49. η’) Ἡ κάθοδος τοῦ Ἁγίου Πνεύματος

Μέ τήν εὐκαιρία συμπλήρωσης ὀγδόντα χρόνων ἀπό τήν ὁσιακή κοίμηση τοῦ ἀειμνήστου Ἀρχιμανδρίτου Εὐσεβίου Ματθοπούλου, Γέροντος τῆς Ἀδελφότητός μας, δημοσιεύουμε σέ συνέχειες κομμάτια ἀπό τό κλασικό βιβλίο του «Ο ΠΡΟΟΡΙΣΜΟΣ ΤΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΥ». Τό κείμενο εἶναι παρμένο ἀπό τό ὁμώνυμο βιβλίο τῶν ἐκδόσεων τῆς Ἀδελφότητος «ΖΩΗ» σέ ἁπλούστερη γλωσσική μορφή.

49. η’) Ἡ κάθοδος τοῦ Ἁγίου Πνεύματος

    Ἡ κάθοδος καὶ ἡ ἐπιφοίτηση τοῦ Ἁγίου Πνεύματος στοὺς μαθητές Του καὶ Ἀποστόλους, ποὺ ἔγινε λίγες μέρες μετὰ τὴν Ἀνάληψη τοῦ Χριστοῦ, ὅπως τὸ εἶχε προφητεύσει, εἶναι σπουδαιότατη ἀπόδειξη τῆς θεότητάς Του, ἐπειδὴ ἔγινε ἀκριβῶς καὶ σύμφωνα μὲ τὴν ὑπόσχεσή Του. Εἶχε προφητεύσει στοὺς μαθητὲς Του ὁ Χριστός, ὄχι μόνο μετὰ τὴν Ἀνάστασή Του, ἀλλὰ καὶ πρὶν ἀπὸ τὸ σταυρικὸ θάνατό Του, ὅτι θὰ στείλη σ’ αὐτοὺς τὸ Πνεῦμα τὸ Ἅγιον, τὸ Ὁποῖο θὰ τοὺς κάνη σοφοὺς καὶ δυνατούς, γιὰ νὰ μποροῦν νὰ κηρύξουν ἀποτελεσματικὰ τὸ Εὐαγγέλιο.
    Πράγματι, μετὰ δέκα μέρες ἀπὸ τὴν Ἀνάληψή Του, κατέβηκε τὸ Πνεῦμα τὸ Ἅγιον σὰν πύρινες γλῶσσες ἐπάνω τους καὶ τοὺς γέμισε μὲ τὰ χαρίσματά Του καὶ τὶς δωρεές Του. Αὐτούς, ποὺ λίγο πιὸ πρὶν ἦταν ἀγράμματοι, τοὺς ἔκανε ὄχι μόνο σοφούς καὶ γνῶστες ὅλων τῶν μεγάλων καὶ ὑψηλῶν ἀληθειῶν καὶ δογμάτων τῆς θρησκείας τοῦ Χριστοῦ, ἀλλὰ τοὺς ἔκανε καὶ δυνατοὺς στὸ νὰ ἐκτελοῦν ἔργα σωτήρια, μεγάλα καὶ θαυμαστά, ἐνῶ πιὸ πρὶν ἦταν δειλοὶ καὶ ἐντελῶς ἀδύνατοι.
    Γι’ αὐτὸ βλέπουμε ὅτι αὐτοί, ποὺ πιὸ πρὶν κρύβονταν, φοβούμενοι τοὺς Ἰουδαίους, κατὰ τὴν ἡμέρα τῆς Πεντηκοστῆς, τότε ποὺ τὸ Πνεῦμα τὸ Ἅγιον τους γέμισε μὲ τὴ δύναμη καὶ τὰ χαρίσματά Του, μιλοῦσαν μπροστὰ στὰ πλήθη τῶν Ἰουδαίων, ὄχι μόνο μὲ θάρρος καὶ πολλὴ παρρησία, ἀλλὰ καὶ μὲ μεγάλη σοφία. Μιλοῦσαν συγχρόνως καὶ ὅλες τὶς γλῶσσες ἀπὸ τίς διάφορες χῶρες καὶ τὰ ἔθνη τῶν Ἰουδαίων, ποὺ εἶχαν μαζευθῆ στὴν Ἱερουσαλὴμ γιὰ τὴ μεγάλη ἑορτὴ τῆς Πεντηκοστῆς. Καὶ ἀποδείκνυαν καὶ βεβαίωναν τὸν Χριστὸ ὡς Θεὸ μὲ δύναμη λόγου καὶ σοφία καὶ μὲ πολλὲς ἀποδείξεις ἀπὸ τὴν Παλαιὰ Διαθήκη καὶ τοὺς Προφῆτες.
    Γι’ αὐτὸ καὶ ὅσοι τοὺς ἄκουγαν, ἐπειδὴ γνώριζαν ὅτι οἱ Ἀπόστολοι ἦταν ἀγράμματοι, ὄχι μόνο τούς κατέλαβε ἔκπληξη καὶ θαυμασμός, ἀλλὰ καὶ πίστεψαν στὸ κήρυγμά τους, ἐπειδὴ πείσθηκαν ὅτι ἡ ὑπερφυσικὴ ἐκείνη δύναμη προερχόταν ἀπὸ τὸν Χριστό. Καὶ βαπτίσθηκαν τὴν ἡμέρα ἐκείνη τρεῖς χιλιάδες ψυχές. Ἔπειτα δὲ καὶ πολὺ πλῆθος, ποὺ ἀποτέλεσαν τὴν πρώτη Ἐκκλησία στὰ Ἱεροσόλυμα.
    Τὸ γεγονὸς τῆς καθόδου τοῦ Ἁγίου Πνεύματος εἶναι ἐντελῶς ἀδύνατο νὰ ἐξηγηθῆ διαφορετικά, ἐὰν δὲν ἦταν πραγματικά Θεὸς ὁ Χριστός. Διότι ὅλα τὰ ὑπερφυσικὰ γεγονότα, τὰ ὁποῖα συνέβησαν κατὰ τὴν ἡμέρα τῆς Πεντηκοστῆς καὶ ὕστερα, ὅλα αὐτὰ ἔγιναν στὸ ὄνομα τοῦ Χριστοῦ ὡς Υἱοῦ τοῦ Θεοῦ.