Αποκ. κβ΄14

Δευτέρα 8 Φεβρουαρίου 2010

ΚΕΙΜΕΝΟ

«Μακάριοι οἱ ποιοῦντες τὰς ἐντολὰς αὐτοῦ, ἵνα ἔσται ἡ ἐξουσία αὐτῶν ἐπὶ τὸ ξύλον τῆς ζωῆς, καὶ τοῖς πυλῶσιν εἰσέλθωσιν εἰς τὴν πόλιν»

ΕΡΜΗΝΕΙΑ

«Μακάριοι εἶναι ἐκεῖνοι, πού ἐκτελοῦν τάς ἐντολάς τοῦ χριστοῦ, λέγει ὁ ἄγγελος, διά νά εἶναι παντοτεινόν καί διαρκές εἰς τό μέλλον τό δικαίωμά των νά τρέφωνται ἀπό τό δένδρον τῆς αἰωνίου ζωῆς καί νά ἔμβουν ἀνεμπόδιστα ἀπό τίς πόρτες εἰς τήν οὐράνιον πόλιν» ( Ἀπό τήν «ΚΑΙΝΗ ΔΙΑΘΗΚΗ μετά συντόμου ἑρμηνείας» τοῦ Π.Ν.Τρεμπέλα)

ΣΧΟΛΙΟ

    «Τά ἐκπληκτικά ἀγαθά τῆς πόλεως τοῦ οὐρανοῦ, στήν ὁποία ἐξενάγησε τόν ἅγιο ᾿Απόστολο τοῦ Χριστοῦ ὁ ἄγγελος, ἑτοιμάσθηκαν, «πρό καταβολῆς κόσμου» γιά τούς ἀνθρώπους. Γιά ὅλους ἐμᾶς τούς κατοίκους τῆς γῆς, πού πορευόμαστε τόν δύσκολο δρόμο τῆς ζωῆς καί ἀναζητοῦμε τήν εὐτυχία (βλ. Ματθ. κε´ 34).
    ᾿Ενῶ ὅμως ἔχουν ἑτοιμασθῆ γιά ὅλους, τελικά δέν θά βρεθοῦν ὅλοι στήν ἀπερίγραπτη εὐτυχία τῶν οὐρανῶν. Τό ποιοί θά ἀποκλεισθοῦν καί θά βροῦν κλειστόν ἐμπρός τους τόν Παράδεισο, καί ἀντιθέτως τό ποιοί θά τόν ἀπολαύσουν, τό ἀπεκάλυψε σαφέστατα ὁ ἄγγελος στόν Προφήτη τῆς Καινῆς Διαθήκης. Τό εἴδαμε καί προηγουμένως. Τό τονίζει καί ἐδῶ πρίν κλείσῃ τό οὐράνιο Βιβλίο του.
    ῞Οσοι εἶναι διεφθαρμένοι, εἶπε, καί ἀχαλίνωτοι καί ζοῦν χωρίς ντροπή σάν τά σκυλιά, ὅσοι εἶναι μάγοι, ὅσοι πορνεύουν, ὅσοι φονεύουν, αὐτοί πού λατρεύουν τά εἴδωλα καί ὅσοι ζοῦν στήν πλάνη, στήν ἀπάτη καί στό ψεῦδος καί μένουν ἀμετανόητοι πεισματικά στήν ζωή τῆς ἁμαρτίας, δέν θά εἰσέλθουν στήν Βασιλεία τοῦ Θεοῦ. ᾿Εφ’ ὅσον κανείς ρίχνεται ἀσυλλόγιστα στίς ἡδονές τῆς γῆς, ἄς μή περιμένῃ νά ἀπολαύσῃ καί τίς χαρές τοῦ οὐρανοῦ. Αὐτός πού ἔζησε μέσα στίς γήϊνες ἀπολαύσεις τῆς παρούσης ζωῆς θά μείνῃ ἔξω ἀπό τήν ὁλόφωτη πόλι τοῦ οὐρανοῦ καί θά βυθισθῇ στό ἀξημέρωτο σκοτάδι τῆς Κολάσεως (βλ. Λουκ. ιστ´ 25).
