Λόγος εἰς τὴν Γέννησιν τοῦ Χριστοῦ (ε)

Πέμπτη 22  Ἰουλίου 2010

«Ἁγίου Λουκᾶ Ἀρχιεπισκόπου Κριμαίας Λόγοι καί Ὁμιλίες τόμος Β΄»

Λόγος εἰς τὴν Γέννησιν τοῦ Χριστοῦ (ε)

    «Στὸ βιβλίο τοῦ προφήτου Ζαχαρία διαβάζουμε μία ἄλλη καταπληκτικὴ προφητεία γιὰ τὴν πανηγυρικὴ εἴσοδο τοῦ Κυρίου στὴν Ἱερουσαλήμ. «Χαῖρε σφόδρα, θύγατερ Σιών·  κήρυσσε, θύγατερ Ἱερουσαλήμ·  ἰδοὺ ὁ βασιλεύς σου ἔρχεταί σοι, δίκαιος καὶ σώζων αὐτός, πραῢς καὶ ἐπιβεβηκώς ἐπί ὑποζύγιον καὶ πῶλον νέον» (Ζα. 9, 9).
    Γνωρίζετε ὅτι ὁ Ἰούδας πρόδωσε τὸν Κύριο γιὰ τριάντα ἀργύρια. Μετά, ὅταν ὁ Χριστὸς σταυρώθηκε, μετανόησε γι’  αὐτὸ ποὺ ἔκανε, πῆγε στοὺς ἀρχιερεῖς καὶ πέταξε τὰ ἀργύρια στὰ πόδια τους λέγοντας· «Ἥμαρτον παραδοὺς αἷμα ἀθῶον». Καὶ ἐκεῖνοι τοῦ ἀπάντησαν «Τί πρὸς ἡμᾶς; Σὺ ὄψει» (Μθ. 27, 4). Μετὰ ὅμως σκέφτηκαν τί νὰ κάνουν μ’  αὐτὰ τὰ χρήματα. Δὲν μπόρεσαν νὰ τὰ βάλουν στὸ χρηματοκιβώτιο τοῦ ναοῦ ἐπειδὴ ἦταν τιμὴ αἵματος. Καὶ ἀποφάσισαν μ’  αὐτὰ ν’  ἀγοράσουν τὸ χωράφι τοῦ κεραμέα γιὰ ταφή τῶν ξένων.
    Καὶ αὐτὸ τὸ γεγονὸς τὸ προεῖπε ὁ προφήτης Ζαχαρίας· «Εἰ καλὸν ἐνώπιον ὑμῶν ἐστιν, δότε στήσαντες τὸν μισθόν μου ἡ ἀπείπασθε·  καὶ εἶπεν κύριος πρὸς με. Κάθες αὐτοὺς εἰς τὸ χωνευτήριον, καὶ σκέψαι εἰ δόκιμόν ἐστιν, ὅν τρόπον ἐδοκιμάσθην ὑπὲρ αὐτῶν. Καὶ ἔλαβον τοὺς τριάκοντα ἀργυροὺς καὶ ἐνέβαλον αὐτοὺς εἰς τὸν οἶκον κυρίου εἰς τὸ χωνευτήριον» (Ζα. 11, 12-13).
    Τί ἄλλο μπορῶ νὰ σᾶς πῶ, ποιὲς ἄλλες προφητεῖες νὰ σᾶς ἀναφέρω γιὰ νὰ δείξω τὸ μεγαλεῖο τῆς σημερινῆς ἑορτῆς; Κάθε ἄνθρωπος ὅταν ἀκούει αὐτὲς τὶς προφητεῖες πρέπει νὰ συγκλονίζεται, καὶ στὴν καρδιὰ τοῦ καθενὸς πρέπει νὰ ἀνάβει δυνατὴ φλόγα τῆς ἀγάπης πρὸς Αὐτὸν γιὰ τὸν ὁποῖον μίλησαν οἱ προφῆτες.
    «Καὶ ὁ κόσμος αὐτὸν οὐκ ἔγνω. Εἰς τὰ ἴδια ἦλθε, καὶ οἱ ἴδιοι αὐτὸν οὐ παρέλαβον» (Ἰω. 1, 10-11). Οἱ δικοί του Τὸν σταύρωσαν καὶ Τὸν σταυρώνουν μέχρι σήμερα. Πόσο φοβερὸ εἶναι αὐτό. Τρέμει ἡ καρδιά μου. Καὶ ἐμεῖς δὲν μποροῦμε νὰ κάνουμε τίποτα παρὰ μόνο νὰ χύνουμε πικρὰ δάκρυα.
