Κείμενο
«Ἄρα οὖν ὡς καιρόν ἔχομεν, ἐργαζώμεθα τό ἀγαθόν πρός πάντας, μάλιστα δέ πρός τούς οἰκείους τῆς πίστεως»
Ἑρμηνεία
«Συνεπῶς, ἕως ὅτου εὑρισκόμεθα εἰς τήν παροῦσαν ζωήν, πού μόνον εἰς αὐτήν ἔχομεν καιρόν πρός ἀγαθοεργίαν, ἄς ἐργαζώμεθα τό ἀγαθόν πρός ὅλους, μάλιστα δέ πρός ἐκείνους, τούς ὁποίους ἡ πίστις μᾶς τούς κατέστησεν οἰκείους καί ἀδελφούς» (Ἀπό τήν «Καινή Διαθήκη μετά συντόμου ἑρμηνείας» ἔκδοση «Ο ΣΩΤΗΡ»).
Σχόλιο
Ὁ καιρός τῆς ζωῆς μας δέν εὑρίσκεται στή διάθεση καί τήν ἐξουσία μας. Δέ μποροῦμε ποτέ νά προβλέψουμε μέ ἀσφάλεια τό τί θά παρουσιάσει ἡ αὐριανή μέρα. Ὅπως δέν γνωρίζουμε καί τό πότε θά ἔλθει ἡ στιγμή τοῦ θανάτου μας. Εἶναι λοιπόν ὁ καιρός μας κατ’ ἐξοχήν πολύτιμος, γιατί μᾶς δίνει τήν εὐκαιρία νά καλλιεργήσουμε τήν ἀρετή, νά ἀποκτήσουμε χριστιανικό χαρακτήρα, νά στολίσουμε τή ζωή μας μέ ἔργα ἀγαθά, μέ πράξεις ἀγάπης πρός τόν πλησίον. Ἐάν ἀναβάλλουμε νά κάνουμε τό καλό, δέν εἶναι καμμιά ἀσφάλεια ὅτι θά βροῦμε καί πάλι κατάλληλη εὐκαιρία. Οἱ εὐκαιρίες παιρνοῦν καί χάνονται. Καιρός δέ πού ξοδεύεται σέ συμφέροντα ὑλικά, σέ φλυαρίες καί ματαιότητες, σέ ἔργα βιοτικά, εἶναι καιρός χαμένος, διότι δέν ἀφήνει κανένα κέρδος γιά τό μέλλον μας. Καιρός δέ πού ξοδεύεται γιά τό καθῆκον, γιά τή φιλανθρωπία, γιά τό καλό τοῦ πλησίον, πρό πάντων δέ γιά τήν ἐξυπηρέτηση ἀνθρώπων εὐσεβῶν, εἶναι καιρός κερδισμένος καί κάμνει τό χριστιανό εὐτυχῆ (Ἀπό τό βιβλίο «Ἀπό τήν πηγήν τῆς ἀληθείας», ἔκδοση «Ο ΣΩΤΗΡ»).
