Πέμπτη 25 Μαρτίου 2010
ΚΕΙΜΕΝΟ
" Εἶπε δὲ Μαριάμ· ἰδοὺ ἡ δούλη Κυρίου· γένοιτό μοι κατὰ τὸ ρῆμά σου. καὶ ἀπῆλθεν ἀπ᾿ αὐτῆς ὁ ἄγγελος"
ΕΡΜΗΝΕΙΑ
"Εἶπε δε ἡ Μαριάμ. Ἰδού εἶμαι ἡ δούλη τοῦ Κυρίου, ἡ πρόθυμος νά ὑπηρετήσω τάς βουλάς του. Εἴθε νά γίνῃ εἰς ἐμέ σύμφωνα μέ αὐτό πού εἶπες. Καί μετά τόν λόγον της τοῦτον, διά τοῦ ὁποίου ἐν πάσῃ ταπεινώσει ἐξεδήλωσε τήν ὐποταγήν της εἰς τό θέλημα τοῦ Θεοῦ καί ἐνεπιστεύθη ἑαυτήν εἰς τήν πρόνοιάν του, ἔφυγεν ἀπό αὐτήν ὀ ἄγγελος" ( Ἀπό τήν "ΚΑΙΝΗ ΔΙΑΘΗΚΗ μετά συντόμου ἑρμηνείας" τοῦ Π.Ν.Τρεμπέλα, ἔκδοση "Ο ΣΩΤΗΡ")
ΣΧΟΛΙΟ
"Ἀγγελιοφόρος, σταλμένος ἀπό τὸν Θεόν, κατεβαίνει ἀπὸ τὸν οὐρανὸ ὁ ἀρχάγγελος Γαβριήλ. Ὁ μεγάλος ἀρχιστράτηγος τῶν ἀγγελικῶν στρατιῶν. Γιατί; Ἔρχεται νὰ φέρει τὸ τρισχαρούμενο μήνυμα. Τὸ μοναδικό. Ὅμοιό του δὲν ἔχει ἀκουσθεῖ στὸ παρελθόν. Δὲν πρόκειται νὰ ἐπαναληφθεῖ στὸ μέλλον. Ἔρχεται νὰ φέρει στὴ γῆ τῆς χαρᾶς τὸ Εὐαγγέλιο: Ὁ μονογενὴς Υἱὸς καὶ Λόγος τοῦ Θεοῦ, ὁ ἄσαρκος καὶ ἄναρχος, ὁ ἀθάνατος καὶ αἰώνιος, θὰ ἔρθει στὴ γῆ. Θὰ λάβει σάρκα ἀνθρώπινη. Θὰ ζήσει ἀνάμεσα στοὺς ἀνθρώπους. Θὰ τοὺς συναναστραφεῖ. Θὰ τοὺς βγάλει ἀπό τὸ πυκνὸ καὶ ἀδιαπέραστο σκοτάδι τῆς πλάνης καὶ τῆς ἀθλιότητος. Θὰ τοὺς ὁδηγήσει στὸ φῶς τῆς ἀληθινῆς θεογνωσίας. Θὰ τοὺς χαρίσει τὴ λύτρωση καὶ τὴ χαρὰ τὴν αἰώνια.
Ἐκστατικὲς παρακολουθοῦν οἱ ἀναρίθμητες στρατιὲς τῶν ἀγγέλων.
Τὸ προαιώνιο σχέδιο τοῦ Θεοῦ, γιὰ τὴ σωτηρία τῶν ἀνθρώπων, ἔφθασε ἡ στιγμὴ νὰ πραγματοποιηθεῖ! Ἀλλὰ ποῦ ἆραγε θὰ κατευθυνθεῖ ὁ Ἀρχάγγελος; Ποιὰ θὰ εἶναι ἡ εὐλογημένη; Ποιὰ θὰ φορέσει τῆς θεϊκῆς τιμῆς καὶ δόξας τὸ ἄφθαρτο στεφάνι, νὰ γίνει Μητέρα τοῦ Θεοῦ;
Θὰ προσπεράσει ὁ Ἀρχάγγελος τὰ παλάτια καὶ τὰ μέγαρα, τὰ φορτωμένα ὄχι μονάχα μὲ πολυτέλεια καὶ πλούσια ζωή, ἀλλὰ καὶ μὲ δράματα καὶ τραγικὰ γεγονότα ἀνήκουστα. Θὰ ἔρθει νὰ σταθεῖ μὲ ἀγγελικὴ σεμνότητα καὶ σεβασμὸ μέσα σ’ ἕνα φτωχικὸ σπιτάκι τῆς Ναζαρέτ. Ἐκεῖ ποὺ λάμπει ἡ ἐκλεκτή! Αὐτὴ δὲν ἔχει καμιὰ ἄλλη ὅμοιά της. Εἶναι ἡ μοναδικὴ μέσα στῶν αἰώνων τὶς γενεές. Δὲν ἔχει ἄλλη ἰσάξιά της ἡ ἀφανὴς καὶ ταπεινὴ πάναγνη Κόρη τῆς Ναζαρέτ. Ἡ Παρθένος Μαρία.
