΛΙΟ
Συχνά ὁ ἄνθρωπος δοκιμάζει λύπη ἀπό διάφορες αἰτίες. Εἶναι δέ ἡ λύπη ἄξια ἐπαίνου ἤ κατακρίσεως, ὠφέλιμη ἤ ἐπιβλαβής, ἀνάλογα μέ τήν αἰτία γιά τήν ὁποία λυπούμαστε. Ὑπάρχει λύπη εὐάρεστη ἐνώπιον τοῦ Θεοῦ, ἡ ὁποία καί ὁδηγεῖ σέ ἀποτελέσματα ὠφέλιμα καί εὐχάριστα. Καί ὑπάρχει λύπη κοσμική, τήν ὁποία δοκιμάζουν ἄνθρωποι ξένοι πρός τό Θεό, καί αὐτή ἔχει συνέπειες κακές. Λύπη κατά Θεόν εἶναι, ὅταν ὁ ἄνθρωπος ἀναγνωρίζει τίς παρεκτροπές του, ὅταν λᾶται γι’αὐτές, ὅταν μετανοεῖ καί παίρνει ἀποφάσεις γιά τή διόρθωσή του. Ἡ λύπη αὐτή εἶναι πάντοτε ἀξιέπαινη, σωτήρια καί ὠφέλιμη. Λύπη κοσμική εἶναι, ὅταν στενοχωρούμαστε γιά συμφέροντα ὑλικά, γιά ζημιές ἐμπορικές, γιά μιά ἀποτυχία ἤ ἀσθένεια ἤ ἄλλα παρόμοια. Ἡ λύπη αὐτή μόνο καρπό ἔχει τό ὅτι βασανίζει τόν ἄνθρωπο καί τόν πικραίνει χωρίς καμμιά ὠφέλεια, τοῦ ὑποσκάπτει τήν ὑγεία, τόν ὁδηγεῖ σέ πρόωρο θάνατο (Ἀπό τό βιβλίο "Ἀπό τήν πηγήν τῆς ἀληθείας", ἔκδοση "Ο ΣΩΤΗΡ").
