Ὁ Ἅγιος Ἰωάνης ὁ Δαμασκηνός κοιμήθηκε τό 749 μ.Χ. Μέ τήν εὐκαιρία συμπλήρωσης 1260 χρόνων ἀπό τήν Κοίμησή του δημοσιεύουμε σέ συνέχειες τό ἔργο του «Ἔκδοσις ἀκριβής Ὀρθοδόξου Πίστεως». Ἡ μετάφραση εἶναι τοῦ Ἀρχ.Δωροθέου Πάπαρη, καί εἶναι παρμένη ἀπό τήν ἰστοσελίδα www.phys.uoa.gr. Ἡ μετατροπή στό σύστημα πολυτονικῆς γραφῆς εἶναι δική μας.
Κεφάλαιο 5ο
Ἀπόδειξη, ὅτι ἕνας εἶναι ὁ Θεὸς καὶ ὄχι πολλοί.
«Ἀποδείξαμε ἱκανοποιητικὰ ὅτι ὑπάρχει ὁ Θεὸς καὶ ὅτι ἡ οὐσία του εἶναι ἀκατάληπτη. Ἐπίσης, ὅσοι πιστεύουν στὴν Ἁγία Γραφή, δὲν ἀμφισβητοῦν ὅτι ὁ Θεὸς εἶναι ἕνας καὶ ὄχι πολλοί. Διότι τὸ λέει ὁ Κύριος στὴν ἀρχή τοῦ Νόμου (στὸ Μωϋσῆ): «Ἐγὼ εἶμαι ὁ Κύριος καὶ Θεός σου ποὺ σ’ ἔβγαλα ἀπὸ τὴ γῆ τῆς Αἰγύπτου. Δὲν θὰ λατρεύεις ἄλλους θεοὺς ἐκτὸς ἀπὸ μένα». Καὶ πάλι λέει: «Ἄκουσε, λαὲ τοῦ Ἰσραήλ· ὁ Κύριος καὶ Θεός σου εἶναι ἕνας». Τὸ λέει καὶ μὲ τὸν προφήτη Ἠσαΐα: «Ἐγὼ εἶμαι ὁ πρῶτος Θεός, ἐγὼ καὶ ὁ μετέπειτα καὶ κανένας ἄλλος ἐκτὸς ἀπὸ μένα. Δὲν ὑπῆρξε ἄλλος Θεὸς πρὶν ἀπὸ μένα, οὔτε θὰ ὑπάρξει μετὰ καὶ ἐκτὸς ἀπὸ μένα». Καὶ στὰ ἱερὰ Εὐαγγέλια ὁ Κύριος λέει τὰ ἑξῆς πρὸς τὸν Πατέρα: «Αὐτὴ εἶναι ἡ αἰώνια ζωή, νὰ γνωρίσουν ἐσένα, τὸ μοναδικὸ ἀληθινὸ Θεό». Μὲ ὅσους, ὅμως, δὲν πιστεύουν στὴν Ἁγία Γραφή, θὰ συζητήσουμε ὡς ἑξῆς. Τὸ θεῖο εἶναι τέλειο καὶ δὲν τοῦ λείπει τίποτε οὔτε στὴν ἀγαθωσύνη οὔτε στὴ σοφία καὶ τὴ δύναμη· εἶναι χωρὶς ἀρχὴ καὶ τέλος, αἰώνιο, ἀπεριόριστο καὶ γενικὰ τέλειο σὲ ὅλα. Ἐάν, λοιπόν, παραδεχθοῦμε πολλοὺς θεούς, ὑποχρεωτικὰ δεχόμαστε διαφορὰ ἀνάμεσα στοὺς πολλούς. Κι ἂν δὲν ὑπάρχει καμιὰ διαφορὰ μεταξύ τους, τότε ὁ Θεὸς εἶναι ἕνας καὶ ὄχι πολλοί. Ἂν πάλι ὑπάρχει διαφορά, ποῦ εἶναι ἡ τελειότητα; Διότι, ἂν ὑστερεῖ ἀπὸ τὴν τελειότητα σὲ κάτι, εἴτε στὴν ἀγαθωσύνη ἢ τὴ δύναμη ἢ τὴ σοφία ἢ τὸ χρόνο ἢ τὸν τόπο, τότε δὲν μπορεῖ νὰ εἶναι Θεός.
Ἡ ταύτιση ὅμως σὲ ὅλα ἀποδεικνύει ὅτι ὁ Θεὸς εἶναι μᾶλλον ἕνας καὶ ὄχι πολλοί. Κι ἂν μάλιστα εἶναι πολλοί, πῶς θὰ διατηρηθεῖ τὸ ἀπεριόριστο; Διότι ὅπου θὰ εἶναι ὁ ἕνας, δὲν θὰ βρίσκεται ὁ ἄλλος. Καὶ πὼς οἱ πολλοὶ θεοὶ θὰ διευθύνουν τὸν κόσμο καὶ δὲν θὰ τὸν διαλύσουν καὶ καταστρέψουν, ἐφόσον θὰ ἔχουν πόλεμο μεταξὺ τοὺς οἱ κυβερνῆτες; Διότι ἡ διαφορὰ ὁδηγεῖ στὴν ἔχθρα. Κι ἂν κάποιος ὑποστηρίξει ὅτι ὁ καθένας κυβερνᾶ ἕνα μέρος τοῦ κόσμου, ποιὸς εἶναι αὐτὸς ποὺ ἔβαλε αὐτὴ τὴν τάξη καὶ ἔκανε τὴ διανομή; Ἐκεῖνος θὰ εἶναι ἀσφαλῶς ὁ Θεός. Ἑπομένως, ἕνας εἶναι ὁ Θεός, τέλειος, ἀπεριόριστος, δημιουργός, προνοητὴς καὶ κυβερνήτης τοῦ σύμπαντος, πρὶν καὶ πάνω ἀπ’ὅλα τέλειος. Ἐπιπλέον, ἀποτελεῖ καὶ φυσικὸ νόμο, ἡ μονάδα νὰ εἶναι ἡ βάση τῆς δυάδος.»
