Παροιμ. γ΄5

ΚΕΙΜΕΝΟ

   "Ἴσθι πεποιθώς ἐν ὅλῃ τῇ καρδίᾳ ἐπί Θεῷ, ἐπί δέ σῇ σοφίᾳ μή ἐπαίρου"

ΕΡΜΗΝΕΙΑ

   "Στήριζε μέ ὅλην τήν ψυχήν σου τήν πεποίθησιν καί τήν ἐμπιστοσύνην σου εἰς τόν Θεόν. Μή ὑπερηφανεύεσαι δέ διά τάς πολλάς γνώσεις σου καί διά τήν ἰδικήν σου σοφίαν" (Ἀπό τήν Π.Διαθήκη μετά συντόμου ἑρμηνείας" τ. 12ος,  ἔκδοση "Ο ΣΩΤΗΡ").

ΣΧΟΛΙΟ

   Τήν πρόοδό του καί τό μέλλον του καί τήν εὐτυχία του ὁ ἄνθρωπος ζητεῖ νά τά στηρίζει σέ θεμέλια, πού νομίζει αὐτός στερεά καί ἀσφαλῆ. Καί ἄλλοι μέν στηρίζονται στόν πλοῦτο καί τά πολλά ὑλικά ἀγαθά. Ἄλλοι στή σοφία καί τόν ἐπιστημονικό τους καταρτισμό. Ἄλλοι στήν ἱκανότητά τους καί τά φυσικά τους προσόντα. Ἄλλοι σέ ἀνθρώπους προστάτες καί ἄλλοι σέ ἄλλα.  Ὅσο περισσότερο ὅμως στηρίζουμε σ’ αὐτά τήν πεποίθησή μας, τόσο λησμονοῦμε τό πραγματικό θεμέλιο. Τό θεμέλιο πού εἶναι ἄπειρες φορές ἰσχυρότερο ἀπ’ ὅλα, δηλ. τό Θεό. Ὁ Θεός εἶναι τό αἰώνιο καί ἀκλόνητο καί ἀσάλευτο στήριγμα γιά ἐκείνους πού τόν ἀναγνωρίζουν Θεό παντοδύναμο καί Πατέρα πανάγαθο. Γι’ αὐτό καί ὁ θεόπνευστος σοφός, ἀντί νά ὑπερηφανεύεται γιά τή σοφία του, συμβουλεύει μέ πολλή σοφία ὅτι δέν πρέπει νά ἔχουμε πεποίθηση σέ ἀνθρώπους καί σέ ἀνθρώπινα, ἀλλά στό Θεό. Ἐάν σ’ αὐτόν καί τίς ἐντολές του στηρίζουμε τό οἰκοδόμημα τῆς ζωῆς μας, δέν θά βρεθοῦμε ποτέ ζημιωμένοι καί μεταμελημένοι ( Ἀπό τό βιβλίο "Ἀπό τήν πηγήν τῆς ἀληθείας" ἔκδοση "Ο ΣΩΤΗΡ").