47. στ΄) Τὰ θαύματα τοῦ Κυρίου.

Μέ τήν εὐκαιρία συμπλήρωσης ὀγδόντα χρόνων ἀπό τήν ὁσιακή κοίμηση τοῦ ἀειμνήστου Ἀρχιμανδρίτου Εὐσεβίου Ματθοπούλου, Γέροντος τῆς Ἀδελφότητός μας, δημοσιεύουμε σέ συνέχειες κομμάτια ἀπό τό κλασικό βιβλίο του «Ο ΠΡΟΟΡΙΣΜΟΣ ΤΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΥ». Τό κείμενο εἶναι παρμένο ἀπό τό ὁμώνυμο βιβλίο τῶν ἐκδόσεων τῆς Ἀδελφότητος «ΖΩΗ» σέ ἁπλούστερη γλωσσική μορφή.

47. στ΄) Τὰ θαύματα τοῦ Κυρίου.

    Τὰ θαύματα τοῦ Χριστοῦ εἶναι τρανότατη καὶ ἰσχυρότατη ἀπόδειξη τῆς θεότητάς Του, γιατί αὐτὰ ἦταν ὄχι μόνο πολλὰ καὶ ἀναρίθμητα, ἀλλὰ καὶ μέγιστα. Ἀμέτρητες εἶναι οἱ ποικίλες θεραπεῖες τῶν διαφόρων ἀσθενειῶν, ποὺ ἔγιναν μὲ ἕνα μόνο λόγο. Ἀμέτρητοι εἶναι καὶ ἐκεῖνοι ποὺ βασανίζονταν ἀπὸ πονηρὰ πνεύματα καὶ οἱ ὁποῖοι ἐπίσης ἐλευθερώνονταν μὲ μόνο τὸ λόγο τοῦ Χριστοῦ. Εἶναι ἀμέτρητοι οἱ ἀνάπηροι, παράλυτοι, τυφλοί, χωλοί, λεπροὶ καὶ ὅσοι ἔπασχαν ἀπὸ κάθε εἴδους ἀσθένεια, ποὺ θεραπεύθηκαν μὲ τὸ λόγο τοῦ Χριστοῦ.
    Ἐκτός ἀπὸ αὐτὰ τὰ θαύματα βλέπουμε ὅτι δίνει μάτια καὶ φῶς σὲ ἄνθρωπο ἐκ γενετῆς τυφλό, νὰ ἀνασταίνη νεκροὺς μὲ ἕνα μόνο λόγο Του, σὰν νὰ τοὺς σήκωνεὄχι μόνο ἀνθρώπους ποὺ μόλις πρὶν εἶχαν πεθάνει, ἀλλὰ καὶ ἄνθρωπο ποὺ εἶχε ἐνταφιασθῆ καὶ ἤδη μύριζε, νὰ τὸν ἀνασταίνει μὲ ἕνα λόγο προστακτικό. Βλέπουμε μὲ πέντε μόνο ἄρτους νὰ χορταίνη μὲ τὴν εὐλογία Του πέντε χιλιάδες ἄνδρες, χωρὶς τὶς γυναῖκες καὶ τὰ παιδιά, νὰ μένουν δὲ καὶ ὄχι λίγα περισσεύματα. Νὰ προστάζη τὴ μανιασμένη θάλασσα καὶ αὐτή νὰ ὑπακούη στὸ λόγο Του καὶ νὰ γαληνεύη ἐντελῶς. Νὰ προστάζη τοὺς ἀνέμους νὰ καταπαύσουν καὶ αὐτοὶ νὰ ὑποτάσσωνται. Ἀλλὰ καὶ αὐτή ἀκόμη ἡ κτίση τὴν ὥρα τοῦ σταυρικοῦ Του θανάτου βεβαίωσε τὴ θεότητά Του: Ὁ ἥλιος ἔκρυψε τὸ φῶς του, τὸ καταπέτασμα τοῦ Ναοῦ σχίσθηκε στὰ δυό, ἀπὸ πάνω μέχρι κάτω, ἡ γῆ σείσθηκε, οἱ πέτρες σχίσθηκαν, οἱ τάφοι ἄνοιξαν καὶ πολλοὶ νεκροὶ ἅγιοι ἀναστήθηκαν καὶ φανερώθηκαν σὲ πολλούς.
    Τέτοια θαύματα καὶ ἔργα δὲν μπορεῖ νὰ κάνη κανεὶς ἄλλος, ἀπολύτως κανείς, παρὰ μόνο ὁ ὕψιστος καὶ παντοδύναμος Θεός. Ἂν οἱ Προφῆτες ἔκαναν θαύματα πρὶν ἀπὸ τὸν Χριστό, τὰ ἔκαναν ὡς δοῦλοι τοῦ Θεοῦ, μὲ τὴ δύναμη ποὺ τοὺς ἔδινε ὁ Θεός. Κανένας δὲν ἔκανε κάποιο θαῦμα ἀπὸ μόνος του καὶ μὲ τὴ δική του δύναμη. Ὁ Χριστὸς ὅμως ἔκανε τὰ θαύματα ἀπὸ μόνος Του καὶ μὲ τὴ δική Του δύναμη, μὲ μόνο τὸν προστακτικό Του λόγο, ὡς Υἱὸς τοῦ Θεοῦ καὶ Θεός.