Μέ τήν εὐκαιρία συμπλήρωσης ὀγδόντα χρόνων ἀπό τήν ὁσιακή κοίμηση τοῦ ἀειμνήστου Ἀρχιμανδρίτου Εὐσεβίου Ματθοπούλου, Γέροντος τῆς Ἀδελφότητός μας, δημοσιεύουμε σέ συνέχειες κομμάτια ἀπό τό κλασικό βιβλίο του «Ο ΠΡΟΟΡΙΣΜΟΣ ΤΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΥ». Τό κείμενο εἶναι παρμένο ἀπό τό ὁμώνυμο βιβλίο τῶν ἐκδόσεων τῆς Ἀδελφότητος «ΖΩΗ» σέ ἁπλούστερη γλωσσική μορφή.
ΜΑΡΤΥΡΙΕΣ ΤΗΣ ΑΓΙΑΣ ΓΡΑΦΗΣ ΓΙΑ ΤΟΝ ΤΕΛΙΚΟ ΚΑΙ ΥΨΙΣΤΟ ΠΡΟΟΡΙΣΜΟ ΤΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΥ
17. α) Λόγοι τοῦ Χριστοῦ.
Ὁ Ἴδιος ὁ Χριστός, κατὰ τὴ μεγάλη ἡμέρα τῆς κρίσεως καὶ τῆς ἀμοιβῆς, ὅταν θὰ ὁδηγηθοῦν καὶ θὰ ὑψωθοῦν οἱ ἄνθρωποι στὸν ὕψιστο καὶ τελικό τους προορισμό, ἀπευθυνόμενος πρὸς τοὺς δίκαιους καὶ καλώντάς τους νὰ ἀπολαύσουν τὰ αἰώνια ἀγαθά, λέει: «Δεῦτε οἱ εὐλογημένοι τοῦ πατρός μου κληρονομήσατε τὴν ἡτοιμασμένην ὑμῖν βαοιλείαν ἀπὸ καταβολῆς κόσμου» (Ματθ. κε’ 34).
Καὶ σὲ ἄλλο μέρος ὁ Κύριος, μιλώντας γιὰ τὴ μέλλουσα ἀποκατάσταση τῶν δικαίων, λέει ὅτι αὐτοί, μὲ τὸ νὰ εἶναι παιδιὰ τοῦ Θεοῦ, θὰ βρίσκωνται στὴν οὐράνια βασιλεία τοῦ Πατέρα τους ἔνδοξοι καὶ λαμπροὶ σὰν τὸν ἥλιο: «Τότε, λέει, οἱ δίκαιοι ἐκλάμψουσιν ὡς ὁ ἥλιος ἐν τῇ βασιλείᾳ τοῦ Πατρὸς αὐτῶν» (Ματθ. ιγ’ 43).
18. β) Λόγοι τοῦ ἀποστόλου Πέτρου.
Ὁ ἀπόστολος Πέτρος εὐλογεῖ καὶ δοξάζει τὸν Θεό, ὁ ὁποῖος, ἐξαιτίας τῆς μεγάλης Του ἀγάπης, μᾶς ἀναγέννησε καὶ μᾶς ἔκανε διὰ μέσου τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ παιδιὰ Του, γιὰ νὰ κληρονομήσουμε ἄφθαρτα καὶ οὐράνια αἰώνια ἀγαθά: «Εὐλογητὸς ὁ Θεὸς καὶ Πατὴρ τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ, ὁ κατὰ τὸ πολὺ αὐτοῦ ἔλεος ἀναγεννήσας ἡμᾶς εἰς ἐλπίδα ζῶσαν δι’ ἀναστάσεως Ἰησοῦ Χριστοῦ ἐκ νεκρῶν, εἰς κληρονομίαν ἄφθαρτον καὶ ἀμίαντον καὶ ἀμάραντον, τετηρημένην ἐν οὐρανοῖς εἰς ἡμᾶς» (Α’ Πετρ. α’ 34).
Ἄς εἶναι δοξασμένος, λέει, ὁ Θεὸς καὶ Πατέρας τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ, ὁ ὁποῖος μᾶς ἀναγέννησε, μὲ τὸ πολὺ καὶ ἀμέτρητο ἔλεός Του, καὶ μᾶς ἔκανε παιδιὰ Του μὲ τὸ Ἅγιο Βάπτισμα καὶ τὴ χάρη τοῦ Ἁγίου Πνεύματος καὶ μᾶς ὁδήγησε σὲ ἀληθινή, βέβαια ἐλπίδα. Ἀποδείχθηκε δὲ αὐτή ἡ ἐλπίδα μας ἀληθινὴ καὶ βέβαια μὲ τὴν ἀνάσταση τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ, τὸν Ὁποῖον ἀνάστησε ἀπὸ τοὺς νεκρούς, ἐπιβεβαιώνοντας ἔτσι ὅλες τὶς οὐράνιες καὶ αἰώνιες ἐλπίδες μας γιὰ τὸ ὅτι θὰ κληρονομήσουμε ἄφθαρτη, ἀμίαντη, ἀμόλυντη καὶ ἀμάραντη δόξα καὶ μακαριότητα, ποὺ ὑπάρχει καὶ φυλάγεται γιὰ μᾶς στοὺς οὐρανούς.