Αὐτὴ εἶναι τὸ μύρο ποὺ εὐωδιάζει τῆς ἀρετῆς καὶ τῆς καλοσύνης τὸ ἀνεξάντλητο ἄρωμα. Τὸ κρῖνον τὸ εὔοσμον, ποὺ διατηρήθηκε ἀνέπαφο μέσα στὸ ἁμαρτωλὸ καὶ ἀγροῖκο περιβάλλον τῆς Ναζαρέτ. Αὐτή λοιπόν, καὶ μόνον αὐτή, εἶναι ἀξία νὰ γίνει τὸ «Παλάτιον τοῦ Παμβασιλέως Χριστοῦ.
«Χαῖρε» εἶναι ἡ γεμάτη φῶς κι ἐλπίδα λέξη, ἡ πρώτη λέξη, ποὺ τῆς ἀπευθύνει ὁ Ἄγγελος. «Κεχαριτωμένη» εἶναι ἡ δεύτερη. Ἡ ἀναγνώριση μιᾶς ζωῆς ἁγίας καὶ ἐξαιρετικὰ ἐνάρετης. Καὶ θὰ γίνει ἐκείνη, ἡ κεχαριτωμένη, τῆς χαρᾶς δοχεῖον. Τὸ κατοικητήριον Ἐκείνου, ποὺ δὲν Τὸν χωροῦν οἱ οὐρανοί. Ἐκείνου ποὺ εἶναι «τὸ φῶς τῶν ἐσκοτισμένων τῶν ἀπελπισμένων ἡ ἐλπίς· τῶν πεσόντων ἡ ἀνόρθωσις· τῶν θλιβομένων ἡ χαρὰ»·
Ὁ Σωτὴρ Του κόσμου! Καὶ θὰ βγάλει ὁ Ἀρχάγγελος τὴν ταπεινὴ καὶ ἀφανῆ κόρη ἀπὸ τὴν ἀφάνεια. Θὰ τὴν ὁδηγήσει σὲ δόξα καὶ μεγαλεῖο πραγματικὰ μοναδικό. Θὰ τῆς ἀπευθύνει τὸν ἀσύγκριτο ἔπαινο: «εὐλογημένη σύ ἐν γυναιξίν… εὖρες χάριν παρὰ τῷ Θεῷ». Ἐσένα διάλεξε νὰ γίνεις Μητέρα τοῦ Λυτρωτοῦ, τοῦ Σωτῆρος Ἰησοῦ… Καὶ στὴν παντοδυναμία τοῦ Κυρίου τίποτα δὲν εἶναι ἀδύνατο. Μακαρία ἡ Παναγία Παρθένος, ποὺ ὁδηγημένη ἀπὸ τὸ φῶς τῆς πίστεως, ἔκλινε ταπεινὰ τὸ κεφάλι καὶ μὲ εὐλαβικὴ ὑποταγὴ ἀναφώνησε: «ἰδοὺ ἡ δούλη Κυρίου….».
Σκιρτᾶ σήμερα κάθε ψυχὴ χριστιανική. Σκιρτᾶ ὅμως μὲ ἰδιαίτερη ἀγαλλίαση ἡ Ἑλληνικὴ ψυχή. Δὲν εἶναι τυχαία ἡ σύμπτωση, ὅτι τὴν ἴδια αὐτὴ ἡμέρα, τοῦ Εὐαγγελισμοῦ, ἑορτάζομε μαζὶ ἐμεῖς οἱ Ὀρθόδοξοι Χριστιανοὶ Ἕλληνες καὶ τὴ μεγάλη ἐθνική μας ἑορτή.
