Μεγάλου Βασιλείου «Περί τοῦ Ἁγίου Πνεύματος» Κεφ.ια΄
Βεβαιώνω ἔγκυρα καί ὑπεύθυνα κάθε ἄνθρωπο, ὁ ὁποῖος ὁμολογεῖ πίστη στόν Χριστό, ἀλλά ἀπό τό ἄλλο μέρος ἀρνεῖται τόν Θεό Πατέρα, ὅτι ἡ πίστη του αὐτή στόν Χριστό σέ τίποτε ἀπολύτως δέν θά τόν ὠφελήσει. Κατά τόν ἴδιο τρόπο βεβαιώνω καί ἐκεῖνον, πού ἐπικαλεῖται τόν Θεό Πατέρα, ἀλλά ἀπορρίπτει τόν Υἱό, ὅτι ἡ πίστη του εἶναι μάταιη καί ἀνωφελής. Καί ἐκεῖνον, πού ὑποτιμᾶ καί περιφρονεῖ τό Πνεῦμα τό Ἅγιο, ὅτι ἡ πίστη του στόν Πατέρα καί τόν Υἱό θά ἀποδειχθεῖ πίστη χωρίς περιεχόμενο καί σημασία. Ἄλλωστε οὔτε εἶναι δυνατό νά πιστεύει κανείς στόν Πατέρα καί τόν Υἱό, ἄν δέν ἐμπνέεται ἀπό τό Ἅγιο Πνεῦμα. Γιατί δέν πιστεύει στόν Υἱό τοῦ Θεοῦ ἐκεῖνος, πού δέν πιστεύει στό Πνεῦμα. Ὅπως καί δέν πιστεύει στόν Πατέρα, ὅποιος δέν ἔχει πιστέψει προηγουμένως στόν Υἱό. Διότι δέν εἶναι δυνατό νά ὁμολογήσει μέ εὐλάβεια «Κύριον Ἰησοῦν, εἰ μή ἐν Πνεύματι Ἁγίῳ» ( Α΄Κορ. ιβ΄3). Καί «Θεόν οὐδείς ἑώρακε πώποτε, ἀλλ’ ὁ μονογενής Υἱός, ὁ ὤν ἐν τοῖς κόλποις τοῦ Πατρός», «ἐκεῖνος μᾶς ἐξήγησε καί μᾶς ἐγνώρισε τόν Θεό» ( Ἰω. α΄18).
Δέν μετέχει λοιπόν στήν ἀληθινή προσκύνηση καί λατρεία τοῦ Θεοῦ ὅποιος ὑποτιμᾶ τό Ἅγιο Πνεῦμα. Διότι οὔτε τόν Υἱό εἶναι δυνατό νά προσκυνήσει κανείς μέ ἄλλο τρόπο, παρά μόνο μέ τή χάρη καί τήν ἐνίσχυση τοῦ Ἁγίου Πνεύματος, οὔτε πάλι εἶναι δυνατό νά ἐπικαλεστεῖ τόν Πατέρα μέ ἄλλο τρόπο, παρά μόνο μέ τήν ἔμπνευση τοῦ Πνεύματος τοῦ Ἁγίου, πού εἶναι Πνεῦμα υἱοθεσίας».
