Μέ τήν εὐκαιρία συμπλήρωσης ὀγδόντα χρόνων ἀπό τήν ὁσιακή κοίμηση τοῦ ἀειμνήστου Ἀρχιμανδρίτου Εὐσεβίου Ματθοπούλου, Γέροντος τῆς Ἀδελφότητός μας, δημοσιεύουμε σέ συνέχειες κομμάτια ἀπό τό κλασικό βιβλίο του «Ο ΠΡΟΟΡΙΣΜΟΣ ΤΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΥ». Τό κείμενο εἶναι παρμένο ἀπό τό ὁμώνυμο βιβλίο τῶν ἐκδόσεων τῆς Ἀδελφότητος «ΖΩΗ» σέ ἁπλούστερη γλωσσική μορφή.
33. Ἡ σοφία τοῦ Θεοῦ μεταχειρίζεται καὶ αὐτούς τους πονηροὺς δαίμονες γιὰ τὸν καταρτισμὸ τοῦ ἀνθρώπου.
Ἀξίζει νὰ προσέξουμε καὶ αὐτό: Ἡ πανσοφία τοῦ Θεοῦ μεταχειρίζεται σὰν μέσο γιὰ τὴν πνευματικὴ καλλιέργεια καὶ τὸν καταρτισμὸ τοῦ ἀνθρώπου καὶ αὐτή ἀκόμη τὴν ἐνέργεια τῶν πονηρῶν πνευμάτων.
Ἐπιτρέπει δηλαδὴ ὁ Θεὸς τὴν πονηρὴ ἐνέργεια καὶ τὸν πόλεμο τῶν πονηρῶν πνευμάτων, ποὺ κάνουν γιὰ νὰ ἀποσπάσουν τὸν ἄνθρωπο ἀπὸ τὴν ἀλήθεια καὶ τὴν ἀρετή. Διότι δοκιμαζόμενος ὁ ἄνθρωπος μὲ αὐτὴν καὶ μένοντας σταθερὸς στὴν ὑπακοὴ καὶ τήρηση τοῦ νόμου τοῦ Θεοῦ, θὰ στεφανωθῆ μὲ τὸ στεφάνι τῆς αἰώνιας δόξας καὶ εὐτυχίας, ἐπειδὴ ἀναδείχθηκε στὴν ἀρετὴ νικητὴς καὶ αὐτῶν ἀκόμη τῶν πονηρῶν πνευματων.
Ὁ Θεὸς μεταχειρίζεται καὶ τοὺς διάφορους πειρασμοὺς γιὰ τὸν ἴδιο σκοπό: Νὰ καλλιεργήση πνευματικὰ καὶ νὰ καταρτίση τὸν ἄνθρωπο. Γιὰ τὸν ἴδιο σκοπὸ μεταχειρίζεται ἀκόμη καὶ ποικίλα ἄλλα μέσα καὶ περιστάσεις, ποὺ φέρνει σὲ κάθε ἀνθρωπο.
Ἔτσι ἡ πάνσοφη καὶ πανάγαθη πρόνοιά Του μεταχειρίζεται τὰ πάντα μὲ σοφία, γιὰ νὰ καταρτίιση καὶ τελειοποιήση τὸν ἄνθρωπο.
34. Τί κάνει ὁ οὐράνιος Πατέρας σ’ αὐτοὺς ποὺ ὑπακούουν στὸν Χριστό, καὶ τί σὲ ὅσους δὲν ὑπακούουν.
Ποιὰ σχέση ἔχει ὁ Χριστὸς μὲ ὅσους τὸν ὑπακούουν.
Ὁ Χριστός, ὅπως εἴπαμε, εἶναι ὁ ἄρχοντας στὴν Ἐκκλησία, κατευθύνοντας μὲ τὴ διδασκαλία καὶ τοὺς νόμους Του τοὺς πιστούς, γιὰ νὰ ἐκπληρώσουν τὸν προορισμό τους, νὰ καλλιεργηθοῦν πνευματικὰ καὶ νὰ τελειοποιηθοῦν.