19. γ) Λόγοι τοῦ ἀποστόλου Παύλου.
Ὁ θεῖος Παῦλος, μιλώντας γιὰ τὰ αἰώνια ἀγαθά, ποὺ ξεπερνοῦν κάθε ἀνθρώπινη σκέψη, τὰ ὁποῖα θὰ ἀπολαύσουν οἱ ἄνθρωποι τοῦ Θεοῦ, λέει: «Ἃ ὀφθαλμὸς οὐκ εἶδε καὶ οὖς οὐκ ἤκουσε καὶ ἐπὶ καρδίαν ἀνθρώπου οὐκ ἀνέβη, ἃ ἡτοίμασεν ὁ Θεὸς τοῖς ἀγαπῶσιν αὐτόν» (Α’ Κόρ. β’ 9). Τὰ ἐπουράνια ἀγαθὰ τῆς βασιλείας τοῦ Θεοῦ, τὴ δόξα, τὴ χαρά, τὴν εὐφροσύνη καὶ τὴν αἰώνια μακαριότητα, ποὺ ἑτοίμασε ὁ Θεὸς ἀπὸ τὴν ἀρχὴ τοῦ κόσμου γιὰ ἐκείνους ποὺ Τὸν ἀγαποῦν καὶ ὑπακούουν στὸ θέλημά Του, εἶναι τέτοια, ποὺ μάτι ἀνθρώπου δὲν τὰ εἶδε ποτέ καὶ αὐτὶ δὲν τὰ ἄκουσε καὶ καρδιὰ καὶ διάνοια ἀνθρώπου δὲ τὰ σκέφθηκε οὔτε τὰ φαντάσθηκε ποτέ. Τόσο ὕψιστα καὶ ἀκατάληπτα εἶναι αὐτὰ τὰ ἀγαθά.
Καὶ σὲ ἄλλο μέρος ὁ θεῖος Παῦλος κηρύττει ὅτι τὸ Πνεῦμα τοῦ Θεοῦ, ὁ Παράκλητος, μαρτυρεῖ καὶ βεβαιώνει μαζὶ μὲ τὴ δική μας συνείδηση, ποὺ ἔχουμε ἀπὸ τότε ποὺ βαπτισθήκαμε καὶ ἀναγεννηθήκαμε, ὅτι εἴμαστε παιδιὰ τοῦ Θεοῦ. Ἀφοῦ εἴμαστε λοιπὸν παιδιὰ τοῦ Θεοῦ, προσθέτει ὁ θεῖος Ἀπόστολος, εἴμαστε φυσικὰ καὶ κληρονόμοι τῶν αἰωνίων ἀγαθῶν, συγχρόνως δὲ καὶ συγκληρονόμοι μὲ τὸν Χριστό, τὸν Υἱὸ τοῦ Θεοῦ: «Αὐτό, λέει, τὸ Πνεῦμα συμμαρτυρεῖ τῷ πνεύματι ἡμῶν ὅτι ἐσμεν τέκνα Θεοῦ. Εἰ δὲ τέκνα, καὶ κληρονόμοι• κληρονόμοι μὲν Θεοῦ, συγκληρονόμοι δὲ Χριστοῦ» (Ρωμ. η’ 15-16).
Ὅπως ἐδῶ ὁ θεῖος Παῦλος μαρτυρεῖ ὅτι οἱ ἀληθινοὶ Χριστιανοί θὰ εἶναι κληρονόμοι τοῦ Θεοῦ καὶ συγκληρονόμοι τοῦ Χριστοῦ, ἔτσι καὶ σὲ ἄλλη ἐπιστολὴ του βεβαιώνει ὅτι, ἂν οἱ Χριστιανοὶ ὑπομένουν τὶς θλίψεις καὶ τὶς δοκιμασίες ποὺ ὑπάρχουν σ’ αὐτὸ τὸν κόσμο μὲ ὑπομονὴ καὶ καρτερία, θὰ συμβασιλεύσουν μαζὶ μὲ τὸν Χριστὸ στὴν ἄπειρη αἰωνιότητα· «Εἰ ὑπομένομεν, λέει, καὶ συμβασιλεύσομεν» (Β’ Τίμ. β’, 12).
