Δευτέρα 12 Ἀπριλίου 2010
Ὁ Ἅγιος Ἰωάνης ὁ Δαμασκηνός κοιμήθηκε τό 749 μ.Χ. Μέ τήν εὐκαιρία συμπλήρωσης 1260 χρόνων ἀπό τήν Κοίμησή του δημοσιεύουμε σέ συνέχειες τό ἔργο του «Ἔκδοσις ἀκριβής Ὀρθοδόξου Πίστεως». Ἡ μετάφραση εἶναι τοῦ Ἀρχ.Δωροθέου Πάπαρη, καί εἶναι παρμένη ἀπό τήν ἰστοσελίδα www.phys.uoa.gr. Ἡ μετατροπή στό σύστημα πολυτονικῆς γραφῆς εἶναι δική μας.
ΚΕΦΑΛΑΙΟ 86 (γ)
Γιά τά ἅγια καί ἄχραντα μυστήρια τοῦ Κυρίου
"Καλό εἶναι νά ποῦμε καί τό ἑξῆς, ὅτι, ὅπως εἶναι φυσιολογικό στό φαγητό τό ψωμί, τό κρασί καί τό νερό μέ τήν πρόσληψή τους νά μεταβάλλονται σέ σῶμα καί αἷμα αὐτοῦ πού τά τρώει καί τά πίνει, καί δέν σχηματίζεται διαφορετικό σῶμα ἀπό τό προηγούμενο, ἔτσι καί ὁ ἄρτος τῆς προθέσεως, τό κρασί καί τό νερό μέ τήν ἐπίκληση καί τήν ἐπιφοίτηση τοῦ Ἁγίου Πνεύματος μεταποιοῦνται μέ ὑπερφυσικό τρόπο στό σῶμα καί τό αἷμα τοῦ Χριστοῦ• καί δέν εἶναι δύο σώματα, ἀλλά ἕνα καί τό ἴδιο. Καί γίνεται σ’ αὐτούς πού μέ πίστη μεταλαμβάνουν ἐπάξια ἄφεση τῶν ἁμαρτιῶν, αἰώνια ζωή καί φυλακτήριο τῆς ψυχῆς καί τοῦ σώματός τους, ἐνῷ, σέ ὅσους μέ ἀπιστία κοινωνοῦν ἀνάξια, γίνεται κολαστήριο καί τιμωρία• ὅπως καί ὁ θάνατος τοῦ Κυρίου ἔγινε στούς πιστούς ζωή καί ἀφθαρσία γιά ν’ ἀπολαύσουν τήν αἰώνια μακαριότητα, ἐνῷ στούς ἀνυπάκουους καί φονιάδες τοῦ Κυρίου ἔγινε τιμωρία καί αἰώνια κόλαση. Ὁ ἄρτος καί ὁ οἶνος δέν εἶναι πρότυπό του σώματος καί αἵματος τοῦ Χριστοῦ –ἀλίμονο–, ἀλλά εἶναι τό ἴδιο τό θεωμένο σῶμα τοῦ Κυρίου, ὅπως τό εἶπε ὁ ἴδιος ὁ Κύριος: «Αὐτό εἶναι τό σῶμα μου», ὄχι πρότυπό του σώματος, καί ὄχι πρότυπό του αἵματος ἀλλά «τό αἷμα μου»• καί πρίν πεῖ αὐτό, εἶχε πεῖ στούς Ἰουδαίους, ὅτι, «ἐάν δέν φᾶτε τή σάρκα τοῦ Υἱοῦ τοῦ ἀνθρώπου, δέν θά ἔχετε αἰώνια ζωή. Διότι ἡ σάρκα μου εἶναι ἀληθινό φαγητό καί τό αἷμα μου ἀληθινό πιοτό»• καί ἀλλοῦ εἶπε: «Αὐτός πού μέ τρώει θά ζεῖ». Γι’ αὐτό μέ κάθε φόβο, μέ καθαρή συνείδηση καί ἀμετεώριστη πίστη ἄς πλησιάσουμε• καί ὁπωσδήποτε, ἐάν δέν ἀμφιβάλλουμε, θά συμβεῖ σέ μας ἀνάλογα μέ τήν πίστη μας. Καί ἄς τιμήσουμε αὐτό μέ κάθε καθαρότητα, ψυχική καί σωματική• διότι εἶναι διπλό. Ἄς τό πλησιάσουμε μέ θερμό πόθο, καί σταυρώνοντας τίς παλάμες τῶν χεριῶν μας νά δεχθοῦμε τό σῶμα τοῦ σταυρωμένου (Κυρίου)• νά προσηλώσουμε τά μάτια, τά χείλη καί τά μέτωπα καί νά μεταλάβουμε τό θεῖο ἄνθρακα, ὥστε ἡ φωτιά τοῦ πόθου μας νά ἑνωθεῖ μέ τή φωτιά τοῦ ἄνθρακα, νά κατακάψει τίς ἁμαρτίες μας καί νά φωτίσει τίς καρδιές μας• ἔτσι, μέ τή μετοχή μας στή θεία φωτιά νά πυρποληθοῦμε καί νά θεωθοῦμε."
