Ἀπό τό βιβλίο τοῦ Ἀρχιμανδρίτου Εὐσεβίου Ματθοπούλου «Ο ΠΡΟΟΡΙΣΜΟΣ ΤΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΥ». Τό κείμενο εἶναι παρμένο ἀπό τό ὁμώνυμο βιβλίο τῶν ἐκδόσεων τῆς Ἀδελφότητος «ΖΩΗ» σέ ἁπλούστερη γλωσσική μορφή.
105. Ὑπόδειγμα αὐτοσχέδιας προσευχῆς (Α΄Μέρος)
Βασιλεῦ τῶν αἰώνων, Κύριε Θεέ, Πάτερ παντοκράτορ, συναισθανόμαστε ὅτι εἴμαστε ἐντελῶς ἀνάξιοι ἐξαιτίας τῶν ἁμαρτιῶν μας, νὰ ἀντικρίσουμε τὸ μεγαλεῖο τῆς δόξας Σου καὶ νὰ ἐπικαλεσθοῦμε τὸ ἅγιο Ὄνομά Σου. Ἀλλὰ ἔχοντας θάρρος στὴ μεγάλη Σου ἀγαθότητα καὶ φιλανθρωπία, τολμοῦμε μὲ ταπεινωμένη καρδιά, νὰ προσκυνήσουμε, ὅπως εἶναι δίκαιο καὶ πρέπει στὴ μεγαλειότητα τῆς δόξας Σου, νὰ δοξάσουμε τὸ ὑπερύμνητο καὶ ὑπερένδοξο καὶ ὑπεράγιο ὄνομά Σου καὶ τοῦ Μονογενοῦς Σου Υἱοῦ καὶ τοῦ Ἁγίου Σου Πνεύματος.
Ἀναγνωρίζουμε, Πάτερ οὐράνιε καὶ ὁμολογοῦμε ὅτι Σὺ εἶσαι ὁ ἀληθινὸς Θεός. Ἄναρχος, αἰώνιος, ἀμετάβλητος, ἔχοντας στὸν ἑαυτό Σου καὶ ἀπὸ τὸν ἑαυτό Σου κάθε ἀγαθὸ κάθε τελειότητα. Σὺ εἶσαι ὁ Δημιουργὸς ὅλης τῆς κτίσεως, τοῦ οὐρανοῦ καὶ τῆς γῆς, τῶν ὁρατῶν καὶ τῶν ἀοράτων ὄντων, τοῦ σύμπαντος. Εἶσαι ὁ Παντοδύναμος, ποὺ ἔχεις ἀπεριόριστη καὶ ἄπειρη δύναμη. Εἶσαι ὁ Πάνσοφος καὶ Παντογνώστης. Εἶσαι ὁ Πανάγιος καὶ Πανάγαθος. Εἶσαι ὅλος ἀγάπη.
Μὲ τὴν παντοδυναμία καὶ τὴν πάνσοφη πρόνοιά Σου συνενώνεις καὶ συγκρατεῖς ὁλόκληρη τὴ δημιουργία, τὸ σύμπαν. Συγκρατεῖς καὶ διευθύνεις τὰ πάντα μὲ ἁρμονία καὶ τέλεια τάξη. Μὲ τὴν ἄπειρη δύναμή Σου κατευθύνεις κάθε δημιούργημα καὶ ὅλα μαζὶ στὸν προορισμό, ποὺ ἀπὸ τὴν ἀρχὴ ἔχεις ὁρίσει γιὰ καθένα χωριστὰ καὶ γιὰ ὅλα μαζί. Εἶσαι τὸ πᾶν γιὰ ὅλα. Σὲ Σένα προσβλέπουν ὅλα τὰ δημιουργήματά Σου.