    ᾿Εφ’ ὅσον δέν πιέζεις τόν ἑαυτόν σου ἐδῶ στόν κόσμο καί δέν θέλεις νά κοπιάσῃς κάπως, γιά νά εἶσαι ὅπως σέ θέλει ὁ Θεός, ἀλλά προτιμᾷς τόν εὔκολο, ἡδονικό τρόπο τῆς ζωῆς τῆς ἁμαρτίας, θά μείνῃς «ἔξω τοῦ Νυμφῶνος». Εἶναι καί λογικό καί δίκαιο τοῦτο. Μόνος σου καθορίζεις τό αἰώνιον μέλλον σου.
    ῾Η «βασιλεία τῶν οὐρανῶν βιάζεται», μᾶς εἶπε ὁ Θεάνθρωπος (Ματθ. ια´ 12). Κερδίζεται δηλαδή καί κατακτᾶται διά τῆς βίας ἐπί τοῦ ἑαυτοῦ μας, μέ τόν ἀγῶνα καί τήν προσπάθεια καί τήν προσοχή πού καταβάλλει καθένας μας. ῞Οσοι ἀδιαφοροῦν καί ζοῦν ράθυμοι, χωρίς νά κάμνουν τίποτε γιά νά τήν ἀποκτήσουν, τήν χάνουν, ὅπως χάνει κάποιος μιά εὐκαιρία πλουτισμοῦ, ἄν δέν εἶναι «ξύπνιος» καί δραστήριος.
    Γι’ αὐτό καί ὁ ἄγγελος ἐτόνισε στόν Εὐαγγελιστή Θεολόγο ὅτι ἐκεῖνοι πού θά ἔχουν δικαίωμα νά εἰσέλθουν στόν Παράδεισο τοῦ οὐρανοῦ θά εἶναι ὅσοι ἀγωνίζονται νά ἐφαρμόζουν στήν ζωή τους τό θέλημα τοῦ Θεοῦ. «Μακάριοι», εἶπε, «οἱ ποιοῦντες τάς ἐντολάς αὐτοῦ, ἵνα ἔσται ἡ ἐξουσία αὐτῶν ἐπί τό ξύλον τῆς ζωῆς, καί τοῖς πυλῶσιν εἰσέλθωσιν εἰς τήν πόλιν» (᾿Αποκ. κβ´ 14). Εἶναι εὐτυχισμένοι ὅσοι τηροῦν τίς ἐντολές τοῦ Κυρίου· διότι αὐτοί ἐξασφαλίζουν ἀπό ᾿Εκεῖνον τό δικαίωμα νά τρέ-φωνται αἰωνίως ἀπό τό δένδρον τῆς αἰωνίου ζωῆς· θά εἶναι ἐλευθέρα ἡ εἴσοδός τους στήν θεία Βασιλεία ἀπό τίς ὁλόλαμπρες πύλες της.
    Στά λόγια αὐτά τοῦ ἀγγέλου διακρίνουμε τήν σπουδαία σημασία πού ἔχει γιά τό αἰώνιο μέλλον μας ἡ τήρησις τῶν ἐντολῶν τοῦ Θεοῦ. Τό εἶχε πεῖ ἄλλως τε καί ὁ Κύριος στόν ἄνθρωπον ἐκεῖνον πού τόν ἐρώτησε τί ἔπρεπε νά κάνῃ γιά νά ἀποκτήσῃ τήν αἰώνια ζωή. «…τήρησον τάς ἐντολάς», τοῦ εἶπε (Ματθ. ιθ´ 16-17). ᾿Εφάρμοζε δηλαδή τούς νόμους καί τά προστάγματα τοῦ Θεοῦ καί θά ἀπολαύσῃς τήν εὐτυχία τῆς αἰωνίου ζωῆς πού ποθεῖς. Τίποτε ἄλλο ἀπό αὐτά πού ἐθεωροῦσαν ὡς σπουδαῖα οἱ ῾Εβραῖοι δέν συντελεῖ στήν σωτηρία μας, ἔλεγε καί ὁ ἀπόστολος Παῦλος, «ἀλλά τήρησις ἐντολῶν Θεοῦ» (Α´ Κορ. ζ´ 19). Αὐτή εἶναι τό πᾶν.
