Πέμπτη 17 Ἰουνίου 2010
Ἁγίου Ἰγνατίου Μπριαντσανίνωφ «Ἀσκητικές ἐμπειρίες Α’»
«Ἡ Μετάνοια» Στ΄
«Λουστεῖτε (στὸ λουτρὸ τῆς μετάνοιας), λέει ὁ Θεὸς στοὺς ἁμαρτωλούς, καὶ γίνετε καθαροί, βγάλτε ἀπό τὶς ψυχές σας τὶς κακίες, γιὰ νὰ μὴν τὶς βλέπουν τὰ μάτια μου… Κι ἐλᾶτε νὰ κριθοῦμε…. Ποιὰ εἶναι ἡ κρίση τοῦ Θεοῦ, πού ἀκατάπαυστα καλεῖ σὲ μετάνοια τὸν ἁμαρτωλὸ ἄνθρωπο στὴ διάρκεια τῆς ἐπίγειας ζωῆς του; Ἂν ὁ ἄνθρωπος ἀναγνωρίσει τὰ ἁμαρτήματά του καὶ ἀποφασίσει εἰλικρινὰ νὰ μετανοήσει, νὰ τί θὰ κάνει ὁ Θεός: Ἂν οἱ ψυχές σας εἶναι κόκκινες ἀπό τὶς ἁμαρτίες σας, ἐγὼ θὰ τὶς κάνω ἄσπρες σὰν τὸ χιόνι κι ἂν εἶναι κατακόκκινες, θὰ τὶς κάνω ἄσπρες σὰν τὸ μαλλί. Ἄν, ὅμως, ὁ ἄνθρωπος περιφρονήσει τὴν τελευταία τούτη κλήση του σὲ μετάνοια ἀπό τὸν πολυεύσπλαχνο Θεό, τότε, ὅπως ὁ Ἴδιος τὸν προειδοποιεῖ, θὰ χαθεῖ τελειωτικά: Ἄν, ὅμως, δὲν θελήσετε νὰ μὲ ἀκούσετε, θὰ γίνετε τοῦ ξίφους τροφή.
Ξεχνᾶς, λέει ὁ ἀπόστολος, πῶς ἡ ἀγαθότητα τοῦ Θεοῦ θέλει νὰ σὲ ὁδηγήσει στὴ μετάνοια; Ὁ Θεὸς μακρόθυμα βλέπει τὰ ἁμαρτήματα ποὺ ἔκανες μπροστὰ στὰ μάτια Του, τὴν ἁλυσίδα τῶν ἁμαρτημάτων ποὺ συνθέτουν ὅλη τὴ ζωή σου. Περιμένει τὴ μετάνοιά σου καὶ συνάμα σ’ ἀφήνει νὰ διαλέξεις ἐλεύθερα εἴτε τὴ σωτηρία σου εἴτε τὴν ἀπώλειά σου. Κι ἐσύ δείχνεις τόση καταφρόνια στὴν ἀγαθότητα καὶ τὴ μακροθυμία τοῦ Θεοῦ! Δὲν διορθώνεσαι. Γίνεσαι ὅλο καὶ πιὸ ράθυμος, ὅλο καὶ πιὸ ἀδιάφορος ἀπέναντι στὸν Θεὸ καὶ τὸν αἰώνιο προορισμό σου. Ἄλλο δὲν κάνεις παρὰ νὰ πληθαίνεις τὶς ἁμαρτίες σου, προσθέτοντας στὶς παλιὲς καινούριες καὶ πιὸ βαριές. Παραμένεις σκληρὸς καὶ ἀμετανόητος, καὶ συσσωρεύεις γιὰ τὸν ἑαυτό σου τὴν ὀργὴ τοῦ Θεοῦ γιὰ τὴν ἡμέρα τῆς κρίσεως, ὅταν θὰ γίνει σ’ ὅλους φανερὴ ἡ δίκαιη κρίση τοῦ Θεοῦ. Τότε ὁ Θεὸς θὰ πληρώσει τὸν καθένα κατὰ τὰ ἔργα του. Θὰ δώσει αἰώνια ζωὴ σ’ ὅσους κάνουν ὑπομονετικὰ τὸ καλὸ καὶ ἀναζητοῦν ἔτσι τὴ δόξα, τὴν τιμὴ καὶ τὴν ἀφθαρσία κοντὰ στὸν Θεό. Ἀντίθετα, ὁ θυμὸς καὶ ἡ ὀργὴ τοῦ Θεοῦ περιμένουν ὅσους ἀντιστρατεύονται σ’ Αὐτόν, ἀντιστέκονται στὴν ἀλήθεια καὶ ὑπηρετοῦν τὴν ἀδικία. Θλίψη καὶ στενοχώρια περιμένουν κάθε ἄνθρωπο ποὺ ὑπηρετεῖ τὸ κακό». (Τά κείμενα πού δημοσιεύονται σέ συνέχειες στήν ἱστοσελίδα μας εἶναι παρμένα ἀπό τό ὁμώνυμο βιβλίο τῶν ἐκδόσεων Ἱερᾶς Μονῆς Παρακλήτου)
