Πέμπτη 15 Ἀπριλίου 2010
Ὁ Ἅγιος Ἰωάνης ὁ Δαμασκηνός κοιμήθηκε τό 749 μ.Χ. Μέ τήν εὐκαιρία συμπλήρωσης 1260 χρόνων ἀπό τήν Κοίμησή του δημοσιεύουμε σέ συνέχειες τό ἔργο του «Ἔκδοσις ἀκριβής Ὀρθοδόξου Πίστεως». Ἡ μετάφραση εἶναι τοῦ Ἀρχ.Δωροθέου Πάπαρη, καί εἶναι παρμένη ἀπό τήν ἰστοσελίδα www.phys.uoa.gr. Ἡ μετατροπή στό σύστημα πολυτονικῆς γραφῆς εἶναι δική μας.
ΚΕΦΑΛΑΙΟ 87
Γιά τή γενεαλογία τοῦ Κυρίου καί γιά τήν ἁγία Θεοτόκο
"Γιά τήν ἁγία καί ὑπερύμνητη ἀειπάρθενο Θεοτόκο Μαρία στά προηγούμενα (κεφάλαια) ἐκθέσαμε μέ λεπτομέρειες καί παρουσιάσαμε τό σπουδαιότερο, ὅτι εἶναι καί ὀνομάζεται κατεξοχήν καί ἀληθινά Θεοτόκος• τώρα ὅμως θά συμπληρώσουμε τά ὑπόλοιπα. Αὐτή δηλαδή ἦταν προορισμένη ἀπό τήν προαιώνια καί προγνωστική βούληση τοῦ Θεοῦ καί μέ διάφορες προεικονίσεις καί λόγια τῶν προφητῶν προεικονίστηκε καί προαναγγέλθηκε μέ τή χάρη τοῦ Ἁγίου Πνεύματος• καί ὅταν ἦλθε ὁ καθορισμένος καιρός, γεννήθηκε ἀπό τή γενιά τοῦ Δαβίδ σύμφωνα μέ τίς ὑποσχέσεις πού εἶχαν δοθεῖ σ’ αὐτόν. Διότι λέει, «ὁ Κύριος ὑποσχέθηκε στ’ ἀλήθεια στό Δαβίδ καί δέ θά ἀθετήσει τήν ὑπόσχεση• (εἶπε) ἀπό τόν καρπό τῶν ἀπογόνων σου θά βάλω στό θρόνο σου». Καί ἀλλοῦ λέει: «μία φορά ὑποσχέθηκα στόν ἐκλεκτό μου, δέν θά πῶ ψέματα στό Δαβίδ. Οἱ ἀπόγονοί του θά διατηρηθοῦν στούς αἰῶνες• ὁ θρόνος του θά λάμπει σάν τόν ἥλιο μπροστά μου, σάν τή σελήνη θά εἶναι στέρεος στούς αἰῶνες καί στόν οὐρανό θά ὑπάρχει ἀξιόπιστος μάρτυρας». Καί ὁ Ἠσαΐας λέει: «Θά προέλθει ραβδί ἀπό τόν Ἰεσσαί καί θά βγεῖ ἀνθός ἀπό τή ρίζα του». Ὁ Ματθαῖος καί ὁ Λουκᾶς, οἱ ἀξιόπιστοι εὐαγγελιστές εἶπαν κατηγορηματικά ὅτι ὁ Ἰωσήφ κατάγεται σίγουρα ἀπό τή φυλή τοῦ Δαβίδ. Ἀλλά, ἐνῷ ὁ Ματθαῖος ἀναφέρει ὅτι κατάγεται ἀπό τό Δαβίδ μέσῳ τοῦ Σολομῶντος, ὁ Λουκᾶς λέει ἀπό τό Νάθαν. Τή γέννηση ὅμως τῆς ἁγίας Παρθένου καί οἱ δύο τήν ἀποσιώπησαν. Πρέπει, λοιπόν, νά γνωρίζουμε ὅτι δέν συνήθιζαν οἱ Ἑβραῖοι οὔτε ἡ Ἁγία Γραφή νά γενεαλογοῦν γυναῖκες. Ὑπῆρχε νόμος νά μή μνηστεύεται ἡ μία φυλή ἀπό τήν ἄλλη. Ὁ Ἰωσήφ πάλι, ἐφόσον καταγόταν ἀπό τή φυλή τοῦ Δαβίδ, ὄντας δίκαιος (διότι αὐτό βεβαιώνει γι’ αὐτόν τό ἱερό Εὐαγγέλιο), δέν θά μνηστευόταν παράνομα τήν ἁγία Παρθένο, παρά μόνον ἄν καταγόταν ἀπό τήν ἴδια βασιλική γενιά. Γι’ αὐτό τοῦ ἦταν ἀρκετό νά δείξει τήν καταγωγή τοῦ Δαβίδ. Πρέπει μάλιστα νά γνωρίζουμε καί τό ἑξῆς, ὅτι ὑπῆρχε νόμος, ὅταν πέθαινε ἕνας ἄτεκνος ἄνδρας, ὁ ἀδελφός του νά νυμφεύεται τή γυναῖκα τοῦ πεθαμένου καί νά τεκνοποιεῖ γιά τόν ἀδελφό του. Τό παιδί πού γεννιόταν ἀνῆκε, σύμφωνα μέ τή φύση, στό δεύτερο (ἄνδρα), δηλαδή σ’ αὐτόν πού τό γέννησε, ἐνῷ, σύμφωνα μέ τό νόμο, ἀνῆκε σ’ αὐτόν πού εἶχε πεθάνει. Ἀπό τή γενιά, λοιπόν, τοῦ Νάθαν, τοῦ υἱοῦ τοῦ Δαβίδ, ὁ Λευΐ γέννησε τό Μελχί καί τόν Πάνθηρα• ὁ Πάνθηρας γέννησε αὐτόν πού ὀνομάσθηκε Βαρπάνθηρας. Αὐτός ὁ Βαρπάνθηρας γέννησε τόν Ἰωακείμ• καί ὁ Ἰωακείμ γέννησε τήν ἁγία Θεοτόκο. Ἀπό τή γενιά πάλι τοῦ Σολομώντα, τοῦ γιοῦ τοῦ Δαβίδ, ὁ Ματθᾶν πῆρε γυναῖκα, ἀπό τήν ὁποία γέννησε τόν Ἰακώβ."