    Τό γνωρίζει τοῦτο ἄριστα καί ὁ μισάνθρωπος Διάβολος, ὁ ὁποῖος, ἐπειδή δέν θέλει ἐπ’ οὐδενί λόγͺῳ τήν σωτηρία μας, κάμνει τό πᾶν γιά νά μᾶς ἐμποδίσῃ νά τηροῦμε τίς ἐντολές τοῦ Θεοῦ. ῎Αλλοτε τίς παρουσιάζει στό μυαλό μας ὡς ἀνεφάρμοστες καί ἀνώτερες ἀπό τά μέτρα τῶν δυνατοτήτων μας, ἄλλοτε σφυρίζει στό αὐτί μας ὅτι ἄλλαξαν δῆθεν οἱ ἐποχές καί ὅτι δέν ζητεῖ τάχα ἀπό τόν σύγχρονο κουρασμένο ἄνθρωπο ὁ φιλάνθρωπος Θεός τόν κόπο τῆς τηρήσεως τῶν ἐντολῶν. ῎Αλλοτε πάλι μᾶς παρακινεῖ νά κάμνουμε διάκρισι τῶν ἐντολῶν καί νά ἐφαρμόζουμε ὡρισμένες, παραθεωρῶντας ἄλλες, οἱ ὁποῖες ὅμως ἔχουν ὑψίστη σημασία γιά τήν σωτηρία μας. ῾Υπάρχουν ἐπίσης καί περιπτώσεις στίς ὁποῖες ὁ μισόκαλος Σατανᾶς μᾶς ἐπηρεάζει ἔτσι, ὥστε νά ἐντυπωσιαζώμαστε ἀπό μερικούς ψευδοδιδασκάλους, οἱ ὁποῖοι ὁμιλοῦν καί γράφουν ὡραῖα γιά τήν ᾿Ορθοδοξία καί τήν ᾿Εκκλησία, ἀποφεύγουν ὅμως νά μιλήσουν γιά τήρησι καί ἐφαρμογή ἐντολῶν, παρουσιάζοντας ἔτσι τήν Χριστιανική Θρησκεία ὡς μιά ὡραία φιλοσοφία καί τίποτε περισσότερο. Μέ αὐτά καί ἄλλα τεχνάσματα κατορθώνει καί πλανᾷ ὡρισμένους ἔτσι, ὥστε νά εἶναι καί ἱκανοποιημένοι μέ τόν ἑαυτό τους, ζῶντας ἕνα ἄνετο, εὔκολο καί ἄκοπο Χριστιανισμό, πού δέν ὁδηγεῖ βεβαίως στήν σωτηρία.
    Τό διεκήρυξε μέ ἀναντίρρητα καί ἀδιάψευστα λόγια ὁ Κύριός μας, ὅτι χωρίς τήν ἐφαρμογή τῶν θείων ἐντολῶν δέν κερδίζεται ὁ οὐρανός· «Οὐ πᾶς ὁ λέγων μοι Κύριε Κύριε, εἰσελεύσεται εἰς τήν βασιλείαν τῶν οὐρανῶν», εἶπε, «ἀλλ’ ὁ ποιῶν τό θέλημα τοῦ πατρός μου τοῦ ἐν οὐρανοῖς» (Ματθ. ζ´ 21). Καί ὁ ἐκλεκτός Μαθητής Του ἀπόστολος Παῦλος