Μέ τήν εὐκαιρία συμπλήρωσης ὀγδόντα χρόνων ἀπό τήν ὁσιακή κοίμηση τοῦ ἀειμνήστου Ἀρχιμανδρίτου Εὐσεβίου Ματθοπούλου, Γέροντος τῆς Ἀδελφότητός μας, δημοσιεύουμε σέ συνέχειες κομμάτια ἀπό τό κλασικό βιβλίο του «Ο ΠΡΟΟΡΙΣΜΟΣ ΤΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΥ». Τό κείμενο εἶναι παρμένο ἀπό τό ὁμώνυμο βιβλίο τῶν ἐκδόσεων τῆς Ἀδελφότητος «ΖΩΗ» σέ ἁπλούστερη γλωσσική μορφή.
35. Μαζὶ μὲ τὴν ἐργαοια τοῦ Θεοῦ ἀπαιτεῖται καὶ ἡ συνεργασία τοῦ ἀνθρώπου.
Γιὰ νὰ καλλιεργηθῆ ὅμως ὁ ἄνθρωπος κατὰ Χριστὸν καὶ νὰ τελειοποιηθῆ, δὲν ἀρκεῖ μόνο ἡ ἐργασία τοῦ Χριστοῦ. Σ’ αὐτή τὴν ἐργασία ποὺ κάνει ὁ Θεὸς στὸν ἄνθρωπο, ἀπαιτεῖται, ὡς ὅρος ἀναγκαιότατος καὶ ἀπαραίτητος, ἡ συνεργασία τοῦ ἀνθρωπου, γιατί χωρὶς αὐτή εἶναι ἐντελῶς ἀδύνατο αὐτὸς νὰ καλλιεργηθῆ πνευματικά.
Ὁ λόγος εἶναι ὁ ἑξῆς: Ὁ ἄνθρωπος πλάσθηκε ἀπὸ τὸν Θεὸ ὡς πρόσωπο ἐλεύθερο. Ὡς ἐλεύθερο πρόσωπο πρέπει ἐλεύθερα, νὰ θέλη ὁλόψυχα καὶ νὰ ἐπιζητῆ τὴν πνευματική του μόρφωση. Θέλοντας δὲ καὶ προτιμώντας τὴν πνευματική του καλλιέργεια, εἶναι ὑποχρεωμένος νὰ δείχνη αὐτή τὴν προτίμησή του καὶ στὴν πράξη, συμμορφούμενος σὲ ὅλα καὶ συνεργαζόμενος, τρόπον τινά, μὲ τὸν Θεό.
Ἡ συνεργασία τοῦ ἀνθρώπου μὲ τὸν Θεὸ συνίσταται στὸ νὰ ἔχη ὁ ἄνθρωπος τέλεια πειθαρχία καὶ ὑπακοὴ σὲ ὅλα τὰ λόγια τοῦ Χριστοῦ ἀνεξαιρέτως, καθὼς λέει ὁ οὐράνιος Πατέρας «Αὐτοῦ ἀκούετε» καὶ νὰ προσπαθῆ, ὅσο τοῦ εἶναι δυνατό, νὰ μιμῆται τὴ ζωὴ καὶ τὸ παράδειγμα τοῦ Χριστοῦ.
36. Οἱ λόγοι τοῦ Χριστοῦ καὶ ἡ ζωὴ Τοῦ ἐξιστοροῦνται στὴν Ἁγία Γραφή.
Καὶ τὰ δυὸ αὐτά, δηλαδὴ τὰ λόγια τοῦ Χριστοῦ καὶ ἡ ζωὴ ποὺ ἔζησε στὸν κόσμο, ἔχουν διατυπωθῆ στὸ Εὐαγγέλιο καὶ γενικὰ στὴν Ἁγία Γραφή.
Γνωρίζοντας ὁ ἄνθρωπος τὴ ζωὴ καί τὰ λόγια τοῦ Χριστοῦ, γνωρίζει τὰ φρονήματα τοῦ Χριστοῦ, τὰ αἰσθήματα, τὰ θεληματά Του, τὴν ἀρετὴ καὶ τὸν τέλειο ἠθικὸ Του χαρακτήρα.
Γι’ αὐτὸ καὶ ὁλόκληρη μὲν ἡ Ἁγία Γραφή, ἰδιαίτερα ὅμως τὸ Εὐαγγέλιο, πρέπει νά εἶναι μελέτη περισπούδαστη καὶ ἐξαιρετικά ἐνδιαφέρουσα στὸν ἄνθρωπο, ἀφοῦ ἔχει προορισμὸ νὰ καλλιεργηθῆ κατὰ Χριστὸν καὶ νὰ γίνη ὅμοιός Του καὶ ἐφόσον ὁ Χριστὸς γίνεται γνωστὸς μέσα ἀπὸ τὴν Ἁγία Γραφή καὶ τὸ Εὐαγγέλιο.
