Ἁγίου Κοσμᾶ τοῦ Αἰτωλοῦ
ΔΙΔΑΧΗ ΤΕΤΑΡΤΗ
Ὁ Ἅγιος Κοσμᾶς ὁ Αἰτωλός μαρτύρησε στό Κολικόντασι τῆς Βορείου Ἠπείρου στίς 24 Αὐγούστου τοῦ 1779.
Μέ τήν εὐκαιρία τῆς συμπλήρωσης 230 χρόνων ἀπό τόν μαρτυρικό του θάνατο, θά παρουσιάσουμε σέ συνέχειες τήν πρώτη Διδαχή τοῦ Ἁγίου.
Τό κείμενο εἶναι παρμένο ἀπό τό βιβλίο τοῦ Ἰω.Β.Μενούνου «Ἁγίου Κοσμᾶ τοῦ Αἰτωλοῦ Διδαχές καί βιογραφία», ἐκδόσεις «Τῆνος». Ὁ χωρισμός σέ κεφάλαια εἶναι ἀπό τό βιβλίο τοῦ Σεβασμιωτάτου πρώην Φλωρίνης κ.κ.Αὐγουστίνου μέ τίτλο «Κοσμᾶς ὁ Αἰτωλός».
Ἕνα ζεῦγος Ἀγίων ( Ἀνδρόνικος καί Ἀθανασία)
Ἄς ἔλθωμεν παρακάτω, εἰς ἐκεῖνον ὁπού ἔκαμε τὰ ἑξήκοντα.
Εἰς τάς 9 τοῦ Ὀκτωβρίου μηνὸς ἑορτάζει ἡ ἁγία μας Ἐκκλησία ἕνα ἅγιον Ἀνδρόνικον μὲ τὴν ἁγίαν Ἀθανασίαν. Ἦτον ἀνδρόγυνον. Τοὺς ἐχάρισεν ὁ πανάγαθος Θεός δύο τέκνα ἀρσενικά, τὸ ἕνα ἦτον δέκα χρόνων καὶ τὸ ἄλλο δώδεκα. Μίαν ἡμέραν ἀπόθαναν καὶ τὰ δύο. Ἐκαθότουν καὶ ἔκλαιεν ἡ ἁγία Ἀθανασία διὰ τὰ παιδιὰ της. Ἔρχεται ἄγγελος Κυρίου καὶ τῆς λέγει: Ἀθανασία, διατί κλαίεις καὶ λυπᾶσαι; Τὰ παιδιὰ σου χαίρονται μέσα εἰς τὸν Παράδεισον καὶ ἔχεις νὰ τὰ ἀπολαύσης εἰς τὴν Δευτέραν Παρουσίαν καὶ μὴ λυπᾶσαι. Ἔτσι τὴν ἐπαρηγόρησεν ὁ ἄγγελος.
Λέγει ἡ Ἀθανασία τοῦ Ἀνδρονίκου: Ἀφέντη, χιλιάδες ἄνθρωποι καὶ γυναῖκες ἔζησαν καὶ ἐφύλαξαν παρθενίαν εἰς ὅλην τους τὴν ζωή ἐμεῖς δὲν ἐφυλάξαμεν. Μᾶς ἐχάρισεν ὁ Θεός δύο παιδιὰ καὶ μᾶς τὰ ἐπῆρε, ἐπανδρευθήκαμεν καὶ ἐκάμαμεν τὰ σωματικά, δὲν γενόμεθα καλόγεροι νὰ κάμωμε καὶ τὰ ψυχικὰ νὰ πηγαίνωμεν εἰς τὸν Παράδεισον; Πρῶτον αὐθέντη τὸν ὠνόμασεν ἡ Ἀθανασία τὸν ἄνδρα της. Διά τιμὴ τῆς γυναικός νὰ λέγη τὸν ἄνδρα της αὐθέντη. Ἀπεκρίθη της καὶ ὁ εὐλογημένος Ἀνδρόνικος καὶ τῆς λέγει: Ἄς εἶναι, ἀδελφή μου, ἄς γὲνη τὸ θέλημα τοῦ Θεοῦ. Ἀδελφὴ τὴν ὠνόμασεν καὶ ἀπὸ ἐκείνην τὴν ὥραν ἐζοῦσαν ὡσὰν ἀδελφοί. Ἐπούλησαν τά πράγματά τους καὶ τὰ ἐμοίρασαν ἐλεημοσύνην, ἐπῆγαν καί οἱ δυὸ εἰς μοναστήρια καὶ ἔγιναν καλόγεροι καὶ ἀπερνοῦσαν μὲ νηστεῖες, σκληραγωγίες, κακοπάθιες καὶ ἐσώθησαν καὶ ἐπῆγαν εἰς τὸν Παράδεισον. Αὐτοὶ ἔκαμαν τά ἑξήκοντα, διατί ἔκαμαν πρῶτον τὰ σωματικά, ἔκαμαν καί τὰ ψυχικά. Αὐτοί βέβαια εἶναι κατώτεροι ἀπὸ τὴν ἁγίαν Παρασκευήν.
Ἀνίσως καὶ θέλει νὰ κάμη τὰ ἑξήκοντα κανένας ἀπὸ λόγου σας, ἄς ἀγωνίζεται ὡσὰν τὸν ἅγιον Ἀνδρόνικον καί τὴν ἁγίαν Ἀθανασίαν καὶ σώνεται. Καὶ ἂν εἶναι κανένας ἀπὸ λόγου σας καὶ δὲν εὐχαριστεῖται μὲ τὴν γυναῖκα του καὶ γυρεύει καὶ ξένην γυναῖκα, ἄς στοχασθῆ τὸν ἅγιον Ἀνδρόνικον τί ἔκαμε καὶ ἂς ἐντρέπεται. Ἀνίσως πάλιν καὶ εἶναι καμμία γυναῖκα καὶ δὲν εὐχαριστεῖται μέ τὸν ἄνδρα της, ἀλλὰ θέλει καὶ ἄλλον ἄνδρα, ἄς στοχασθῆ τί ἔκαμεν ἡ ἁγία Ἀθανασία καὶ νὰ ἐντρέπεται.