Ὁ Παντοδύναμος Κύριος στὴ δύναμη τοῦ Ὁποίου ἀκράδαντα ἐπίστευαν οἱ σκλαβωμένοι πρόγονοί μας, καὶ σ’ αὐτή καὶ μόνη βασίσθηκαν, ἔδειξε, τὸ 1821, γιὰ μιὰ ἀκόμη φορά τὴν εὔνοιά Του καὶ πρὸς τὴν πιστὴ Ἑλλάδα. Καὶ τὴν ἀνέσυρε, τὴν ἔβγαλε, ἀπό τὸ σκοτάδι τῆς δουλείας. Τὴν ἐλευθέρωσε ἀπό τὴ μακραίωνη, τὴν τυραννικὴ σκλαβιά. Καὶ τὴ μικρὴ καὶ πτωχὴ καὶ ἄσημη Ἑλλάδα, ποὺ μόλις ἕνα σημάδι εἶναι στὸ χάρτη τῆς ὑδρογείου, τὴν ἀνύψωσε σὲ μεσουράνημα δόξας τόσο πολὺ λαμπρό, ὥστε ἔλαμψε σ’ ὅλο τὸν κόσμο. Καὶ εἶδαν ἔθνη καὶ λαοὶ καὶ φυλὲς τί σημαίνει νὰ ἔχεις μαζί σου τὸν Δυνατόν. Καὶ πόσο μεγαλεῖο σὲ ἀκολουθεῖ.
Καὶ ἡ Ἑλλάδα διδάχθηκε τότε. Ἀδούλωτο νὰ κρατᾶ πάντοτε τὸ πνεῦμα ἀπό τὰ τυραννικὰ δεσμὰ τῶν παθῶν. Ἐλεύθερο ἀπό τὴ σκλαβιὰ τῆς ἁμαρτίας. Ὑποταγμένο μόνο στὸ θέλημα τοῦ Κυρίου, γιὰ νὰ μπορεῖ ἀβίαστα καὶ ἐλεύθερα νὰ ἐπαναλαμβάνει ταπεινὰ τῆς Θεομήτορος τὴν ταπεινὴ ὑποταγή: «ἰδοὺ ἡ δούλη Κυρίου….» Τότε καὶ μόνον τότε θὰ μπορεῖ νὰ ἔχει τὴν παγκόσμια πρωτοπορία μέσα στὰ ἔθνη. Καὶ νὰ αἰσθάνεται τὴν τιμὴ καὶ τὴ δόξα στὴν ὁποία, ἐάν θέλει αὐτή, θὰ τὴν ἀνεβάσει ὁ Θεός.
Ἀλλ’ ὅ,τι ἰσχύει γιὰ τὸ Ἔθνος μας, ἰσχύει καὶ γιὰ τοὺς πολίτες του. Προπάντων γι’ αὐτούς. Ἄλλωστε τὰ ἄτομα δὲν ἀποτελοῦν τοὺς λαούς; Πολίτες πιστοὶ στὸ Θεό, ἀποτελοῦν πιστὸ ἔθνος. Πιστοὶ Ἐλληνες Χριστιανικὴ Ἑλλάδα. Οἱ πιστοὶ πρόγονοί μας τοῦ 1821 μὲ τοῦ Χριστοῦ τὴν πίστιν τὴν ἁγίαν ἔκαναν ἐλεύθερη τὴ σκλάβα Πατρίδα μας. Δόξασαν τὴν Ἑλλάδα. Μὲ αὐτοὺς ἔκανε ὁ Παντοδύναμος Θεὸς θαύματα.
Ἀσφαλῶς αἰσθάνεσαι καὶ σὺ τὸ βάρος τῆς εὐθύνης σου ἀπέναντι αὐτῆς τῆς δοξασμένης ἱστορίας τῆς Πίστεως καὶ τῆς Πατρίδος…
Κανεὶς δὲν ἀμφιβάλλει. Ὅμως ὅλοι περιμένουν νὰ τὸ ἀποδείξεις… μὲ τὴν πιστὴ χριστιανικὴ ζωή σου.
Καὶ τότε… βάλε τὸ καλὰ στὸ νοῦ σου θὰ συντελεῖς καὶ σὺ νὰ γράφονται νέες σελίδες δόξας καὶ ἐθνικοῦ μεγαλείου» ( Ἀπό τό βιβλίο «Ἀπό τό φῶς τοῦ Εὐαγγελίου», ἔκδοση «Η ΑΜΠΕΛΟΣ»).