Γιὰ νὰ βρίσκεται ὅμως ὁ ἄνθρωπος στὴν ἀλήθεια καὶ νὰ τὴν ἀκολουθῆ χωρὶς πλάνη, πρέπει νὰ καταλαβαίνη καὶ νὰ παραδέχεται τὰ λόγια τῆς Ἁγίας Γραφῆς καὶ τοῦ Εὐαγγελίου σύμφωνα μὲ τὸ φρόνημα καὶ τὸ πνεῦμα τῆς ὀρθόδοξης Ἐκκλησίας. Διότι μόνη ἡ ὀρθοδοξία κράτησε ἀπὸ τὴν ἀρχὴ καὶ κρατᾶ καθαρή, χωρὶς προσμείξεις καὶ ἀνόθευτη τὴ διδασκαλία τοῦ Χριστοῦ καὶ τῶν Ἀποστόλων Του, συγχρόνως δὲ καὶ τὴν Ἱερὰ Παράδοση. Πρέπει δηλαδὴ ὁ Χριστιανὸς νὰ καταλαβαίνη τὰ λόγια τῆς Ἁγίας Γραφῆς, σύμφωνα μὲ τὶς ἀποφάσεις τῶν Οἰκουμενικῶν Συνόδων καὶ τὴν ὁμόφωνη διδασκαλία τῶν Πατέρων τῆς Ἐκκλησίας.
37. Ὁ Χριστιανὸς πρέπει νὰ ἔχη ἀκράδαντη πεποίθηση ὅτι ὁ Χριστὸς δὲν πλανᾶται καὶ ὅτι εἶναι ὁ ἀλάνθαστος καὶ ἀπόλυτος Διδάσκαλος τῆς ἀλήθειας.
Γιὰ νὰ κατανοῆ ὁ Χριστιανὸς καὶ νὰ ἐκτιμᾶ καθὼς πρέπει τὰ λόγια τοῦ Χριστοῦ, πρέπει νὰ ἔχη πάντοτε ἀκλόνητο φρόνημα ὅτι ὁ Χριστός, ὡς Θεάνθρωπος, εἶναι ὁ μόνος χωρὶς πλάνες, ὁ ἀλάνθαστος καὶ ἀπόλυτος Διδάσκαλος ὅλων τῶν ἀληθειῶν, ποὺ φωτίζουν, καταρτίζουν καὶ τελειοποιοῦν πνευμα¬τικά τὸν ἄνθρωπο καὶ τὸν κάνουν παιδὶ τοῦ Θεοῦ καὶ κληρονόμο τῆς βασιλείας τῶν οὐρανῶν.
Αὐτὸ τὸ ἀλάνθαστό τοῦ Χριστοῦ σὲ ὅλα γενικὰ τὰ λόγια καὶ τὴ διδασκαλία Του βεβαιώνοντας καὶ ὁ Ἴδιος ἔλεγε στοὺς μαθητές Του: «Ὁ ἀκόλουθῶν ἐμοὶ οὐ μὴ περιπατήσῃ ἐν τὴ σκοτία, ἀλλ’ ἕξει τὸ φῶς τῆς ζωῆς» (Ἰωάν. η’ 12), καὶ «Ὑμεῖς μὴ κληθῆτε καθηγηταί• εἷς γὰρ ὑμῶν ἐστιν ὁ καθηγητής, ὁ Χριστός» (Ματθ. κγ’ 10), δηλώνοντας μὲ αὐτὰ τὰ λόγια ὅτι, μὲ ἀπόλυτη ἔννοια, Διδάσκαλος τῆς ἀλήθειας εἶναι μόνον Αὐτός, ὅλοι δὲ ἀνεξαιρέτως οἱ ἄλλοι, οἱ Ἀπόστολοι καὶ λοιποὶ διδάσκαλοι, εἶναι διδάσκαλοι μὲ ἔννοια σχετική, ἀφοῦ τοὺς διδάσκει καὶ τοὺς φωτίζει Ἐκεῖνος καὶ τὰ λόγια Του.
Ἑπομένως καθένας πρέπει νὰ ἔχη τέλεια καὶ ἐντελῶς ἀδίστακτη καὶ ἀκλόνητη πεποίθηση στὰ λόγια τοῦ Χριστοῦ, ὅτι εἶναι λόγια ἀληθινά. Ὁ,τιδήποτε ἀποκαλύπτεται μὲ αὐτὰ εἰναι ἡ μόνη ἀλήθεια. Ὁ,τιδήποτε βεβαιώνεται ὅτι συμβαίνει μὲ τὰ λόγια αὐτά, συμβαίνει πραγματικὰ καὶ ἀληθινά. Καὶ καθετί ποὺ ἀναφέρεται σ’ αὐτὰ ὅτι θὰ πραγματοποιηθῆ στὸ μελλον, θὰ πραγματοποιηθῆ ἀκριβῶς, ὅπως λέγεται.
