Ψαλμ. 109, 2

Τετάρτη 14 Ἰουλίου 2010

ΚΕΙΜΕΝΟ

"Ράβδον δυνάμεως ἐξαποστελεῖ σοι Κύριος ἐκ Σιών, καὶ κατακυρίευε ἐν μέσῳ τῶν ἐχθρῶν σου"

ΕΡΜΗΝΕΙΑ

 "Σκῆπτρον καί ράβδον βασιλικήν καί στιβαράν, ἀκαταβλήτου δυνάμεως θά σοῦ ἀποστείλῃ ὁ Κύριος ἀπό τήν Σιών, ὅπου ὁ ἱερός ναός τῆς κατοικίας του, καί κατάβαλλε τούς ἐχθρούς σου, ἀναδεικνυόμενος θριαμβευτής καί κύριος ἐν μέσῳ αὐτῶν" (Ἀπό τήν "ΠΑΛΑΙΑ ΔΙΑΘΗΚΗ μετά συντόμου ἑρμηνείας", τ. 10ος, ἔκδοση "Ο ΣΩΤΗΡ")

ΣΧΟΛΙΟ (β)

    "Ἔτσι ἐξηγεῖ ὁ ἴδιος ἱερός Πατήρ καί τήν ἐν συνέχειᾳ φράσι: «κατακυρίευε ἐν μέσῳ τῶν ἐχθρῶν σου». Μέ τήν δύναμιν αὐτήν, γράφει, «αἱ Ἐκκλησίαι κατεφυτεύθησαν ἐν μέσαις ταῖς πόλεσιν… Τοῦτο τεκμήριον (= ἀπόδειξις) τῆς λαμπρᾶς νίκης, τό ἐν μέσοις τοῖς πολεμίοις ἀναστῆσαι τά θυσιαστήρια» (ἐ.α. 342). Νίκησε δηλαδή τό Εὐαγγέλιο μέ τόν Σταυρό καί ὑψώθηκαν ἱεροί χριστιανικοί Ναοί ἐκεῖ, ὅπου ἐπικρατοῦσαν ἄλλοτε οἱ Ἰουδαῖοι καί οἱ εἰδωλολάτραι.
Τά λόγια αὐτά καί τῶν δύο μαζί ἱερῶν Ἑρμηνευτῶν θυμίζουν τά θεόπνευστα ἐκεῖνα λόγια τοῦ μεγάλου Ἀποστόλου τῶν Ἐθνῶν, τοῦ φλογεροῦ πορθητοῦ τῶν ψυχῶν, πού μέ τόν λόγο τοῦ Εὐαγγελίου ἔστησε τρόπαια πνευματικά σ’ Ἀνατολή καί Δύσι:« Ὁ λόγος… ὁ τοῦ σταυροῦ τοῖς μέν ἀπολλυμένοις μωρία ἐστι, τοῖς δέ σωζομένοις ἡμῖν δύναμις Θεοῦ ἐστιν» (Α’ Κορ. στ΄ 18). Τό κήρυγμα δηλαδή τοῦ Σταυροῦ, ὁ λόγος περί τοῦ Ἐσταυρωμένου, πού ἦταν «σκάνδαλον» γιά τούς Ἑβραίους καί «μωρία» γιά τούς Ἕλληνες, κατέκτησε τήν οἰκουμένη καί κατενίκηαε τούς ἕως τότε ἰσχυρούς. Διότι αὐτό «τό εὐαγγέλιον τοῦ Χριστοῦ» εἶναι «δύναμις… Θεοῦ… εἰς σωτηρίαν παντί τῷ πιστεύοντι, Ἰουδαίῳ τε πρῶτον καί Ἕλληνι» (Ρωμ. α’ 16).
