Σάββατο 28 Αὐγούστου 2010
ΚΕΙΜΕΝΟ
"Ἐάν μὴ Κύριος οἰκοδομήσῃ οἶκον, εἰς μάτην ἐκοπίασαν οἱ οἰκοδομοῦντες· ἐὰν μὴ Κύριος φυλάξῃ πόλιν, εἰς μάτην ἠγρύπνησεν ὁ φυλάσσων"
ΕΡΜΗΝΕΙΑ
"Ἐάν δέν οἰκοδομήσῃ τόν οἶκον αὐτός ὁ Κύριος, ματαίως ἐκοπίασαν οἱ οἰκοδομοῦντες αὐτόν. Ἐάν δέν φυλάξῃ τήν πόλιν αὐτός ὁ Κύριος, ματαίως ἠγρύπνησαν οἱ φυλάσσοντες καί φρουροῦντες αὐτήν" (Ἀπό τήν "ΠΑΛΑΙΑ ΔΙΑΘΗΚΗ μετά συντόμου ἑρμηνείας", τ. 10ος, ἔκδοση "Ο ΣΩΤΗΡ")
ΣΧΟΛΙΟ (α)
"Ὁ ἑκατοστός εἰκοστός ἕκτος Ψαλμός τονίζει μέ παραδείγματα ἀπό τήν οἰκογενειακή καί τήν κοινωνική ζωή τήν μεγάλη ἀξία τῆς βοηθείας τοῦ Θεοῦ γιά τήν ζωή μας. "Κεντρική ἰδέα του εἶναι ὅτι μακράν τῆς θείας βοηθείας ὁ ἄνθρωπος κινεῖται εἰς μάτην" (π. Ἰωήλ Γιαννακόπουλος).
Τό Ψάλλει πολύ ἐκφραστικά εὐθύς ἐξ ἀρχῆς ὁ θεόπνευστος Ψαλμωδός: "Ἐάν μή Κύριος οἰκοδομήση οἶκον, εἰς μάτην ἐκοπίασαν οἱ οἰκοδομοῦντες· ἐάν μή Κύριος φυλάξη πόλιν‚ εἰς μάτην ἠγρύπνησεν ὁ φυλάσσων" (Ψαλμ. ρκστ΄ 1). Χωρίς τήν βοήθεια δηλαδή καί τήν προστασία τοῦ Κυρίου δέν μπορεῖ νά σταθῆ ὄρθιο στή ζωή τίποτε.
Ἡ ἀλήθεια αὐτή εἶναι γενική καί ἔχει τήν ἐφαρμογή της καί στά ὑλικά καί στά πνευματικά θέματα. Στόν ἐπαγγελματικό ἐπί παραδείγματι καί οἰκονομικό τομέα δέν εἶναι δυνατόν νά ἐπιτευχθῆ καί νά ριζώση καί νά διαρκέση γιά πολύ διάστημα πρόοδος οὐσιαστική, ἄν λείπη ἡ βοήθεια καί εὐλογία τοῦ Θεοῦ. Δέν εἶναι λίγες οἱ ἑταιρεῖες καί οἱ ἐπιχειρήσεις, πού εὐημεροῦσαν καί ἀνθοῦσαν‚ καί ὅμως ἐπτώχευσαν καί διαλύθηκαν, ἐπειδή δέν εἶχαν θεμέλιό τους τόν φόβο τοῦ Θεοῦ καί δι’ αὐτό δέν εἶχαν μαζί τους καί τήν εὐλογία Του.
Τό ἴδιο ἰσχύει καί γιά τόν οἰκογενειακό τομέα. Πολλές εἶναι καί οἱ οἰκογένειες, πού ξεκίνησαν τήν ζωή τους μέ φαντασμαγορικές ἐκδηλώσεις καί θά νόμιζε κανείς ὅτι θά ζοῦσαν "βίον ἀνθόσπαρτον" καί ζωή πανευτυχῆ, καί ὅμως ἐναυάγησαν σύντομα καί ἔγιναν οἰκτρά συντρίμμια. Γιατί; Γιατί δέν τούς ἐνδιέφερε ὁ Νόμος τοῦ Θεοῦ καί δέν ἔκαναν τίποτε γιά νά ἐξασφαλίσουν ὑπέρ αὐτῶν τήν βοήθεια Ἐκείνου, πού χαρίζει τήν εἰρήνη καί στήν οἰκογένεια.
Τό ἴδιο ἐπίσης ἰσχύει καί εὐρύτερα γιά τήν ζωή καί πρόοδο τῆς πολιτείας καί τοῦ κράτους. Κράτη καί αὐτοκρατορίες πού ἐξουσίαζαν κάποτε τόν κόσμο, ἔπαυσαν νά ὑπάρχουν σήμερα, διότι κατεπάτησαν τούς αἰωνίους καί ἀκαταλύτους ἠθικούς νόμους καί δέν ἤθελαν νά ἔχουν σχέσεις μέ τόν Κύριο τοῦ οὐρανοῦ καί τῆς γῆς.
Γι’ αὐτό καί τότε πού ἐσχεδίαζαν τήν ἵδρυσι τοῦ κράτους τῶν Ἡνωμένων Πολιτειῶν τῆς Ἀμερικῆς‚ εἶπε τά ἑξῆς ἀξιοσημείωτα ὁ περίφημος Βενιαμίν Φραγκλῖνος: "Αἱ Ἅγιαι Γραφαί διαβεβαιοῦσιν ἡμᾶς ὅτι ἐάν μή Κύριος οἰκοδομήσῃ οἶκον, εἰς μάτην ἐκοπίασαν οἱ οἰκοδομοῦντες. Ἀποδέχομαι τοῦτο μετά πίστεως ἀκλόνητου καί διακηρύσσω τήν βαθυτάτην πεποίθησίν μου, ὅτι ἐάν μή συνδράμη ἡμᾶς ὁ Θεός, θά οἰκοδομήσωμεν τό πολιτικόν ἡμῶν οἰκοδόμημα τόσον ἐπιτυχῶς, ὅσον καί οἱ οἰκοδομηταί τῆς Βαβέλ" (Π. Μπρατσιώτης).
Αὐτό ἄλλως τε φαίνεται καί ἀπό τήν ἱστορία τῆς μικρῆς Πατρίδος μας. Ὅσες φορές ξέφυγε ἀπό κινδύνους καί ἀπειλές ἐχθρῶν δυνατωτέρων καί μέ ἀσυγκρίτως μεγαλύτερο ἐξοπλισμό, εἶχε πάντα μαζί της τήν βοήθεια τοῦ Θεοῦ καί τῆς Ὑπερμάχου Στρατηγοῦ. Γιά νά ἀποδεικνύεται συνεχῶς ἀληθινός ὁ αἰώνιος λόγος. "Οὐ τοῖς δυνατοῖς ὁ πόλεμος καί γε οὐ τῷ σοφῷ ἄρτος καί γε οὐ τοῖς συνετοῖς πλουτος" ( Ἐκκλησ. θ, 11). Ἡ νίκη δηλαδή στούς πολέμους, ἡ ἀφθονία τῶν ἀγαθῶν καί ὁ πλοῦτος δέν ἐξαρτῶνται πάντα ἀπό τήν δύναμι, τήν σοφία καί τήν ἐξυπνάδα τοῦ ἀνθρώπου. Ὑπάρχει καί ἄλλος παράγων, ὁ παράγων τοῦ Θεοῦ, ὁ ὁ- ποῖος "τοῖς ἀξίοις περιποιεῖται τήν νίκην ( Β΄ Μακκαβ. ιε΄, 21). Χαρίζει δηλαδή Ἐκεῖνος τήν νίκη καί τήν ἐπιτυχία σ’ ὅσους θεωρεῖ ἄξιους." ( Ἀπό τό περιοδικό "Ο ΣΩΤΗΡ", τόμος 1987, σ. 406) (αὔριο ἡ συνέχεια)
