Ἀπό τό βιβλίο τοῦ Ἀρχιμανδρίτου Εὐσεβίου Ματθοπούλου «Ο ΠΡΟΟΡΙΣΜΟΣ ΤΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΥ». Τό κείμενο εἶναι παρμένο ἀπό τό ὁμώνυμο βιβλίο τῶν ἐκδόσεων τῆς Ἀδελφότητος «ΖΩΗ» σέ ἁπλούστερη γλωσσική μορφή.
105. Ὑπόδειγμα αὐτοσχέδιας προσευχῆς (Β΄Μέρος)
Ἐξυμνώντας καὶ δοξάζοντας τὸ ὑπερύμνητο καὶ ὑπερένδοξο ὄνομά Σου, Σὲ εὐχαριστοῦμε συγχρόνως γιὰ ὅλες τὶς δωρεές Σου πρὸς ἐμᾶς, τὶς φανερὲς καὶ τὶς ἀφανεῖς. Αἰσθανόμαστε, Πάτερ οὐράνιε, ὅτι εἶναι ἀμέτρητες οἱ εὐεργεσίες Σου πρὸς ἐμᾶς. Μᾶς δημιούργησες κατ’ εἰκόνα Σου καὶ μὲ προορισμὸ νὰ Σοῦ μοιάσουμε. Μᾶς στόλισες μὲ θεῖα καὶ ἔξοχα χαρίσματα. Ὅταν ἁμαρτήσαμε, δέ μᾶς παρέδωσες στὴν ἀπώλεια, οὔτε ἀδιαφόρησες, ἀλλὰ μὲ τὴν ἄπειρή Σου ἀγάπη τακτοποίησες πάνσοφα τὴν ἀπελευθέρωσή μας ἀπὸ τὴ σκλαβιὰ τῆς ἁμαρτίας καὶ τὸν αἰώνιο θάνατο. Ὄχι μὲ ἄλλο μέσο, ἀλλὰ μὲ τὸν Ἴδιο τὸν Μονογενῆ καὶ ἀγαπητό Σου Υἱό, τὸν Ὁποῖον παρέδωσες στὸ σταυρικὸ θάνατο γιὰ τὶς ἁμαρτίες μας. Τόσο μεγάλη εἶναι ἡ ἀγάπη Σου πρὸς ἐμᾶς.
Εὐδόκησες νὰ γεννηθοῦμε ἀπὸ γονεῖς Χριστιανούς. Μᾶς ἔκανες παιδιὰ Σου μὲ τὸ ἅγιο Βάπτισμα. Μᾶς σφράγισες καὶ μᾶς ἔδωσες τὴ δωρεὰ τοῦ Ἁγίου Σου Πνεύματος, γιὰ νὰ μᾶς κάνης κληρονόμους τῆς ἐπουρανίου Βασιλείας Σου.
Μᾶς εὐεργετεῖς μὲ ὅλα τὰ δημιουργήματά Σου. Μᾶς παρέχεις ὅλα τὰ ὑλικὰ μέσα, τὰ ἀναγκαῖία γιὰ τὴν συντήρηση τῆς πρόσκαιρης ζωῆς μας. Μᾶς παρέχεις καὶ ὅλα τὰ πνευματικά, μὲ τὰ ὁποῖα ἀνακαινιζόμαστε καὶ καταρτιζόμαστε γιὰ τὴν αἰώνια ζωή. Μεταχειρίζεσαι τὰ πάντα γιὰ τὸν καταρτισμὸ τῶν ψυχῶν μας. Καὶ τὶς θλίψεις τοῦ βίου, ὁποιεσδήποτε κι ἂν εἶναι, τὶς ἐπιτρέπεις καὶ τὶς μεταχειρίζεσαι ὡς πατέρας φιλόστοργος γιὰ μεγάλη καὶ αἰώνια ὠφέλεια τῶν ψυχῶν μας. Μᾶς προφυλάττεις καὶ μᾶς λυτρώνεις ἀπὸ τὶς ἐπιβουλὲς τοῦ πονηροῦ καὶ ἀπὸ πολλοὺς ἄλλους πειρασμοὺς καὶ κακά, χωρὶς ἐμεῖς πολλὲς φορὲς νὰ τὸ γνωρίζουμε. Μᾶς ἐνισχύεις καὶ μᾶς βοηθᾶς νὰ ἐπιτύχουμε τὸ καλό καὶ ἀγαθό.
Καὶ τί δὲν κάνεις σὲ μᾶς, πολυεύσπλαχνε καὶ πανάγαθε Πατέρα; Ἀμέτρητες φορὲς ἁμαρτάνουμε ἐνώπιόν Σου καὶ δέν μᾶς τιμωρεῖς, ἀλλά μᾶς ἀνέχεσαι, περιμένοντας τὴ μετάνοιά μας. Ἀλλὰ καὶ τὴ μετάνοιά μας Σὺ τὴν ἐνεργεῖς μὲ τὸ Ἅγιον Πνεῦμα σου. Καὶ αὐτὴν ἀκόμη τὴν πρόθεση καὶ θέληση νὰ εἴμαστε ἀρεστοὶ σὲ Σένα, Ἐσύ μᾶς τὴ δίνεις. Καὶ ἐὰν κάποτε κάνουμε κάτι καλό, ἀκόμη κι ἂν προσευχώμαστε, τὸ κάνουμε μὲ τὴ δική Σου βοήθεια καὶ χάρη. Ἐμεῖς ἀπὸ μόνοι μας, ἂν Σὺ δὲν ἐπέμβης μέσα μας, κανένα ἀγαθὸ δὲν μποροῦμε νὰ κάνουμε.
Καταλαβαίνουμε καὶ αἰσθανόμαστε, οὐράνιε Πάτερ, ὅτι ὅλα τὰ καλὰ καὶ τὰ ἀγαθὰ πηγάζουν ἀπὸ Σένα. Καὶ ὅτι Σύ, ὁ ἄπειρος Θεός, δείχνεις σὲ μᾶς τοὺς ἐλάχιστους καὶ μηδαμινοὺς τόσο μεγάλη στοργή, ὥστε αἰσθάνεσαι τέλεια χαρά, εὐφροσύνη καί εὐτυχία ὅταν μᾶς εὐεργετῆς. Αἰσθάνεσαι χαρὰ ὅταν μᾶς δίνης ἀπὸ τὰ δικά Σου ἀγαθά, γιὰ νὰ μᾶς κάνης εὐτυχισμένους καί μετόχους στὴ δική Σου μακαριότητα.
Ἐξαιτίας αὐτῆς τῆς στοργῆς Σου καὶ στὸ αἰώνιο καὶ ἀτελείωτο μέλλον τῆς ἐπουρανίου Βασιλείας Σου, Σὺ ὁ Θεός μας, θὰ εἶσαι ἡ εὐτυχία, ἡ εὐδαιμονία καὶ μακαριότητά μας καὶ ὅλου του οὐράνιου κόσμου.