    Ὅπως δέ στά χρόνια της Παλαιᾶς Διαθήκης ἡ ράβδος ἐκείνη τοῦ Μωυσέως, πού ἐνεργοῦσε κατ’ ἐντολήν τοῦ Θεοῦ, διέρηξε τήν θάλασσα καί ἀπετέλεσε γεγονότα θαυμαστά, ἔτσι καί στήν ἐποχή τῆς Καινῆς Διαθήκης ἡ πνευματική αὐτή ράβδος τῆς δυνάμεως «τῆς οἰκουμένης τήν ἀσέβειαν ἔρρηξε» (Χρυσόστομος, ε.α. 340). Σκόρπισε τήν ἀσέβεια καί ἄνοιξε τόν δρόμο τῆς ἀρετῆς καί ἁγιότητος καί ἐπροκάλεσε θαύματα ἐκπληκτικά.
    Αὐτή δέ ἡ πανίσχυρη «ράβδος δυνάμεως», ἀδελφέ μου, αὐτή ἡ δύναμις τοῦ εὐαγγελικοῦ λόγου τοῦ Σταυροῦ ὑπάρχει καί ἐνεργεῖ καί σήμερα. Εἶναι αὐτή πού κρατεῖ καί στηρίζει τήν Ἐκκλησία καί τήν ἀναδεικνύει ἐπί αἰῶνες νικήτρια σέ ὅλα τά πεδία τῶν μαχῶν. Εἶναι αὐτή πού χαρίζει καί σέ κάθε πιστό μέλος τῆς Ἐκκλησίας τήν δυνατότητα νά συντρίβη καί νά κατατροπώνη τόν «νοητόν Φαραώ», τόν μισάνθρωπο τύραννο Διάβολο. Αὐτήν τήν δύναμι ἐννοοῦσε ὁ ἱερός ὑμνῳδός τῆς  Ἐκκλησίας,  ὅταν συνέθετε τόν ὕμνον: —«Κύριε, ὅπλον κατά τοῦ Διαβόλου τόν Σταυρόν σου ἡμῖν δέδωκας. Φρίττει γάρ καί τρέμει μή φέρων καθορᾶν αὐτοῦ τήν δύναμιν…». Μέ αὐτήν «τήν ἀήττητον δύναμιν» ἀνεδείχθησαν καί ἀναδεικνύονται οἱ Ἅγιοι. Μέ αὐτήν «τήν ὑπέροπλον δύναμιν» ἀποκρούονται οἱ λυσσαλέες ἐπιθέσεις τοῦ Σατανᾶ καί βγαίνουν νικηταί καί θριαμβευταί οἱ πιστοί στόν ἀόρατο πόλεμο τῶν πειρασμῶν.
    Τήν ἔχουμε ἆραγε αισθανθῆ τήν δύναμιν αὐτήν, ἀγαπητέ ἀναγνῶστα; Νοιώθουμε νά μᾶς στηρίζη, νά μᾶς χειραγωγῆ καί νά μᾶς ἐνδυναμώνη ἡ ράβδος αὐτή τῆς δυνάμεως; Κάθε φορά πού μελετοῦμε ἤ ἀκοῦμε τόν λόγο τοῦ Ἐσταυρωμένου, κάθε φορά πού ἀσπαζόμαστε εὐλαβικά τό ἱερό Εὐαγγέλιο καί τόν Τίμιο Σταυρό, αἰσθανόμαστε νά διαπερνᾶ τό εἶναι μας ἕνα κῦμα δυνάμεως, πού νά μᾶς ὠθεῖ πρός τά ἄνω; Ἡ δύναμις πάντως αὐτή εἶναι κατατεθειμένη στήν Ἐκκλησία μας καί βρίσκεται κάθε στιγμή στήν διάθεσί μας. Ἐάν τό θελήσουμε πραγματικά, μποροῦμε νά γίνουμε κι ἐμεῖς δυνατοί μ’ αὐτήν τήν ράβδο τῆς δυνάμεως καί νά εἴμαστε πάντα οἱ νικηταί στόν στίβο τῆς ζωῆς." (Ἀπό Περιοδικό "Ο ΣΩΤΗΡ" τόμος 1986, σ. 501).