Ὡς πνεῦμα ἄπειρο ποὺ εἶσαι, βρίσκεσαι πανταχοῦ παρὼν καὶ γεμίζεις μὲ τὴν παρουσία Σου τὰ πάντα. Δὲν ὑπάρχει τίποτε, ἀπολύτως τίποτε, οὔτε στὸν οὐρανὸ οὔτε στὴ γῆ, ποὺ νὰ εἶναι ἀόρατο ἐνώπιόν σου. Οἱ διαλογισμοί μας, οἱ σκέψεις, οἱ ἐπιθυμίες, τὰ σκιρτήματα τῶν καρδιῶν μας, τὰ θελήματα καὶ οἱ ἀποφάσεις τῶν ψυχῶν μας, τὰ λόγια καὶ οἱ προθέσεις μας, οἱ σκοποὶ καὶ οἱ πράξεις μας, ὁλόκληρος ὁ ἐσωτερικὸς καὶ ὁ ἐξωτερικός μας κόσμος, τὰ πάντα εἶναι γυμνά, ὁλοφάνερα καὶ γνωστὰ ἐνώπιόν Σου. «Ἐν σοί» ὑπάρχουμε ὅλοι καὶ μέσα στὸ Πνεῦμα Σου ζοῦμε.
***
Γι’ αὐτὸ δίκαια καὶ ὅπως εἶναι πρέπον, πανάγαθε Θεέ, ὅλος ὁ οὐράνιος πνευματικὸς κόσμος, ὁ χορὸς τῶν ἁγίων ἀγγέλων, τὰ Χερουβεὶμ καὶ τὰ Σεραφείμ, μὲ ἀκατάπαυστη φωνή, χωρὶς πότε νὰ σιωποῦν, Σὲ ὑμνοῦν καὶ Σὲ δοξολογοῦν, λέγοντας Ἅγιος, Ἅγιος, Ἅγιος, Κύριος Σαββαώθ. Πλήρης ὁ οὐρανὸς καὶ ἡ γῆ ἀπὸ τὴ δόξα Σου.
Ἐπάξια Σὲ ὑμνοῦν οἱ ἔνδοξοι Ἀπόστολοι, οἱ ἅγιοι Προφῆτες, οἱ νικηφόροι μάρτυρες, οἱ ἔνδοξοι Ἱεράρχες, οἱ ὅσιοι Πατέρες, ὁ μακάριος χορὸς ὅλων τῶν ἁγίων ἀνδρῶν καὶ γυναικῶν.
Ἀλλὰ καὶ ὅλη ἡ κτίση καὶ αὐτὰ τὰ ἄψυχα δημιουργήματά Σου, ὅλες οἱ φυσικὲς δυνάμεις τῶν ἔργων Σου, Σὲ μεγαλύνουν καὶ Σὲ δοξάζουν. Διότι ὅλα ἀνεξαιρέτως, ὅταν τὰ παρατηροῦν καὶ τὰ μελετοῦν τὰ λογικὰ πλάσματά Σου, οἱ ἄγγελοι καὶ οἱ ἄνθρωποι, ὁμολογοῦν καὶ διακηρύττουν τὴν ἄπειρη δύναμη, σοφία καὶ ἀγαθότητά Σου. Ὁ ἥλιος, ἡ σελήνη, τὰ ἀναρίθμητα ἀστέρια, τὸ φῶς, ἡ γῆ καὶ ὅσα περιέχει, τὰ ἄπειρα σὲ ἀριθμὸ ζῶα, τὰ ἀμέτρητα δέντρα καὶ φυτά, ἡ θάλασσα καὶ τὰ ἀναρίθμητα ψάρια, τὰ πουλιὰ τοῦ οὐρανοῦ, ὁ ἀέρας, ἡ φωτιά, οἱ ἀστραπές, τὰ σύννεφα, τὰ χιόνια, ὅλα διαλαλοῦν καὶ διακηρύττουν τὸ ὕψος τῆς δόξας Σου. Ὅλες οἱ ὀμορφιὲς τῆς γῆς καὶ τοῦ οὐρανοῦ ὁμολογοῦν καὶ διασαλπίζουν τὴ δική Σου ἀπερίγραπτη ὀμορφιά, καλλονὴ καὶ λαμπρότητα.
Καὶ ἐμεῖς, αἰώνιε Βασιλεῦ, οἱ ἁμαρτωλοὶ καὶ ἀνάξιοι δουλοί Σου, ὡς λογικὰ πλάσματά Σου, ἀναγνωρίζουμε καὶ ὁμολογοῦμε τὸ ὕψος τῆς δόξας Σου. Καὶ μὲ ὅλους ὅσοι εὐαρέστησαν σὲ Σένα στὸ πέρασμα τῶν αἰώνων Σὲ αἰνοῦμε, Σὲ εὐλογοῦμε, Σὲ προσκυνοῦμε καὶ Σὲ δοξάζουμε.