Τὸ Πνεῦμα τὸ Ἅγιον δίνει τὴν ἱκανότητα καὶ τὴ δύναμη στοὺς ἐκλεκτοὺς ἐργάτες τοῦ Θεοῦ νὰ ἐνεργοῦν καὶ νὰ φέρνουν σὲ τέλος τὰ πνευματικὰ τοὺς ἔργα.
Ὁ δὲ οὐράνιος Πατέρας προσελκύει αὐτοὺς ποὺ ἔχουν πρόθεση καὶ θέληση νὰ πιστέψουν στὸν Χριστό, σύμφωνα μὲ τὰ λόγια τοῦ Ἴδιου, ποὺ εἴδαμε καὶ προηγουμένως: «Οὐδεὶς δύναται ἐλθεῖν πρὸς με, ἐὰν μὴ ὁ πατὴρ ὁ πέμψας μὲ ἑλκύση αὐτόν» (Ἰωάν. στ’ 44). Ἐλκύοντας αὐτοὺς ὁ οὐράνιος Πατέρας, τοὺς τιμάει καὶ τοὺς βραβεύει, ὅταν μένουν πιστοὶ στὸν Χριστό, συγχρόνως δέ, χορηγώντας σ’ αὐτοὺς τὸ Πνεῦμα Του, τοὺς κάνει πιὸ ἱκανοὺς νὰ φέρουν πλουσιότερους καὶ ἀφθονότερους πνευματικοὺς καρπούς.
Ἂν ὅμως δὲν μένουν πιστοὶ στὸν Χριστό, ἀλλὰ ἀπομακρύνονται ἀπὸ Αὐτὸν καὶ ζοῦν στὴν ἁμαρτία, στὴν ἀνομία καὶ μένουν ἀμετανόητοι, ἀπομακρύνει ἀπὸ αὐτοὺς τὴ χάρη Του καὶ τοὺς καταδικάζει.
Ὅλα δὲ ὅσα κάνει ὁ οὐράνιος Πατέρας, τὰ μαρτυρεῖ ὁ Ἴδιος ὁ Χριστὸς καὶ συγχρόνως μᾶς διαφωτίζει γιὰ τὴν στενότατη σχέση καὶ πνευματικὴ ἕνωση, ποὺ ὑπάρχει ἀνάμεσα σ’ Αὐτὸν καὶ στοὺς πιστοὺς Χριστιανούς, ποὺ ὑπακούουν στὰ λόγια Του.
Τὰ λόγια Του τὸ βεβαιώνουν: «Ἐγὼ εἰμι ἡ ἄμπελος ἡ ἀληθινή, καὶ ὁ πατήρ μου ὁ γεωργός ἐστι. Πᾶν κλῆμα ἐν ἐμοὶ μὴ φέρον καρπόν, αἵρει αὐτό, καὶ πᾶν τὸ καρπὸν φέρον, καθαίρει αὐτό, ἵνα πλείονα καρπὸν φέρη. Ἤδη ὑμεῖς καθαροὶ ἐστε διὰ τὸν λόγον ὅν λέλαληκα ὑμῖν. Μείνατε ἐν ἐμοί, κἀγώ ἐν ὑμῖν. Καθὼς τὸ κλῆμα οὐ δύναται καρπὸν φέρειν ἀφ’ ἑαυτοῦ, ἐὰν μὴ μείνη ἐν τὴ ἀμπέλῳ, οὕτως οὐδὲ ὑμεῖς, ἐὰν μὴ ἐν ἐμοὶ μείνητε. Ἐγὼ εἰμι ἡ ἄμπελος, ὑμεῖς τὰ κλήματα. Ὁ μένων ἐν ἐμοὶ κἀγώ ἐν αὐτῷ, οὗτος φέρει καρπὸν πολύν, ὅτι χωρὶς ἐμοῦ οὐ δύνασθε ποιεῖν οὐδέν. Ἐὰν μὴ τις μείνη ἐν ἐμοί, ἐβλήθη ἔξω ὡς τὸ κλῆμα καὶ ἐξηράνθη, καὶ συνάγουσιν αὐτὰ καὶ εἰς τὸ πῦρ βάλλουαι καὶ καίεται» (Ἰω. ιε’ 16).
Μὲ τὰ λόγια αὐτὰ ὁ Χριστὸς ὀνομάζει τὸν ἑαυτὸ Του ἄμπελο ἀληθινὴ γιὰ νὰ τὸν διακρίνη ὄχι τόσο ἀπὸ τὸ φυτικὸ καὶ ἐπίγειο ἀμπέλι, ὅσο κυρίως νὰ τὸν διακρίνη ἀπὸ τοὺς Ἰουδαίους, οἱ ὁποῖοι ὀνομάζονταν ἀπὸ τοὺς προφῆτες ἄμπελος καὶ ἀμπελώνας Θεοῦ. Ἀλλ’ αὐτοί, ἀντὶ νὰ κάνουν σταφύλια, ἔκαναν ἀγκάθια, ὅπως ἔλεγαν οἱ προφῆτες. Δηλαδή, ἀντὶ νὰ ἐργάζωνται τὴν ἀρετή, ἐργάζονταν τὴν ἀνομία καὶ τὴν ἁμαρτία, ἐνῶ ὁ Χριστὸς ἀνταποκρίθηκε κατὰ πάντα στὸ θέλημα τοῦ οὐράνιου Πατέρα Του, πραγματοποιώντας κάθε νόμο Του.
Ἐπειδὴ τὸ παράδειγμα καὶ τὰ ἴχνη τοῦ Χριστοῦ ἀκολουθησαν καὶ οἱ μαθητές Του καὶ ὅλοι οἱ ἐκλεκτοὶ ἀπὸ ὅσους πιστεψαν σ’ Αὐτόν, ὅλοι αὐτοὶ ἐξαρτώμενοι ἀπὸ τὸν Χριστὸ καὶ πειθάρχωντας σ’ Αὐτόν, ἀποτέλεσαν καὶ ἀποτελοῦν τὴν ἀλη¬θινη ἄμπελο τοῦ Θεοῦ. Καὶ αὐτό, διότι ἀπέδωσαν πλούσιούς τους πνευματικοὺς καρπούς, σὰν κλήματα ἐκλεκτὰ καὶ καρ¬ποφορα τῆς μιᾶς ἀληθινῆς ἀμπέλου, τοῦ Χριστοῦ.
Τὸν οὐράνιο Πατέρα Του ὁ Χριστὸς τὸν ὀνομάζει γεωργό τῆς ἀμπέλου, ἀμπελουργό. Ὅπως ὁ ἀμπελουργὸς ἐργάζεται καὶ καλλιεργεῖ καὶ περιποιεῖται τὸ ἀμπέλι, ἔτσι καὶ ὁ οὐράνιος Πατέρας ἐργάζεται καὶ καλλιεργεῖ πνευματικὰ τὰ κλήματα τῆς ἀληθινῆς ἀμπέλου, ὅσους δηλαδὴ πιστεύουν στὸν Χριστό.
Στὴ συνέχεια λέει ὅτι κάθε πιστὸς Χριστιανὸς ἔχει τέτοια σχέση μαζί Του, ὁποία ἔχει τὸ κλῆμα μὲ τὸ ἀμπέλι. Καὶ ἀκόμη ὅτι κάθε ἄνθρωπος ποὺ σχετίζεται μὲ τὸν Χριστὸ διὰ τῆς πίστεως, ἂν δὲν ὑπακούη στὰ λόγια τοῦ Χριστοῦ καὶ δὲν φέρνη καρποὺς πνευματικούς, τὸν ἀποδοκιμάζει ὁ οὐράνιος Πατέρας, τὸν ἀποκόπτει ἀπὸ τὴν ἐπικοινωνία μὲ τὸν Χριστὸ καὶ τὸν καταδικάζει.
Ἀντίθετα, ὅποιος πιστεύει στὸν Χριστὸ καὶ ὑπακούει στὰ λόγια Του καὶ φέρνει καρποὺς πνευματικούς, τὸν καλλιεργεῖ ὁ οὐράνιος Πατέρας, τὸν καθαρίζει ὅπως τὸ κλῆμα, τὸν ἐλευθερώνει δηλαδὴ ἀπὸ κάθε ἁμαρτία, ἀπὸ κάθε ἐλάττωμα, ἀπὸ κάθε ἔλλειψη, τὸν χαριτώνει καὶ τὸν ἐνδυναμώνει, γιὰ νὰ φέρη πολὺ περισσότερους καρποὺς ἀρετῆς.
