Ἀββᾶ δωροθέου, Περί τοῦ φόβου τῆς μελλούσης κολάσεως, Φιλοκαλία ΕΠΕ τ. 12ος σ. 509
Εἶναι ἀδύνατο νά μείνει ἡ ψυχή στήν ἴδια κατάσταση, ἀλλά προχωρεῖ εἴτε πρός τό καλύτερο εἴτε πρός τό χειρότερο. Γι αὐτό ὅποιος θέλει νά σωθεῖ, χρειάζεται ὄχι μόνο νά μή διαπράξει τό κακό, ἀλλά καί νά ἐπιτελε΄σει τό ἀγαθό, ὅπως λέγεται στό ψαλμό· "ἔκκλινε ἀπό τό κακό καί πρᾶξε τό ἀγαθό". Δέν εἶπε μόνο "ἔκκλινε ἀπό τό κακό", ἀλλά "πρᾶξε τό ἀγαθό". Παραδείγματος χάριν, ἦταν κάποιος συνηθισμένος νά ἀδικεῖ; Πρέπει ὄχι μόνο νά μή ἀδικεῖ κανένα, ἀλλά καί νά δικαιοπραγεῖ.
