Μέ τήν εὐκαιρία συμπλήρωσης ὀγδόντα χρόνων ἀπό τήν ὁσιακή κοίμηση τοῦ ἀειμνήστου Ἀρχιμανδρίτου Εὐσεβίου Ματθοπούλου, Γέροντος τῆς Ἀδελφότητός μας, δημοσιεύουμε σέ συνέχειες κομμάτια ἀπό τό κλασικό βιβλίο του «Ο ΠΡΟΟΡΙΣΜΟΣ ΤΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΥ». Τό κείμενο εἶναι παρμένο ἀπό τό ὁμώνυμο βιβλίο τῶν ἐκδόσεων τῆς Ἀδελφότητος «ΖΩΗ» σέ ἁπλούστερη γλωσσική μορφή.
97. Πῶς ἐννοεῖται καὶ πὼς ἐφαρμόζεται τὸ ἀδιαλείπτως προσεύχεσθε.
Ὁ θεῖος Παῦλος μᾶς προτρέπει νὰ προσευχόμαστε συνεχῶς καὶ ἀκατάπαυστα: ἀδιαλείπτως προσεύχεσθε, ἐν παντί εὐχαριστεῖτε (Α’ Θέσ. ε’ 17). Τί ἐννοεῖ ὁ Ἀπόστολος τοῦ Θεοῦ; Ἐννοεῖ ἄραγε ὅτι πρέπει διαρκῶς σὲ στάση προσευχῆς νὰ προσευχόμαστε, ὅπως τὸ κάνουμε σὲ ὁρισμένους καιροὺς καὶ ὦρες, κατὰ τοὺς ὁποίους ὄρθιοι ἤ γονατισμένοι προσευχόμαστε; Ὄχι, δὲν ἐννοεῖ αὐτό. Ἀλλὰ παντοῦ καὶ πάντοτε, ὅπου κι ἂν βρισκόμαστε, εἴτε ἐργαζόμαστε, εἴτε ἀναπαυόμαστε, ἔχοντας συναίσθηση ὅτι ζοῦμε κάτω ἀπὸ τὸ βλέμμα τοῦ Θεοῦ ποὺ κυβερνάει τὴ ζωή μας, νὰ δοξάζουμε τὸ ἅγιο Ὄνομά Του καὶ νὰ εὐχαριστοῦμε τὴν ἀγαθότητά Του γιὰ ὅλα ὅσα ἀπολαμβάνουμε ἀπὸ Αὐτόν. Ἀλλὰ καὶ οἱ ἀγαθοὶ λογισμοὶ καθὼς καὶ οἱ θεάρεστες σκέψεις, ὅταν κάνουμε τέτοιες, ὑπάγονται στὸ ἀδιαλείπτως προσεύχεσθε.
Ἀκόμη ἐκπληρώνουμε τὸ παράγγελμα αὐτὸ τοῦ θείου Ἀποστόλου ὅταν μελετοῦμε καὶ διαβάζουμε ἱερὰ βιβλία. Ὅταν βλέποντας τὰ δημιουργήματα τοῦ Θεοῦ δοξολογοῦμε τὴν ἄπειρή Του δύναμη καὶ σοφία. Ὅταν ἀναπνέοντας τὸν ἀέρα ἡ πίνοντας νερὸ ἤ τρώγοντας ψωμὶ καὶ ἄλλες τροφὲς ἤ ἀπολαμβάνοντας ὁ,τιδήποτε πνευματικὸ ἤ ὑλικὸ ἀγαθό, εὐγνωμονοῦμε καὶ εὐχαριστοῦμε τὸν Θεό. Ἐπίσης ὅταν ἐπικαλούμεθα τὸν Θεό, ἐργαζόμενοι κάποιο ἔργο πνευματικὸ ἤ τὰ ἔργα γιὰ τὴ συντήρηση τῆς παρούσης ζωῆς. Ὅταν Τὸν δοξάζουμε, Τὸν εὐχαριστοῦμε καὶ πρὶν ἀρχίσουν τὰ ἔργα καὶ μετὰ τὸ τέλος ἤ τὴ διακοπή τους. Εἴμαστε ὑποχρεωμένοι νὰ τὸ κάνουμε αὐτό, διότι ὁ Θεὸς εἶναι Ἐκεῖνος πού μᾶς δίνει τὴ δύναμη, νὰ τελειώσουμε τὶς ἐργασίες μας καὶ Αὐτὸς εἶναι πού μᾶς δίνει τὰ ἀγαθά, γιὰ νὰ συντηρηθοῦμε.
