Μέ τήν εὐκαιρία συμπλήρωσης ὀγδόντα χρόνων ἀπό τήν ὁσιακή κοίμηση τοῦ ἀειμνήστου Ἀρχιμανδρίτου Εὐσεβίου Ματθοπούλου, Γέροντος τῆς Ἀδελφότητός μας, δημοσιεύουμε σέ συνέχειες κομμάτια ἀπό τό κλασικό βιβλίο του «Ο ΠΡΟΟΡΙΣΜΟΣ ΤΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΥ». Τό κείμενο εἶναι παρμένο ἀπό τό ὁμώνυμο βιβλίο τῶν ἐκδόσεων τῆς Ἀδελφότητος «ΖΩΗ» σέ ἁπλούστερη γλωσσική μορφή.
11. β) Λόγοι τοῦ εὐαγγελιστοῦ Ἰωάννου.
Καὶ ὁ εὐαγγελιστὴς Ἰωάννης τὸ ἴδιο ἀκριβῶς λέει: «Ὁ λέγων ἐν αὐτῷ μένειν ὀφείλει, καθὼς ἐκεῖνος περιεπάτησε, καὶ αὐτὸς οὕτω περιπατεῖν» (Α΄ Ἰω. β’ 6). Αὐτὸ σημαίνει, ὅπως τὸ καταλαβαίνει ὁ καθένας, ὅτι ὁ Χριστιανὸς ἔχει προορισμὸ πάνω στὴ γῆ, ἐὰν θέλη νὰ εἶναι ἄνθρωπος τοῦ Χριστοῦ, νὰ ζῆ καὶ νὰ συμπεριφέρεται ὅπως ἔζησε καὶ συμπεριφέρθηκε ὁ Ἴδιος ὁ Χριστός.
Καὶ ὁ εὐαγγελιστὴς Ἰωάννης τὸ ἴδιο ἀκριβῶς λέει: «Ὁ λέγων ἐν αὐτῷ μένειν ὀφείλει, καθὼς ἐκεῖνος περιεπάτησε, καὶ αὐτὸς οὕτω περιπατεῖν» (Α΄ Ἰω. β’ 6). Αὐτὸ σημαίνει, ὅπως τὸ καταλαβαίνει ὁ καθένας, ὅτι ὁ Χριστιανὸς ἔχει προορισμὸ πάνω στὴ γῆ, ἐὰν θέλη νὰ εἶναι ἄνθρωπος τοῦ Χριστοῦ, νὰ ζῆ καὶ νὰ συμπεριφέρεται ὅπως ἔζησε καὶ συμπεριφέρθηκε ὁ Ἴδιος ὁ Χριστός.
12. γ) Λόγοι τοῦ ἀποστόλου Πέτρου.
Ὁ ἀπόστολος Πέτρος μᾶς λέει ὅτι ὁ Χριστὸς ὑπέμεινε ἀγόγγυστα καὶ μὲ ὑπομονή, γιὰ τὴ σωτηρία μας, φρικτὰ πάθη καὶ ἀτιμωτικὸ θάνατο, ἀφήνοντας ἔτσι σ’ ἐμᾶς παράδειγμα, τύπο καὶ ὑπογραμμὸ τῆς ὑπομονῆς καὶ τῆς ἀρετῆς, γιὰ νὰ Τὸν μιμηθοῦμε, ἀκολούθωντας τὰ ἴχνη καὶ τὰ βήματά Του.
Ὁ Χριστός, λέει στὴ συνέχεια ὁ θεῖος Πέτρος, δὲν ἔκανε καμία ἁμαρτία, οὔτε βρέθηκε στὴν ψυχή του καὶ στὸ στόμα Τοῦ ἀπολύτως τίποτε τὸ δόλιο ἡ ἄξιο κατηγορίας. Καὶ ὅταν ἀκόμη Τὸν περιγελοῦσαν, ὑπέμεινε μὲ ὑπομονή, χωρὶς νὰ ἀντιμιλάη καὶ νὰ ἀνταποδίδη τὰ ὅμοια σ’ αὐτοὺς ποὺ Τὸν περιγελοῦσαν. Καὶ ἐνῶ ἔπασχε ἄδικα ἀπὸ τοὺς πονηροὺς καὶ ἀπὸ αὐτοὺς ποὺ ἤθελαν τὸ κακό Του, δὲν ὀργιζόταν, οὔτε τοὺς ἀπειλοῦσε, ἀλλὰ τοὺς παρέδινε στὸν ἐπουράνιο Πατέρα Του ποὺ κρίνει ὅλους μὲ δικαιοσύνη.
Ἰδοὺ καὶ τὰ ἴδια τὰ λόγια τοῦ ἀποστόλου Πέτρου: «Χριστός ἔπαθεν ὑπὲρ ἡμῶν, ὑμῖν ὑπολιμπάνων ὑπογραμμὸν ἵνα ἐπακολουθήσητε τοὶς ἴχνεσιν αὐτοῦ• ὃς ἁμαρτίαν οὐκ ἐποίησεν, οὐδὲ εὑρέθη δόλος ἐν τῷ στόματι αὐτοῦ• ὃς λοιδορούμενος οὐκ ἀντελοιδόρει, πάσχων οὐκ ἠπείλει, παρεδίδου δὲ τῷ κρίνοντι δικαίως» (Α’ Πετρ. β’ 21-23).