Ὁ Ἅγιος Ἰωάνης ὁ Δαμασκηνός κοιμήθηκε τό 749 μ.Χ. Μέ τήν εὐκαιρία συμπλήρωσης 1260 χρόνων ἀπό τήν Κοίμησή του δημοσιεύουμε σέ συνέχειες τό ἔργο του «Ἔκδοσις ἀκριβής Ὀρθοδόξου Πίστεως». Ἡ μετάφραση εἶναι τοῦ Ἀρχ.Δωροθέου Πάπαρη, καί εἶναι παρμένη ἀπό τήν ἰστοσελίδα www.phys.uoa.gr. Ἡ μετατροπή στό σύστημα πολυτονικῆς γραφῆς εἶναι δική μας.
Κεφάλαιο 8ο
Γιὰ τὴν Ἁγία Τριάδα
«Γι’ αὐτὸ πιστεύουμε σ’ ἕνα Θεό, τὸν πρωταρχικὸ αἴτιο, τὸν ἀδημιούργητο, ἀγέννητο, ἄφθαρτο καὶ ἀθάνατο, αἰώνιο, ἄπειρο, ἀπερίγραπτο, ἀπεριόριστο, παντοδύναμο, ἁπλό, ἀσύνθετο, ἀσώματο, ἀμετάβλητο, ἀπαθῆ, ἄτρεπτο, ἀναλλοίωτο, ἀόρατο· σ’ Αὐτὸν ποὺ εἶναι πηγὴ ἀγαθότητος καὶ δικαιοσύνης, νοερὸ φῶς καὶ ἀπρόσιτο, δύναμη ποὺ ξεπερνᾶ κάθε μέτρο καὶ μετριέται μόνο μὲ τὸ δικό της θέλημα διότι κατορθώνει ὅλα ὅσα θέλει· σ’ Αὐτὸν ποὺ δημιουργεῖ ὅλα τὰ κτίσματα, ὁρατὰ καὶ ἀόρατα, ποὺ ὅλα τὰ συνέχει, τὰ συντηρεῖ καὶ τὰ προνοεῖ· ἐξουσιάζει, κυβερνᾶ καὶ βασιλεύει πάνω σ’ ὅλα, μὲ βασιλεία ἀτέλεστη καὶ ἀθάνατη, στὴν ὁποία τίποτε δὲν ἀντιστέκεται· ὅλα τὰ γεμίζει καὶ ἀπὸ τίποτε δὲν περιέχεται, καὶ μᾶλλον ἡ ἴδια περικλείει τὰ σύμπαντα, τὰ συγκρατεῖ καὶ εἶναι ἀνώτερη ἀπ’ αὐτά. (Πιστεύουμε σὲ μία δύναμη) ποὺ μὲ ἄσπιλο τρόπο ζωογονεῖ ὅλα τὰ ὄντα καὶ εἶναι πάνω ἀπ’ αὐτά· ξεχωρίζει ἀπὸ κάθε ὅν, ἐπειδὴ εἶναι ὑπερούσια οὐσία, ἀνώτερη ἀπὸ τὰ κτίσματα, ὑπέρθεη, ὑπεράγαθη, ὑπερπλήρης· ποὺ ὁρίζει ὅλες τὶς ἀρχὲς καὶ ἐξουσίες καὶ βρίσκεται πάνω ἀπὸ κάθε ἀρχὴ καὶ ἐξουσία, πάνω ἀπὸ κάθε οὐσία, ζωή, λόγο καὶ νόημα· εἶναι ἡ ἴδια τὸ φῶς, ἡ ἴδια ἡ ἀγαθοσύνη, ἡ ἴδια ἡ ζωή, ἡ ἴδια ἡ οὐσία, διότι δὲν ἔχει τὴν ὕπαρξη ἀπὸ ἄλλον ἢ ἀπὸ κάποιο ὑπάρχον ὄν, ἀλλὰ ἡ ἴδια εἶναι ἡ αἰτία τῆς ὑπάρξεως, ἡ ζωὴ τῶν ζώντων, ὁ λόγος ὅσων ἔχουν λογική, ἡ αἰτία κάθε καλοῦ γιὰ ὅλα. Τὰ γνωρίζει ὅλα προτοῦ δημιουργηθοῦν. Εἶναι μία οὐσία, μία θεότητα, μία δύναμη, μία θέληση, μία ἐνέργεια, μία ἀρχή, μία ἐξουσία, μία κυριότητα, μία βασιλεία, τὴν ὁποία γνωρίζουμε σὲ τρεῖς τέλειες ὑποστάσεις καὶ τὴν προσκυνᾶμε μὲ μία συγχρόνως προσκύνηση· κάθε λογικὴ ὕπαρξη τῆς δημιουργίας πιστεύει καὶ λατρεύει (τὶς τρεῖς ὑποστάσεις) ποὺ εἶναι ἑνωμένες ἀσύγχυτα καὶ διακρίνονται ἀχώριστα. Αὐτὸ εἶναι τὸ παράδοξο (γιὰ τὴ λογική). (Πιστεύουμε) στὸν Πατέρα, τὸν Υἱὸ καὶ τὸ Ἅγιο Πνεῦμα, ποὺ στὸ ὄνομά τους ἔχουμε βαπτισθεῖ. Διότι ὁ Κύριος στοὺς ἀποστόλους αὐτὴ τὴν ἐντολὴ ἔδωσε, ὅταν βαπτίζουν. Εἶπε, «νὰ βαπτίζουν αὐτοὺς στὸ ὄνομα τοῦ Πατέρα καὶ τοῦ Υἱοῦ καὶ τοῦ Ἁγίου Πνεύματος». (Πιστεύουμε) σ’ ἕνα Πατέρα, τὴ δημιουργικὴ ἀρχὴ καὶ αἰτία ὅλων, ὁ ὁποῖος δὲν γεννήθηκε ἀπὸ κάποιον, ἀλλὰ εἶναι ὁ μόνος χωρὶς ἀρχικὴ αἰτία καὶ ἀγέννητος· ποὺ εἶναι δημιουργὸς ὅλων, ἀλλὰ κατὰ φύσιν Πατέρας μόνον τοῦ μονογενῆ Υἱοῦ του, τοῦ Κυρίου καὶ Θεοῦ καὶ Σωτήρα μας Ἰησοῦ Χριστοῦ, ὁ ὁποῖος καὶ ἐκπορεύει τὸ Πανάγιο Πνεῦμα. Πιστεύουμε καὶ σ’ ἕνα Υἱό, μονογενῆ υἱὸ τοῦ Θεοῦ (Πατέρα), τὸν Κύριό μας Ἰησοῦ Χριστό, πού γεννήθηκε ἀπὸ τὸν Πατέρα πρὶν ἀπ’ ὅλους τούς αἰῶνες, φῶς (ὁ Υἱός) ἀπὸ τὸ φῶς (τοῦ Πατέρα), ἀληθινὸς Θεὸς ἀπὸ ἀληθινὸ Θεό, ποὺ γεννήθηκε καὶ δὲν δημιουργήθηκε, ὁμοούσιος μὲ τὸν Πατέρα, καὶ ὁ ὁποῖος δημιούργησε τὰ πάντα. Λέγοντας «πρὸ πάντων τῶν αἰώνων» δείχνουμε ὅτι ἡ γέννησή του εἶναι ἄχρονη καὶ ἄναρχη. Διότι ὁ Υἱὸς τοῦ Θεοῦ δὲν προῆλθε ἀπὸ τὴν ἀνυπαρξία στὴν ὕπαρξη, καθὼς εἶναι ἡ ἀκτινοβολία τῆς θείας δόξης, ὁ τύπος της ὑποστάσεως τοῦ Πατέρα, ἡ ζωντανὴ σοφία καὶ δύναμη, ὁ ἐνυπόστατος λόγος, ἡ τέλεια καὶ ζωντανὴ εἰκόνα τῆς οὐσίας τοῦ ἀόρατου Θεοῦ· ἦταν πάντοτε μὲ τὸν Πατέρα στοὺς κόλπους του καὶ γεννήθηκε ἀπ’ Αὐτὸν προαιωνίως καὶ χωρὶς ἀρχή. Δὲν ὑπῆρχε χρόνος ποὺ ὁ Πατέρας ἦταν χωρὶς τὸν Υἱό, ἀλλὰ ὁ Πατέρας καὶ ὁ Υἱός, ποὺ γεννήθηκε ἀπ’ Αὐτόν, ὑπῆρχαν συγχρόνως· διότι χωρὶς Υἱό, δὲν καλεῖται Πατέρας. Ἐὰν δὲν εἶχε Υἱό, δὲν θὰ ἦταν Πατέρας· κι ἂν ἀπόκτησε κατόπιν Υἱό, ἔγινε Πατέρας μετὰ τὴ γέννηση, χωρὶς νὰ εἶναι πρὶν ἀπ’ αὐτήν· καὶ μεταβλήθηκε ἀπὸ τὸ νὰ μὴν εἶναι Πατέρας στὴν κατάσταση νὰ γίνει Πατέρας, τὸ ὁποῖο εἶναι χειρότερο ἀπὸ κάθε βλασφημία. Διότι εἶναι ἀδύνατο νὰ ποῦμε γιὰ τὸν Πατέρα ὅτι δὲν ἔχει τὴ φυσικὴ γονιμότητα· καὶ ἡ γονιμότητα ἔχει τὴν ἰδιότητα νὰ γεννᾶ ὅμοιο ἀπόγονο ἀπὸ τὴν ἴδια φύση.»