Σὲ σχέση δὲ μὲ τὰ λόγια Του αὐτά, ὁ Χριστός, ἀπευθυνόμε¬νος στοὺς μαθητές Του, λέει ὅτι σεῖς τώρα εἶσθε καθαροί, γιατί σᾶς καθάρισε ὁ Πατέρας μου ὁ οὐράνιος, ἐπειδὴ πιστέψατε καὶ ὑπακούσατε τελείως στὴ διδασκαλία καὶ στὸ λόγο πού σᾶς λάλησα. Καὶ προσθέτει: Μείνετε πιστοὶ σὲ μένα μέχρι τέλους. Καὶ ὅταν μένετε πιστοὶ καὶ ὑπακούετε στὰ λόγια μου, θὰ εἶμαι πάντοτε μαζί σας. Γνωρίζετε δὲ καλά, ὅτι καθὼς τὸ κλῆμα ποτέ δὲν μπορεῖ νὰ φέρη καρπὸ ἀπὸ μόνο του, ἐὰν δὲν μείνη προσκολλημένο στὸ ἀμπέλι, ἀπαράλλακτα καὶ σεῖς δὲν μπορεῖτε ποτέ νὰ ἐργασθῆτε τὴν ἀρετὴ καὶ τὰ ἔργα τὰ ὠφέλιμα καὶ σωτήρια, ἂν δὲν μείνετε πιστοὶ καὶ ὑπάκουοι σὲ μένα.
Ἐγὼ ἀπέναντί σας εἶμαι ὅπως εἶναι τὸ ἀμπέλι πρὸς τὰ κλήματα, καὶ σεῖς εἶσθε πρὸς ἐμένα ὅπως εἶναι τὰ κλήματα μὲ τὸ ἀμπέλι. Ὑπάρχει λοιπὸν μεταξύ μας στενότατη σχέση καὶ πνευματικός σύνδεσμος. Γι’ αὐτό, ὅποιος εἶναι συνδεδεμένος μὲ μένα μὲ τὴν τέλεια πίστη καὶ ὑπακοὴ στὰ λόγια μου, καὶ στὸν ὁποῖο θὰ μένω κι ἐγὼ μὲ τὴν χάρη, τὴν ἀγάπη καὶ τὴ δύναμη, ποὺ θὰ τοῦ δίνω, ἐκεῖνος θὰ φέρη πολὺ καὶ ἄφθονο πνευματικὸ καρπό.
Ὁ ἄνθρωπος αὐτὸς ὄχι μόνο θὰ σώση καὶ θὰ ὑψώση τὸν ἑαυτό του, ἀλλὰ καὶ πολλοὺς ἄλλους θὰ ὠφελήση μὲ τὸ λόγο καὶ τὸ παράδειγμά του. Θὰ παράγη αὐτοὺς τοὺς μεγάλους πνευματικοὺς καρποὺς λόγῳ τῆς πνευματικῆς ἑνώσεως, ποὺ θὰ ἔχη μαζί μου, διότι πρέπει νὰ γνωρίζετε, ὅτι χωρὶς τὴ δική μου συνεργασία καὶ βοήθεια δὲν μπορεῖτε νὰ κατορθώσετε τίποτε ἀγαθό, ὠφέλιμο καὶ σωτήριο γιὰ τὸν ἑαυτό σας καὶ τοὺς ἄλλους ἀνθρώπους.
Ἂν κάποιος ἀπό σᾶς, ἡ ἄλλος ὁποιοσδήποτε Χριστιανός, δὲν μείνη μέχρι τέλους πιστὸς σὲ μένα, ὑπακούοντας στὰ λόγια μου, ὁ ἄνθρωπος αὐτὸς ἀποκόπηκε ἀπὸ ἐμένα καὶ τὴν Ἐκκλησία μου καὶ πετάχθηκε ἔξω σὰν τὰ ἄχρηστα κλήματα, τὰ ὁποῖα κόβονται ἀπὸ τὸ ἀμπέλι καὶ ξεραίνονται καὶ τὰ μαζεύουν οἱ ἄνθρωποι καὶ τὰ ρίχνουν στὴν φωτιὰ καὶ καίγονται.
