Μεγάλου Βασιλείου Ὁμιλία «Κατά ὀργιζομένων», παρ.1
Ἡ μετάφραση εἶναι παρμένη ἀπό τόν 6ο τόμο τῶν ἔργων τοῦ Μ.Βασιλείου τῶν ἐκδόσεων ΕΠΕ
«1. Ὅπως εἰς τάς ἰατρικάς συνταγάς, ὅταν μἐ ἐπιτυχίαν καί σύμφωνα μἐ τήν λογικήν τῆς ἐπιστήμης ἐπιτελοῦνται, μετά τήν ἐμπειρίαν μάλιστα ἀποδεικνύεται ἡ ὠφἐλεια ἀπό αὐτάς, ἔτσι καί εἰς τάς πνευματικάς διδασκαλίας, ἀφοῦ τά παραγγἐλματα λάβουν τό τἐλος πού τά ἐπιβεβαιώνει κατά τόν καλύτερον τρόπον, τότε ἀποδεικνύεται ἡ σοφία των καί ἡ ὠφἐλεια διά τήν διόρθωσιν τῆς ζωῆς καί ἡ τελείωσις αὐτῶν πού τά ἀκούουν καί πείθονται. Ὅταν ἀκούωμεν λοιπόν τάς Παροιμίας νά ἀποφαίνωνται ἀπεριφράστως ὅτι «ἡ ὀργή καταστρἐφει καί τούς φρονίμους» ἀκούωμεν δἐ καί τάς ἀποστολικάς προτροπάς- «κάθε ὀργή καί θυμός καί κραυγή ἄς εἶναι μακρυά ἀπό σᾶς μαζί μἐ κάθε κακίαν», καί τόν Κύριον νά λἐγη ὅτι «ὁ καθἐνας πού ὀργίζεται ἐναντίον τοῦ ἀδελφοῦ του χωρίς λόγον πρἐπει νά δικασθῆ», τώρα, ὁπότε ἐλάβαμεν γνῶσιν τοῦ πάθους, πού δἐν ἔχει συμβῆ εἰς ἡμᾶς, ἀλλά ἀπ’ ἔξω μᾶς ἔχει προσβάλει, ὡσάν κάποια ἀναπάντεχη καταιγίδα, τώρα ἐγνωρίσαμεν πολύ καλύτερα τό ἀξιοθαύμαστον τῶν θείων παραγγελμάτων. Ἀφοῦ ἐδώσαμεν τόπον εἰς τήν ὀργήν οἱ ἴδιοι, ὅπως δίδομεν διέξοδον εἰς ὁρμητικόν ρεῦμα, καί ἀφοῦ ἐμάθαμεν καλά ἐν ἡσυχία τήν αἰσχράν ταραχήν αὐτῶν, πού κατέχονται ἀπό τό πάθος, ἐγνωρίσαμεν ἐπάνω εἰς τά ἴδια τά πράγματα τήν ἐφαρμογήν τοῦ λόγου ὅτι «ἄνδρας ὀργίλος δέν εἶναι σεβαστός». Διότι τό πάθος αὐτό ἀπό τήν στιγμήν πού θά ἐκδιώξη τά λογικά καί ἐξουσιάση τήν ψυχήν ἀποθηριώνει καθ’ ὁλοκληρίαν τόν ἄνθρωπον καί δέν τοῦ ἐπιτρέπει οὔτε ἄνθρωπος νά εἶναι, ἀφοῦ πλέον δἐν ἔχει τήν βοήθειαν τῆς λογικῆς. Διότι ὅ,τι πρᾶγμα εἶναι τό δηλητήριον διά τά φαρμακερά ζῶα, τό ἴδιο γίνεται ὁ θυμός εἰς αὐτούς πού θά ἐξοργισθοῦν. Ὡσάν τά σκυλιά λυσσοῦν, ὡσάν τούς σκορπιούς ἐπιτίθενται, ὡσάν τά φίδια δαγκάνουν. Καί ἡ Γραφή γνωρίζει αὐτούς πού διακατέχονται ἀπό τό πάθος νά τους ἀποκαλῆ μἐ ὀνομασίας τῶν θηρίων, μέ τά ὁποῖα ἐξωμοιώθησαν διά τῆς πονηρίας. Δηλαδή τούς ὀνομάζει «κρυφά σκυλιά», φίδια, «γεννήματα ἐχιδνῶν» καί ἄλλα παρόμοια. Διότι αὐτοί πού εἶναι ἕτοιμοι διά νά καταστρέψουν ὁ ἕνας τόν ἄλλον καί νά βλάψουν τούς ὁμοφύλους των εὐλόγως θά ἠμποροῦσαν νά συγκαταριθμηθοῦν μεταξύ τῶν θηρίων καί τῶν φαρμακερῶν ζώων, εἰς τά ὁποῖα ἐκ φύσεως ἐνυπάρχει ἄσπονδον μίσος ἐναντίον τῶν ἀνθρώπων.»
