Δευτέρα 10 Μαῒου 2010
Ὁ Ἅγιος Ἰωάνης ὁ Δαμασκηνός κοιμήθηκε τό 749 μ.Χ. Μέ τήν εὐκαιρία συμπλήρωσης 1260 χρόνων ἀπό τήν Κοίμησή του δημοσιεύουμε σέ συνέχειες τό ἔργο του «Ἔκδοσις ἀκριβής Ὀρθοδόξου Πίστεως». Ἡ μετάφραση εἶναι τοῦ Ἀρχ.Δωροθέου Πάπαρη, καί εἶναι παρμένη ἀπό τήν ἰστοσελίδα www.phys.uoa.gr. Ἡ μετατροπή στό σύστημα πολυτονικῆς γραφῆς εἶναι δική μας.
ΚΕΦΑΛΑΙΟ 96 (Γ)
Ἐναντίον τῶν Ἰουδαίων, σχετικὰ μὲ τὸ Σάββατο
Αὐτά μας παραγγέλλει ὁ πνευματικὸς νόμος τοῦ Κυρίου καὶ ὅσοι τὸν τηροῦν ἔχουν γίνει ἀνώτεροι ἀπὸ τὸ νόμο τοῦ Μωϋσῆ· διότι, ὅταν ἔλθει τὸ τέλειο, τὸ μερικὸ καταργεῖται, καὶ ὅταν μὲ τὴ Σταύρωση τοῦ Σωτήρα σχίσθηκε τὸ κάλυμμα τοῦ νόμου, τὸ καταπέτασμα δηλαδή, καὶ τὸ Ἅγιο Πνεῦμα ἔλαμψε μὲ πύρινες γλῶσσες, τότε καταργήθηκε τὸ γράμμα τοῦ νόμου, τὰ σωματικὰ ἔργα σταμάτησαν, ὁ νόμος τῆς δουλείας ἐκπλήρωσε τὴν ἀποστολή του καὶ μᾶς δόθηκε ὁ νόμος τῆς ἐλευθερίας. Ἑορτάζουμε πλέον τὴν τέλεια ἀνάπαυση τῆς ἀνθρωπίνης φύσεως, ἐννοῶ τὴν ἑορτὴ τῆς ἀναστάσεως, κατὰ τὴν ὁποία ὁ Κύριός μας Ἰησοῦς Χριστός, ὁ ἀρχηγὸς τῆς ζωῆς καὶ Σωτήρας, μᾶς ἔδωσε τὴν κληρονομία ποὺ εἶχε ὑποσχεθεῖ σ’ αὐτοὺς πού λατρεύουν πνευματικὰ τὸ Θεό· σ’ αὐτὴν Αὐτὸς πρῶτος εἰσῆλθε γιὰ λογαριασμό μας, ἀφοῦ ἀναστήθηκε ἀπὸ τοὺς νεκροὺς καὶ ἄνοιξε Αὐτὸς τὶς πύλες τοῦ οὐρανοῦ καὶ κάθησε μὲ τὸ σῶμα του στὰ δεξιά του Πατέρα του· ἐκεῖ θὰ εἰσέλθουν καὶ ὅσοι τηροῦν τὸν πνευματικὸ νόμο. Ὅλη, λοιπόν, ἡ ἀπόθεση τῶν σαρκικῶν ἔργων, ἡ πνευματικὴ λατρεία καὶ ἡ ἕνωση μὲ τὸ Θεὸ εἶναι γιὰ μᾶς ποὺ βαδίζουμε σύμφωνα μὲ τὸ Πνεῦμα καὶ ὄχι μὲ τὸ γραπτὸ νόμο. Διότι περιτομὴ εἶναι ἡ ἀποβολὴ τῆς σωματικῆς ἡδονῆς, τῶν περιττῶν καὶ τῶν ἀχρήστων· ἐνῶ ἀκρυβυστία δὲν εἶναι τίποτε ἄλλο παρὰ δέρμα, περίττωμα τοῦ γεννητικοῦ μορίου τῆς ἡδονῆς. Μάλιστα, κάθε ἡδονὴ ποὺ δὲν προέρχεται ἀπὸ τὸ Θεὸ καὶ δὲν γίνεται σύμφωνα μὲ τὸ Θεό, εἶναι περίττωμα τῆς ἡδονῆς· ἡ ἀκροβυστία ἀποτελεῖ τὸν τύπο της· ἐνῶ τὸ Σάββατο (συμβολίζει) τὴν κατάπαυση ἀπὸ τὴν ἁμαρτία. Ἑπομένως, καὶ τὰ δυὸ εἶναι ἕνα, καὶ ἔτσι, ὅταν πνευματικοὶ ἄνθρωποι ἐκτελοῦν καὶ τὰ δυό, δὲν κάνουν τὴν παραμικρὴ παράβαση. Πρέπει ἀκόμη νὰ γνωρίζουμε ὅτι ὁ ἀριθμὸς ἑπτὰ φανερώνει ὅλο τὸ χρόνο τῆς παρούσης ζωῆς, ὅπως λέει ὁ σοφότατος Σολομῶν: «Νὰ δώσεις μερίδα στοὺς ἑπτὰ καὶ τοὺς ὀκτώ». Καὶ ὁ θεηγόρος Δαβίδ, ψάλλοντας τὴν ὄγδοη ἡμέρα, ἔψαλλε γιὰ τὴ μελλοντικὴ κατάσταση μετὰ τὴν ἀνάσταση τῶν νεκρῶν. Ὁ νόμος, λοιπόν, δίνοντας ἐντολὴ τὴν ἕβδομη ἡμέρα ν’ ἀναπαύονται ἀπὸ τὰ σωματικὰ ἔργα καὶ ν’ ἀσχολοῦνται μὲ τὰ πνευματικά, φανέρωσε μὲ μυστικὸ τρόπο ὅτι πρέπει καθ’ ὅλο τὸ χρόνο ὁ ἀληθινὸς Ἰσραηλίτης, ποῦ ἔχει νοῦ καὶ βλέπει τὸ Θεό, νὰ ὁδηγεῖ τὸν ἑαυτὸ τοῦ στὸ Θεὸ καὶ νὰ ξεπερνᾶ τὰ σωματικὰ ἔργα.