    Ἔτσι θέλει ὁ Θεός. Ὁ Κύριος λέει· «Ὁ Υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου ἐλθών ἆρα εὑρήσει τὴν πίστιν ἐπὶ τῆς γῆς;» (Λκ. 18, 8). Βλέπετε πόσο μεγάλο εἶναι τὸ πλῆθος τῶν ἀνθρώπων σὲ κάθε λαὸ ποὺ δὲν πιστεύουν σ’  Αὐτὸν καὶ Τὸν βρίζουν.
     Δόξα τῷ Θεῷ ὅτι ὑπάρχει ἀκόμα τὸ μικρὸ ποίμνιο τοῦ Χριστοῦ. Καὶ χθὲς καὶ σήμερα ἡ ἐκκλησία μας εἶναι γεμάτη. Ἡ χαρὰ ὅμως αὐτὴ ἀμαυρώνεται ἀπὸ τὸ γεγονὸς ὅτι τοὺς περισσότερους ἀπ’  αὐτοὺς ποὺ βλέ-πουμε σήμερα στὴν ἐκκλησία δὲν τοὺς βλέπουμε τὶς Κυριακὲς καὶ τὶς ἄλλες ἑορτές. Δὲν πᾶνε στὴν ἐκκλησία τὶς Κυριακὲς ὅταν ἐμεῖς ὑμνοῦμε καὶ δοξάζουμε τὴν ἀνάσταση τοῦ Κυρίου. Τοὺς βλέπουμε νὰ ἔρχονται στὸ ναὸ μόνο δυὸ  τρεῖς φορὲς τὸ χρόνο. Δὲν θέλουν αὐτοὶ οἱ ἄνθρωποι ν’  ἀκολουθήσουν τὸ παράδειγμα τῶν μάγων οἱ ὁποῖοι ἀπὸ τὴν Ἀνατολὴ πῆγαν στὴν Βηθλεὲμ γιὰ νὰ προσκυνήσουν τὸν Χριστὸ καὶ νὰ Τοῦ προσφέρουν τὰ δῶρα τους·  χρυσάφι, λιβάνι καὶ σμύρνα. Χρυσάφι ὡς βασιλιά, λιβάνι ὡς ἀρχιερέα καὶ σμύρνα ὡς τριήμερο νεκρὸ ποὺ θὰ ἀναστηθεῖ.
    Ἄς ἀκολουθήσουμε καὶ ἐμεῖς τὸ παράδειγμα αὐτῶν τῶν μάγων ποὺ ἦλθαν ἀπὸ μακρινὴ χώρα καθοδηγούμενοι ἀπὸ ἕνα θαυμαστὸ ἄστρο. Τί θὰ προσφέρουμε ἐμεῖς στὸν Χριστό; Τὴν πίστη, τὴν φλογερή μας πίστη σ’  Αὐτόν. Καὶ τὴν δυνατὴ ἀγάπη πρὸς τὸν Ἕνα καὶ Μοναδικὸ Θεό. Ἡ ἀγάπη αὐτὴ καὶ τὸ δέος ποὺ αἰσθανόμαστε μπροστὰ Τοά νὰ ὁδηγοῦν τὰ βήματά μας ἐκεῖ ὅπου ἀκοῦμε τὸν λόγο Του, ἐκεῖ ὅπου ὁ Ἴδιος εἶναι παρὼν μεταξύ μας σύμφωνα μὲ τὸν λόγο Του·  «Οὗ γὰρ εἰσι δύο ἤ τρεῖς συνηγμένοι εἰς τὸ ἐμόν ὄνομα, ἐκεί εἰμι ἐν μέσῳ αὐτῶν» (Μθ. 18, 20). Ἀμήν.» (Τά κείμενα τοῦ Ἁγίου Λουκᾶ πού δημοσιεύονται σέ συνέχειες στήν ἱστοσελίδα μας εἶναι παρμένα ἀπό τό ὁμώνυμο βιβλίο τῶν ἐκδόσεων «ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΚΥΨΕΛΗ»)