Δευτέρα 5 Ἀπριλίου 2010
Ὁ Ἅγιος Ἰωάνης ὁ Δαμασκηνός κοιμήθηκε τό 749 μ.Χ. Μέ τήν εὐκαιρία συμπλήρωσης 1260 χρόνων ἀπό τήν Κοίμησή του δημοσιεύουμε σέ συνέχειες τό ἔργο του «Ἔκδοσις ἀκριβής Ὀρθοδόξου Πίστεως». Ἡ μετάφραση εἶναι τοῦ Ἀρχ.Δωροθέου Πάπαρη, καί εἶναι παρμένη ἀπό τήν ἰστοσελίδα www.phys.uoa.gr. Ἡ μετατροπή στό σύστημα πολυτονικῆς γραφῆς εἶναι δική μας.
ΚΕΦΑΛΑΙΟ 84 (α)
Γιά τό σταυρό, καί ἀκόμη γιά τήν πίστη
" Δέν εἶναι δυνατόν νά σωθοῦμε χωρίς τήν πίστη• διότι ὅλα, καί τά ἀνθρώπινα καί τά πνευματικά, ὑφίστανται μέ τήν πίστη. Οὔτε δηλαδή ὁ γεωργός χωρίς πίστη ἀνοίγει τό αὐλάκι τοῦ χωραφιοῦ, οὔτε ὁ ἔμπορος ἐμπιστεύεται τή ζωή του σέ μικρό πλοῖο μέσα στό φουρτουνιασμένο πέλαγος τῆς θάλασσας, οὔτε γάμοι γίνονται, οὔτε κάτι ἄλλο ἀπό τά βιωτικά. Μέ τήν πίστη δεχόμαστε ὅτι ὅλα ἔχουν προέλθει ἀπό τήν ἀνυπαρξία στήν ὕπαρξη μέ τή δύναμη τοῦ Θεοῦ• ὅλα, καί τά θεία καί τά ἀνθρώπινα, τά κατορθώνουμε μέ τήν πίστη. Ἡ πίστη εἶναι συγκατάθεση χωρίς πολλή ἔρευνα. Κάθε πράξη βέβαια καί κάθε θαῦμα τοῦ Χριστοῦ εἶναι πολύ μεγάλο, θεῖο καί σπουδαῖο, ἀλλά τό πιό θαυμαστό ἀπ’ ὅλα εἶναι ὁ τίμιος σταυρός του. Διότι, μέ τίποτε ἄλλο δέν καταργήθηκε ὁ θάνατος, δέν συγχωρέθηκε ἡ ἁμαρτία τοῦ προπάτορά μας, δέν ἔχασε ὁ ᾅδης τά θύματά του, δέν μᾶς δόθηκε ὡς δῶρο ἡ ἀνάσταση, δέν μᾶς δόθηκε ἡ δύναμη νά περιφρονοῦμε τά παρόντα καί τόν ἴδιο ἀκόμη τό θάνατο, δέν πετύχαμε τήν ἐπανόδό μας στήν παλαιά μακαριότητα, δέν μᾶς ἀνοίχθηκε ὁ Παράδεισος, δέν κάθισε ἡ φύση μας στά δεξιά τοῦ Θεοῦ, δέν γίναμε παιδιά καί κληρονόμοι τοῦ Θεοῦ, παρά μόνον (πετύχαμε ὅλα τά παραπάνω) μέ τό σταυρό τοῦ Κυρίου μᾶς Ἰησοῦ Χριστοῦ. Μέ τό σταυρό δηλαδή κατορθώσαμε ὅλα αὐτά. Διότι, λέει ὁ Ἀπόστολος, «ὅσοι βαπτισθήκαμε στό ὄνομα τοῦ Χριστοῦ, δοκιμάσαμε τό θάνατό του». Καί ὅσοι βαπτισθήκαμε στό Χριστό, ντυθήκαμε τό Χριστό. Ὁ Χριστός δηλαδή «εἶναι ἡ δύναμη καί ἡ σοφία τοῦ Θεοῦ». Νά, ὁ θάνατος τοῦ Χριστοῦ, δηλαδή ὁ σταυρός, μᾶς ἕντυσε μέ τήν ἐνυπόστατη σοφία καί δύναμη τοῦ Χριστοῦ. Καί τό κήρυγμα γιά τό σταυρό εἶναι δύναμη τοῦ Θεοῦ ἤ διότι ἡ δύναμη τοῦ Θεοῦ, δηλαδή ἡ νίκη σέ βάρος τοῦ θανάτου, μᾶς δόθηκε χάρη σ’ αὐτόν, ἤ διότι, ὅπως ἀκριβῶς οἱ τέσσερις κεραῖες τοῦ σταυροῦ κρατοῦνται στέρεες ἀπό τό κέντρο πού ὑπάρχει στό μέσον, ἔτσι μέ τή δύναμη τοῦ Θεοῦ συγκρατεῖται τό ὕψος καί τό βάθος, τό μῆκος καί τό πλάτος, δηλαδή ὅλη ἡ ὁρατή καί ἀόρατη δημιουργία."
