Κυριακή 13 Ἰουνίου 2010
Ἁγίου Ἰγνατίου Μπριαντσανίνωφ «Ἀσκητικές ἐμπειρίες Α’»
«Ἡ Μετάνοια» Β΄
«Μοχθοῦν καὶ βιάζονται οἱ ἄνθρωποι ν’ ἀποκτήσουν πλούσιες γνώσεις, γνώσεις ὅμως μικρῆς σημασίας, γνώσεις χρήσιμες μόνο πρόσκαιρα, γνώσεις ποὺ συμβάλλουν στὴν ἱκανοποίηση τῶν ἀναγκῶν καὶ τῶν ἐπιθυμιῶν τῆς ἐπίγειας ζωῆς. Τὴ γνώση τοῦ Ὄντος καὶ τοῦ ἔργου ποὺ εἶναι πραγματικὰ ἀναγκαία, δηλαδὴ τὴ γνώση τοῦ Θεοῦ καὶ τῆς συμφιλιώσεώς μας μ’ Αὐτὸν μέσω τοῦ Λυτρωτὴ Ἰησοῦ Χριστοῦ, δὲν φροντίζουν νὰ τὴν ἀποκτήσουν. Καὶ ὅμως, ἡ ἐπίγεια ζωή μας δόθηκε μόνο γιὰ τὴν ἀπόκτηση αὐτῆς τῆς γνώσεως.
Μετανοεῖτε!
Ἄς κοιτάξουμε, ἀδελφοί, δίχως ἐμπάθεια, κάτω ἀπό τὸ φῶς τοῦ Εὐαγγελίου, τὴν ἐπίγεια ζωή μας. Θὰ διαπιστώσουμε πὼς εἶναι μηδαμινῆς ἀξίας. Ὅλα τὰ ἀγαθὰ τῆς ἀφαιροῦνται μὲ τὸν θάνατο ἤ καὶ πολὺ νωρίτερα μὲ διάφορα ἀπροσδόκητα περιστατικά. Δὲν ἀξίζει, λοιπόν, νὰ ὀνομάζονται ἀγαθὰ αὐτὰ ποὺ χάνονται τόσο σύντομα! Ἀπάτη εἶναι, ἤ μᾶλλον δίχτυα. Καὶ ὅσοι μπλέκονται σ’ αὐτὰ τὰ δίχτυα, στεροῦνται τὰ ἀληθινά, τὰ αἰώνια, τὰ οὐράνια, τὰ πνευματικὰ ἀγαθά, ποὺ μποροῦν νὰ τὰ ἀποκτήσουν μόνο ἂν πιστέψουν στὸν Χριστὸ καὶ Τὸν ἀκολουθήσουν, τραβώντας τὸν μυστικὸ δρόμο τῆς εὐαγγελικῆς ζωῆς.
Μετανοεῖτε!
Τί φοβερὴ ποὺ εἶναι ἡ τύφλωσή μας! Καὶ πόσο φανερὰ ἀποδεικνύεται, ἂπ’ αὐτὴ τὴν τύφλωση, ἡ πτώση μας! Βλέπουμε τοὺς συνανθρώπους μας νὰ πεθαίνουν. Γνωρίζουμε ὅτι κι ἐμεῖς ὁπωσδήποτε θὰ πεθάνουμε, ἴσως μάλιστα καὶ πολὺ σύντομα, γιατί κανένας ἄνθρωπος δὲν ἔμεινε παντοτινὰ στὴ γῆ. Βλέπουμε, ἐπίσης, ὅτι γιὰ τοὺς πιὸ πολλοὺς καὶ πρὶν ἀπό τὸν θάνατο ἡ ἐπίγεια εὐημερία συχνὰ μεταβάλλεται σὲ δυστυχία, ὅμοια κι αὐτή στὴν πίκρα μὲ τὸν θάνατο. Καὶ παρὰ τὴν τόσο καθαρὴ μαρτυρία τῆς ἴδιας τῆς πείρας μας, συνεχίζουμε νὰ κυνηγᾶμε μόνο τὰ πρόσκαιρα ἀγαθά, σὰν νὰ ἦταν μόνιμα καὶ αἰώνια. Σ’ αὐτὰ ἔχουμε στρέψει ὅλη μας τὴν προσοχή. Ξεχάσαμε τὸν Θεό! Ξεχάσαμε τὴ μεγαλειώδη καὶ συνάμα φοβερὴ αἰωνιότητα!» (Τά κείμενα πού δημοσιεύονται σέ συνέχειες στήν ἱστοσελίδα μας εἶναι παρμένα ἀπό τό ὁμώνυμο βιβλίο τῶν ἐκδόσεων Ἱερᾶς Μονῆς Παρακλήτου)
