Τετάρτη 25 Αὐγούστου 2010
ΚΕΙΜΕΝΟ
"Τοὺς δὲ ἐκκλίνοντας εἰς τὰς στραγγαλιὰς ἀπάξει Κύριος μετὰ τῶν ἐργαζομένων τὴν ἀνομίαν εἰρήνη ἐπὶ τὸν Ἰσραήλ"
ΕΡΜΗΝΕΙΑ
"Αὐτούς δέ οἱ ὁποῖοι παρεκκλίνουν καί λοξοδρομοῦν εἰς σκολιούς καί διεστραμμένους δρόμους, θά ἐξολοθρεύσῃ ὁ Κύριος ὁμοῦ μέ τούς ἐργαζομένους τήν ἀνομίαν. Εἴθε νά εἶναι εἰρήνη εἰς τόν λαόν τοῦ Ἰσραήλ καί εἴθε οὗτος νά εὐτυχῇ" (Ἀπό τήν "ΠΑΛΑΙΑ ΔΙΑΘΗΚΗ μετά συντόμου ἑρμηνείας", τ. 10ος, ἔκδοση "Ο ΣΩΤΗΡ")
ΣΧΟΛΙΟ (β)
"Πολλοί βέβαια ἀδελφοί μας σκέφτονται κάπως διαφορετικά. Δέν τοποθετοῦν τό ὡραῖο ἄγαλμα τῆς εἰρήνης στήν βάσι τοῦ θείου Νόμου. Κάνουν πορεῖες γιά τήν εἰρήνη, ὀργανώνουν εἰρηνιστικές ἐκδηλώσεις, προωθοῦν εἰρηνιστικά κινήματα‚ κάνουν ταξίδια, καί συσκέπτονται γιά τήν εἰρήνη, χωρίς νά λαμβάνουν ὑπ’, ὄψι τους τόν θεῖο παράγοντα.
Γι’ αὐτό ὅμως καί δέν εἴδαμε ποτέ ὡς τώρα νά ἐπικρατῆ ἡ εἰρήνη, πού θά θέλαμε ὅλοι μας. Γι’ αὐτό κοντεύει νά μᾶς πνίξη τό ἄγχος ἑνός νέου παγκοσμίου πολέμου. Γι’ αὐτό καί τά φαρμακεῖα δέν προλαβαίνουν νά γεμίζουν τά ράφια τους μέ ἠρεμιστικά. Γι’ αὐτό εἶναι ἀσφυκτικά γεμᾶτες οἱ νευρολογικές κλινικές. Γι’ αὐτό καῖνε συνεχῶς οἱ φωτιές τῶν πολιτικῶν παθῶν γύρω μας, πού ὑποδαυλίζονται ἔντεχνα ἀπό μερικούς δημοσιογραφικούς καλάμους. Γι’ αὐτό συγκλονίζεται ὁ θεσμός τῆς οἰκογενείας. Ἀφοῦ δέν θέλουμε τόν Ἄρχοντα τῆς εἰρήνης, ζοῦμε μέσα στήν ταραχή, στήν θλῖψι καί στήν ἀγωνία. Τό εἶπε ἀπό πολύ παλιά ὁ θεοκίνητος προφήτης Ἡσαῒας: Οἱ ἀσεβεῖς "ὁδόν εἰρήνης οὐκ οἴδασι νθ΄8). Δέν ξέρουν τί σημαίνει εἰρήνη‚ ὁσοι δέν ὑπολογίζουν τόν Θεό.
Τό συμπέρασμα, ἀδελφέ μου, εἶναι φανερό. Μόνο ἄν μπῆ στήν ζωή μας, τήν ἰδιωτική καί τήν δημόσια, τήν προσωπική καί τήν ἐθνική‚ ὁ Κύριος‚ θά μποροῦμε νά μιλᾶμε γιά εἰρήνη στ’ ἀλήθεια. Διαφορετικά θά χάνουμε ἄδικα τά λόγιά μας καί τόν καιρό μας καί θά ἔχουν χάσει τό σωστό νόημά τους οἱ λέξεις μας.
Ἡ εἰρήνη πού ποθοῦμε· ἡ εἰρήνη πού εὔχεται συχνότατα ἡ Ἐκκλησία μας μέ τό γνωστότατο "εἰρήνη πάσι", εἶναι γλυκός καρπός, πού παράγεται ἀπό τούς χυμούς τῆς χάριτος τοῦ Ἁγίου Πνεύματος (Γαλ. ε, 22). Ἄν εἰρηνεύση ἡ καρδιά μας μέ τήν ἐξαγιαστική χάρι Του‚ πρᾶγμα πού γίνεται μέ τήν Ἐξομολόγησι, τήν θεία Κοινωνία καί τήν συμμόρφωσι στό θεῖο θέλημα, θά εἰρηνεύσουμε καί μεταξύ μας. Θά νοιώθουμε σάν ἀδελφοί. Θά ἔχουμε ἐπίσης μαζί μας ὑπερασπιστή καί πρόμαχό μας ἀπό κάθε ἐχθρό τόν Παντοδύναμο Κύριο καί θά εἴμαστε ἀσφαλεῖς.
Θά τό καταλάβουμε ἆραγε αὐτό βαθύτερα καί θά θελήσουμε νά δημιουργήσουμε τίς προυποθέσεις, γιά νά γευώμαστε κι ἐμεῖς τήν γλυκειά πραγματικότητα τῆς εἰρήνης τοῦ Θεοῦ;" ( Ἀπό τό περιοδικό "Ο ΣΩΤΗΡ", τόμος 1987, σ. 317)
