Τετάρτη 7 Ἰουλίου 2010
ΚΕΙΜΕΝΟ
"Ὁ Κύριος ἐβασίλευσεν, ὀργιζέσθωσαν λαοί· ὁ καθήμενος ἐπὶ τῶν Χερουβίμ, σαλευθήτω ἡ γῆ"
ΕΡΜΗΝΕΙΑ
"Ὁ Κύριος ἀνέλαβε τήν βασιλείαν, ἄς ὀργίζωνται καί ἄς ἀφηνιάζουν οἱ λαοί. Οὐδέν θά ἐπιτύχουν. Ἐβασίλευσεν αὐτός ὁ ὁποῖος κάθηται ἐπί τῶν Χερουβείμ, ἄς σαλευθῇ καί ἄς συνταραχθῇ ἡ γῆ ἐκ τῶν ἀντιδράσεων καί τῆς ἀντιστάσεώς της. Εἰς οὐδέν θά ἰσχύσῃ" (Ἀπό τήν "ΠΑΛΑΙΑ ΔΙΑΘΗΚΗ μετά συντόμου ἑρμηνείας", τ. 10ος, ἔκδοση "Ο ΣΩΤΗΡ")
ΣΧΟΛΙΟ (α)
"Μέ λέξεις καί φράσεις θαυμάσιες, πού μόνο ἕνας Δαβίδ θά μποροῦσε νά τίς ἐπινοήση, ἐξυμνεῖται στόν ἐνενηκοστό ὄγδοο Ψαλμό τό βασιλικό μεγαλεῖο τοῦ Κυρίου.
Ὁ χαρισματοῦχος Ψαλμῳδός παρουσιάζει σάν ἄλλος ἐξαίρετος ζωγράφος τόν Κύριο νά κάθεται σάν σέ θρόνο στά φτερά τῶν Χερουβίμ καί νά διοικῆ ἀπό ἐκεῖ τό σύμπαν. Καί τονίζει ὁ ἐμπνευσμένος ὑμνῳδός ὅτι ὁ θρόνος Του αὐτός δέν διατρέχει κανένα ἀπολύτως κίνδυνο, ἔστω κι ἄν στραφῆ ἐναντίον του ὅλος ὁ κόσμος. «Ὁ Κύριος ἐβασίλευσεν, ὀργιζέσθωσαν λαοί• ὁ καθήμενος ἐπί τῶν Χερουβίμ, σαλευθήτω ἡ γῆ», ψάλλει πανηγυρικά (Ψαλμ. 98′ 1). Ἡ ἐξουσία τοῦ βασιλέως μας Κυρίου εἶναι ἀπρόσβλητη ἀπό κάθε ἀντίδρασι καί ἐπίθεσι. Δέν φοβᾶται καμμιά ἀνταρσία. Δέν κινδυνεύει ἀπό κανένα πραξικόπημα. Δέν πρόκειται νά καταπέση ποτέ. Θά μένη ἀκλόνητη γιά πάντα, στερεωμένη στά φτερά τῶν Χερουβίμ. Εἶναι πανίσχυρος ἐξουσιαστής.
Ὅσο ποιητική κι ἄν φαίνεται σέ πολλούς ἡ περιγραφή αὐτή τοῦ Ψαλμῳδοῦ, πού παρουσιάζει τόν Κύριό μας σάν ἀήττητο βασιλέα, δέν παύει ὅμως νά εἶναι καί πραγματική. Τά ἴδια μάλιστα τά πράγματα βεβαιώνουν ὅτι ἡ εἰκόνα αὐτή εἶναι ἀντίγραφο τῆς πραγματικότητος ἤ ἁπλούστερα: φωτοτυπία. Παρουσιάζει δηλαδή τήν πραγματικότητα χωρίς καμμιά τάσι ὑπερβολῆς ἡ ἐξιδανικεύσεως, ἀλλά ἀφαντάστως κατώτερη ἀπό ὅ,τι εἶναι πράγματι.
Ὁ Κύριός μας εἶναι ὁ Κυβερνήτης ὁ παντοδύναμος, πού βασιλεύει στό σύμπαν καί ἐξουσιάζει ἄψυχα καί ἔμψυχα.
Τά ἄψυχα βέβαια, ἡ ὑλική δηλαδή Δημιουργία δέν ἀντιδρᾶ καί δέν στρέφεται ποτέ ἐναντίον τοῦ βασιλέως της. Ἀκολουθεῖ πιστά καί κατά γράμμα τούς νόμους, πού τῆς ὥρισεν ἐξ ἀρχῆς ὁ Δημιουργός της. Καί βρίσκουν σήμερα μέ τήν ἔρευνα οἱ ἐπιστήμονες τούς νόμους αὐτούς, πού ρυθμίζουν τά πάντα στήν Κτίσι, καί μένουν ἐκστατικοί ἐμπρός στήν σοφία τοῦ μεγάλου Κυβερνήτου τοῦ κόσμου.
Τά ἔμψυχα ὅμως, οἱ λογικοί δηλαδή ἄνθρωποι, ἐπηρεάζονται συχνά ἀπό τούς ἀντάρτες ἐκείνους τοῦ σύμπαντος, τούς ἀοράτους δαίμονας, καί δέν ὑπακούουν στούς νόμους Του. Τηροῦν ἀντιδραστική στάσι ἀπέναντί Του καί δέν θέλουν νά συμμορφωθοῦν πρός τά προστάγματά Του. Προτιμοῦν νά ζήσουν ἀνεξάρτητοι δῆθεν καί ἀδέσμευτοι καί δέν διστάζουν νά στραφοῦν καί νά χτυπήσουν μέ τίς βλασφημίες τους καί αὐτόν τόν θρόνο Του, καί νά νομοθετήσουν ἀντίθετα πρός τούς νόμους Του." (Ἀπό Περιοδικό "Ο ΣΩΤΗΡ" τόμος 1986, σ. 395) (ἡ συνέχεια αὔριο)
