Μέ τήν εὐκαιρία συμπλήρωσης ὀγδόντα χρόνων ἀπό τήν ὁσιακή κοίμηση τοῦ ἀειμνήστου Ἀρχιμανδρίτου Εὐσεβίου Ματθοπούλου, Γέροντος τῆς Ἀδελφότητός μας, δημοσιεύουμε σέ συνέχειες κομμάτια ἀπό τό κλασικό βιβλίο του «Ο ΠΡΟΟΡΙΣΜΟΣ ΤΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΥ». Τό κείμενο εἶναι παρμένο ἀπό τό ὁμώνυμο βιβλίο τῶν ἐκδόσεων τῆς Ἀδελφότητος «ΖΩΗ» σέ ἁπλούστερη γλωσσική μορφή.
ΜΑΡΤΥΡΙΕΣ ΤΗΣ ΑΓΙΑΣ ΓΡΑΦΗΣ ΓΙΑ ΤΟΝ ΠΡΟΟΡΙΣΜΟ ΤΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΥ ΠΑΝΩ ΣΤΗ ΓΗ
10. α) Λόγοι τοῦ θείου Παύλου γιὰ τὸ ὅτι πρέπει νὰ μιμούμεθα τὸν Χριστό.
Νὰ τί λέει ὁ θεῖος Παῦλος γιὰ τὸ ὅτι πρέπει νὰ ἔχουμε στραμμένα τὰ μάτια μας στὸν Χριστὸ καὶ νὰ μιμούμεθα τὸ παράδειγμά Του: «Τοιγαροῦν καὶ ἡμεῖς, τοσοῦτον ἔχοντες περικείμενον ἡμῖν νέφος μαρτύρων, ὄγκον ἀποθέμενοι πάντα καὶ τὴν εὐπερίστατον ἁμαρτίαν, δι’ ὑπομονῆς τρέχωμεν τὸν προκείμενον ἡμῖν ἀγῶνα, ἀφορῶντες εἰς τὸν τῆς πίστεως ἀρχηγὸν καὶ τελειωτήν Ἰησοῦν, ὅς ἀντὶ τῆς προκειμένης αὐτῷ χαρᾶς ὑπέμεινε σταυρόν, αἰσχύνης καταφρονήσας, ἐν δεξιᾷ τε τοῦ θρόνου τοῦ Θεοῦ κεκάθικεν. Ἀναλογίσασθε γὰρ τὸν τοιαύτην ὑπομεμενηκότα ὑπὸ τῶν ἁμαρτωλῶν εἰς αὐτὸν ἀντιλογίαν, ἵνα μὴ κάμητε ταῖς ψυχαῖς ὑμῦν ἐκλυόμενοι» (Ἑβρ. ιβ’ 13).
Τὸ νόημα τῶν λόγων αὐτῶν τοῦ θείου Παύλου εἶναι: Καὶ ἐμεῖς, λοιπόν, ἔχοντας ὑπόψη μας τὸ ἀναρίθμητο πλῆθος τῶν μαρτύρων καὶ ἀγωνιστῶν, οἱ ὁποῖοι μὲ τὴ μεγάλη πίστη, ἀπὸ τὴν ὁποία ἐμπνέονταν, τελείωσαν τὴ ζωή τους μὲ καρτερία καὶ μεγάλη ὑπομονή, ἀφοσιωμένοι στὸν Θεὸ καὶ ὑπακούοντας τελείως σ’ Αὐτόν, ἄς πετάξουμε καὶ ἂς διώξουμε μακριὰ μας καθετὶ πού μᾶς γίνεται βάρος, κώλυμα καὶ ἐμπόδιο στὸ δρόμο τῆς ἀρετῆς. Ἄς μισήσουμε δὲ καὶ ἂς ἀποστραφοῦμε τὴν ἁμαρτία ποὺ εὔκολα μᾶς σαγηνεύει, μᾶς περιπλέκει καὶ μᾶς παγιδεύει. Μὲ μεγάλη προθυμία καὶ ὑπομονὴ ἄς βαδίζουμε καὶ ἂς τρέχουμε στὸν ἀγώνα τῆς πίστεως καὶ τῆς ὑπακοῆς στὸ θέλημα τοῦ Θεοῦ.
Γι’ αὐτὸ ἂς ἔχουμε μπροστά μας ὡς ὑπόδειγμα καὶ παράδειγμα κάθε ἀρετῆς τὸν Ἰησοῦ Χριστό, ὁ Ὁποῖος εἶναι ἡ ἀρχὴ καὶ κεφαλὴ τῆς ἀληθινῆς πίστεώς μας καὶ ὁ τέλειος στὴν ἀρετή, Ἐκεῖνος πού μᾶς κάνει νὰ προοδεύουμε καὶ μᾶς τελειοποιεῖ σ’ αὐτή.
Ὁ Ἴδιος ὁ Χριστός, ἔχοντας ὑπόψη τὴν αἰώνια δόξα, ποὺ ἐπρόκειτο καὶ ὡς ἄνθρωπος νὰ πάρη γιὰ τὰ παθήματά Του, ὑπέφερε ἀγόγγυστα τὸν γεμάτο πόνους, ἀτιμωτικὸ θάνατο τοῦ Σταυροῦ, χωρὶς καθόλου νὰ ὑπολογίση τοὺς ἀναρίθμητους ἐξευτελισμούς, τὶς περιφρονήσεις καὶ ἀτιμώσεις, τὶς ὁποῖες ἐκαναν σ’ Αὐτὸν οἱ Ἰουδαῖοι καὶ οἱ εἰδωλολάτρες. Γι’ αὐτὸ καὶ ὑψώθηκε καὶ δοξάσθηκε μὲ τέλεια δόξα ἀπὸ τὸν οὐράνιο Πατέρα Του καὶ Θεό, ἀφοῦ κάθισε στὰ δεξιὰ τοῦ θρόνου τῆς μεγαλειότητάς Του.
Συλλογισθῆτε λοιπὸν καὶ σεῖς Αὐτὸν τὸν Χριστό, τὸν Υἱὸ τοῦ Θεοῦ, ὁ Ὁποῖος ὑπέμεινε ἀγόγγυστα τόση καταφρόνηση ἀπὸ τοὺς ἀσεβεῖς καὶ ἁμαρτωλοὺς σταυρωτές Του, γιὰ νὰ μὴ χάνουν τὸ θάρρος τους καὶ ἀποκάμουν οἱ ψυχές σας ἀπὸ τὶς διάφορες δοκιμασίες, θλίψεις καὶ διωγμούς, τοὺς ὁποίους ἐπιτρέπει ὁ Θεὸς ἀπὸ ἀγάπη, γιὰ νὰ σᾶς δοκιμάση. Τὶς ἐπιτρέπει, γιὰ νὰ μορφωθῆτε μὲ αὐτὲς καὶ νὰ τελειοποιηθῆτε.
