Παρασκευή 16 Ἀπριλίου 2010
Ὁ Ἅγιος Ἰωάνης ὁ Δαμασκηνός κοιμήθηκε τό 749 μ.Χ. Μέ τήν εὐκαιρία συμπλήρωσης 1260 χρόνων ἀπό τήν Κοίμησή του δημοσιεύουμε σέ συνέχειες τό ἔργο του «Ἔκδοσις ἀκριβής Ὀρθοδόξου Πίστεως». Ἡ μετάφραση εἶναι τοῦ Ἀρχ.Δωροθέου Πάπαρη, καί εἶναι παρμένη ἀπό τήν ἰστοσελίδα www.phys.uoa.gr. Ἡ μετατροπή στό σύστημα πολυτονικῆς γραφῆς εἶναι δική μας.
ΚΕΦΑΛΑΙΟ 87(α)
Γιά τή γενεαλογία τοῦ Κυρίου καί γιά τήν ἁγία Θεοτόκο
"Ὅταν πέθανε ὁ Ματθᾶν, ὁ Μελχί ἀπό τή φυλή τοῦ Νάθαν, γιός τοῦ Λευΐ, ἀδελφός του Πάνθηρα, νυμφεύθηκε τή γυναῖκα τοῦ Ματθᾶν, τή μητέρα τοῦ Ἰακώβ, καί ἀπ’ αὐτήν ἀπόκτησε τόν Ἠλεῖ. Ἦταν, λοιπόν δύο ἀδελφοί ἀπό τήν ἴδια μητέρα, ὁ Ἰακώβ καί ὁ Ἠλεῖ• ὁ Ἰακώβ ἦταν ἀπό τή φυλή τοῦ Σολομώντα, ἐνῷ ὁ Ἠλεῖ ἀπό τή φυλή τοῦ Νάθαν. Πέθανε καί ὁ Ἠλεῖ, ἀπό τή φυλή τοῦ Νάθαν, ἄτεκνος• καί πῆρε ὁ Ἰακώβ, ὁ ἀδελφός του ἀπό τή φυλή τοῦ Σολομώντα, τή γυναῖκα τοῦ (τοῦ Ἠλεῖ) καί τεκνοποίησε γιά λογαριασμό τοῦ ἀδελφοῦ του καί γέννησε τόν Ἰωσήφ. Ὁ Ἰωσήφ, δηλαδή, σύμφωνα μέ τή φύση εἶναι γιός τοῦ Ἰακώβ ἀπό τή γενιά τοῦ Σολομώντα, ἐνῷ σύμφωνα μέ τό νόμο εἶναι γιός τοῦ Ἠλεῖ ἀπό τή γενιά τοῦ Νάθαν. Ὁ Ἰωακείμ λοιπόν πῆρε γιά γυναῖκα τοῦ τή σεμνή καί ἀξιέπαινη Ἄννα. Καί ὅπως ἀκριβῶς ἡ παλαιά Ἄννα, ὄντας στείρα, γέννησε τό Σαμουήλ μέ προσευχή καί ὑπόσχεση, ἔτσι καί αὐτή μέ προσευχή καί ὑπόσχεση ἀποκτᾶ τή Θεοτόκο μέ τή χάρη τοῦ Θεοῦ, γιά νά μή ὑπολείπεται καί σ’ αὐτό ἀπόω καμιά ἔνδοξη προσωπικότητα. Γεννᾶ, λοιπόν, ἡ χάρη (διότι αὐτό σημαίνει τό ὄνομα Ἄννα) τήν Κυρία (καί αὐτό σημαίνει τό ὄνομα τῆς Μαρίας• διότι πράγματι ἔγινε ἀληθινή Κυρία, καθώς ἔγινε μητέρα τοῦ Δημιουργοῦ ὅλων τῶν δημιουργημάτων). Γεννιέται μάλιστα στό σπίτι τοῦ Ἰωακείμ δίπλα στήν Προβατική (κολυμβήθρα) καί ὁδηγεῖται στό Ἱερό (του Ναοῦ τοῦ Σολομώντα). Ἔπειτα, μέ τό νά φυτευθεῖ ὤ στόν οἶκο τοῦ Θεοῦ καί νά εὐδοκιμήσει μέ τό Πνεῦμα, σάν πολυφορτωμένη ἐλιά, ἔγινε τό σκεῦος κάθε ἀρετῆς• ἀπομάκρυνε τό νοῦ της ἀπό κάθε βιωτική καί σαρκική ἐπιθυμία, καί ἔτσι διατήρησε τήν ψυχή τῆς μαζί μέ τό σῶμα παρθένο, ὅπως ἔπρεπε, καθώς ἐπρόκειτο στό μέλλον νά ἐγκολπωθεῖ τό Θεό• διότι, αὐτός πού εἶναι ἅγιος ἐπαναπαύεται στούς ἁγίους. Ἔτσι, λοιπόν, ἀποκτᾶ ἁγιοσύνη καί ἀναδεικνύεται ναός ἅγιος καί θαυμαστός του ὕψιστου Θεοῦ. Ὁ ἐχθρός ὅμως τῆς σωτηρίας μᾶς παραμόνευε τίς παρθένες κοπέλες ἐξαιτίας τῆς προφητείας τοῦ Ἠσαΐα, πού εἶπε «νά, ἡ παρθένος κόρη θά συλλάβει καί θά γεννήσει γιό πού θά τόν ὀνομάσουν Ἐμμανουήλ καί πού σημαίνει ὁ Θεός εἶναι μαζί μας»• ἀλλά (ὁ Θεός) «πού παγιδεύει τούς σοφούς μέσα στήν πανουργία τους», γιά νά τόν ξεγελάσει πού καμάρωνε γιά τή σοφία του, (ἐπιτρέπει) οἱ ἱερεῖς νά δώσουν τήν κοπέλα στόν Ἰωσήφ ὡς μνηστή του• τό ἄγραφο βιβλίο δίνεται σ’ αὐτόν πού γνώριζε γράμματα.
