Παρασκευή 30 Ἀπριλίου 2010
Ὁ Ἅγιος Ἰωάνης ὁ Δαμασκηνός κοιμήθηκε τό 749 μ.Χ. Μέ τήν εὐκαιρία συμπλήρωσης 1260 χρόνων ἀπό τήν Κοίμησή του δημοσιεύουμε σέ συνέχειες τό ἔργο του «Ἔκδοσις ἀκριβής Ὀρθοδόξου Πίστεως». Ἡ μετάφραση εἶναι τοῦ Ἀρχ.Δωροθέου Πάπαρη, καί εἶναι παρμένη ἀπό τήν ἰστοσελίδα www.phys.uoa.gr. Ἡ μετατροπή στό σύστημα πολυτονικῆς γραφῆς εἶναι δική μας.
ΚΕΦΑΛΑΙΟ 91 (γ)
Γι’ αὐτά πού λέγονται γιά τό Χριστό
«Γιά ὅσα πάλι, μετά τήν ἀνάσταση, ἁρμόζουν στόν ἄνθρωπο ὑπάρχουν διάφοροι τρόποι. Ἄλλα, δηλαδή, λέγονται ἀληθινά, ὄχι ὅμως σύμφωνα μέ τή φύση, ἀλλά σύμφωνα μέ τήν οἰκονομία, γιά νά βεβαιωθοῦμε ὅτι τό ἴδιο τό σῶμα πού ἔπαθε, ἀναστήθηκε, ὅπως οἱ μωλωπισμοί, ἡ βρώση καί ἡ πόση μετά τήν ἀνάσταση• ἄλλα λέγονται ἀληθινά σύμφωνα μέ τή φύση, ὅπως ἡ μετάβαση χωρίς κόπο ἀπό τόπο σέ τόπο καί ἡ εἴσοδος μέσα ἀπό κλειστές πόρτες• ἄλλα πάλι προσποιητά, ὅπως τό «προσποιήθηκε ὅτι θά πάει πιό μακριά»• καί ἄλλα ἀνήκουν καί στίς δύο φύσεις, ὅπως τό «ἀνεβαίνω πρός τόν Πατέρα καί Πατέρα σας καί Θεό μου καί Θεό σας», καί τό «θά εἰσέλθει ὁ βασιλιάς τῆς δόξης», καί τό «κάθισε στά δεξιά τῆς μεγαλωσύνης του στά ὑψηλά»• καί ἄλλα λέγονται, ἐπειδή ἔβαλε τό ἑαυτό τοῦ μεταξύ μας, μέ τόν τρόπο τῆς ἁπλῆς θεωρητικῆς διαιρέσεως, ὅπως τό (χωρίο) «ὁ Θεός μου καί Θεός σας». Πρέπει, λοιπόν, ν’ ἀποδίδουμε τά ὑψηλά στή θεία φύση πού εἶναι ἀνώτερη ἀπό τά πάθη καί τό σῶμα, ἐνῷ τά ταπεινά στήν ἀνθρώπινη• καί τά κοινά ν’ ἀποδίδουμε στή σύνθετη (ὑπόσταση), δηλαδή στόν ἕνα Χριστό, ὁ ὁποῖος εἶναι Θεός καί ἄνθρωπος, καί νά γνωρίζουμε ὅτι καί τά δύο εἶναι φύσεις τοῦ ἑνός καί αὐτοῦ Κυρίου μᾶς Ἰησοῦ Χριστοῦ. Διότι, ἄν γνωρίζουμε τό ἰδιαίτερο γνώρισμα τοῦ καθένα καί βλέπουμε ὅτι ἕνας ἐνεργεῖ καί τά δύο, τότε πιστεύουμε ὀρθά καί δέν θά πλανηθοῦμε. Ἀπ’ ὅλα αὐτά διακρίνεται ἡ διαφορά τῶν φύσεων πού ἑνώθηκαν καί «δέν εἶναι τό ἴδιο ἡ φυσική ποιότητα τῆς θείας καί ἀνθρωπίνης φύσεως», ὅπως λέει ὁ θειότατος Κύριλλος. Ἕνας εἶναι, λοιπόν, ὁ Υἱός καί Χριστός καί Κύριος, καί ἐπειδή εἶναι ἕνας, ἕνα εἶναι καί τό πρόσωπό του, χωρίς, μέ κανένα τρόπο, νά διαιρεῖται ἡ ὑποστατική ἕνωση, γιά νά φανεῖ ἡ διαφορά τῶν φύσεων.»