ἐτόνισε ὅτι «οὐχ οἱ ἀκροαταί τοῦ νόμου δίκαιοι παρά τῷ Θεῷ, ἀλλ’ οἱ ποιηταί τοῦ νόμου δικαιωθήσονται» (Ρωμ. β´ 13). Τά αἰώνια καί ἀλάθητα αὐτά λόγια, ἄν μεταφερθοῦν στά σύγχρονα δεδομένα, μᾶς λέγουν ὅτι, ὅσες ὁμιλίες θρησκευτικές κι ἄν παρακολουθήσουμε, σ’ ὅσες Θεῖες Λειτουργίες καί ᾿Αγρυπνίες κι ἄν λάβουμε μέρος, ὅσες θρησκευτικές ἐκδρομές σέ Προσκυνήματα κι ἄν κάνουμε, ὅσους ὕμνους ἐκκλησιαστικούς ἤ θρησκευτικά τραγούδια κι ἄν ξέρουμε ἀπ’ ἔξω ἀκούοντάς τα διαρκῶς στό μαγνητόφωνό μας, ὅσα βιβλία θρησκευτικά κι ἄν μελετήσουμε ἤ γράψουμε, ἄν δέν ἐφαρμόζουμε τίς ἐντολές τοῦ Θεοῦ, δέν πρόκειται νά ἀπολαύσουμε τούς γλυκεῖς καρπούς τοῦ δένδρου τῆς ζωῆς τοῦ Παραδείσου. Θά μείνουμε ἀπ’ ἔξω. Μακριά ἀπό τήν πανευφρόσυνη Βασιλεία τῶν οὐρανῶν.
    Μόνον ἡ τήρησις τῶν ἐντολῶν τοῦ Κυρίου μᾶς συνδέει οὐσιαστικά μέ ᾿Εκεῖνον ὁ ῾Οποῖος εἶναι καί ἡ Πύλη πού ὁδηγεῖ στήν σωτηρία, ἀλλά καί τό Α καί τό Ω τῆς οὐρανίου πόλεως. Γιά ὅλους ὅσοι παρουσιάζοντο ἐδῶ στήν γῆ ὡς θρησκευόμενοι δῆθεν ἄνθρωποι, ἀλλά δέν ἐφήρμοζαν στήν πρᾶξι τίς ἐντολές τοῦ Θεοῦ, ἡ ἀπάντησις πού θά δοθῇ ἀπό τόν Κύριο κατά τήν ἡμέρα τῆς Κρίσεως θά εἶναι θλιβερή· «οὐκ οἶδα ὑμᾶς πόθεν ἐστέ· ἀπόστητε ἀπ’ ἐμοῦ» (Λουκ. ιγ´ 25-27). Δέν σᾶς γνωρίζω! Φύγετε μακριά μου!
    «῎Ας σκεφθοῦμε μέ ὅλη τήν δύναμι τῆς ψυχῆς μας τί σημαίνουν τά λόγια αὐτά» (ΧΒ). Καί ἄς παρακαλοῦμε νά μᾶς φωτίσῃ ὁ Θεός νά καταλάβουμε καλύτερα πόση σημασία ἔχει γιά τήν σωτηρία μας ἡ τήρησις τῶν ἐντολῶν Του. Νά ζητοῦμε δέ καί τήν Χάρι Του διά τῆς ᾿Εκκλησίας μας, ὥστε νά τίς ἐφαρμόζουμε ὅλες, γιά νά βρεθοῦμε κι ἐμεῖς ἐκεῖ ὅπου βρίσκεται «ὁ χορός τῶν ῾Αγίων», οἱ ὁποῖοι μέ τήν ἐνάρετη ζωή τους «εὗρον πηγήν τῆς ζωῆς καί θύραν Παραδείσου».  ( Ἀπό τό βιβλίο τοῦ Γ.Ψαλτάκη «Μηνύματα ἀπό τό βιβλίον τῆς Ἀποκαλύψεως).