Τρίτη 31 Αὐγούστου 2010
ΚΕΙΜΕΝΟ
"Ἡ γυνή σου ὡς ἄμπελος εὐθηνοῦσα ἐν τοῖς κλίτεσι τῆς οἰκίας σου· οἱ υἱοί σου ὡς νεόφυτα ἐλαιῶν κύκλῳ τῆς τραπέζης σου"
ΕΡΜΗΝΕΙΑ
"Ἡ γυνή σου θά εἶναι σάν κληματαριά γεμάτη καρπούς εἰς τήν περιοχήν καί τούς θαλάμους τῆς οἰκίας σου στολίζουσα αὐτήν διά τῆς φιλεργίας καί οἰκοκυροσύνης της, ἀλλά καί σκιαζομένη καί σκεπομένη ὐπ’ αὐτῆς. Οἱ υἱοί σου θά παρακάθηνται τριγύρω ἀπό τήν τράπεζάν σου σάν νεοφυτευμένα δένδρα ἀειθαλῶν καί εὐκάρπων ἐλαιῶν" (Ἀπό τήν "ΠΑΛΑΙΑ ΔΙΑΘΗΚΗ μετά συντόμου ἑρμηνείας", τ. 10ος, ἔκδοση "Ο ΣΩΤΗΡ")
ΣΧΟΛΙΟ (β)
"Τά σύγχρονα οἰκογενειακά ναυάγια, τά φοβερά διαζύγια, πού πλήθυναν τόσο πολύ, βεβαιώνουν ἀρνητικά τήν πιό πάνω ἀλήθεια. Γιατί τά σπιτικά πού διαλύονται καί κατακομματιάζονται, δέν διακρίνονται συνήθως γιά τήν εὐλάβεια τῶν μελῶν τους. Σπάνιο, σπανιώτατο, γιά νά μή ποῦμε ἀδύνατο, νά ναυαγήση οἰκογένεια, πού ἔχει κέντρο της τόν Χριστό καί θεμέλιο τόν ἅγιο φόβο τῶν λόγων Του. Σπάνιο πρᾶγμα νά μή εὐτυχῆ ἡ οἰκογένεια‚ στήν ὁποία ἄνδρας καί γυναῖκα συντρίβουν τόν ἐγωισμό τους καί ταπεινώνονται ἀμοιβαία ἐμπρός στό Εὐαγγέλιο καί τός ἱερούς Κανόνας τῆς Ἐκκλησίας μας καί συμμορφώνονται ἀναλόγως.
Καί ὑπάρχουν καί σήμερα τέτοιες εὐλογημένες καί εὐτυχισμένες οἰκογένειες. Ὑπάρχουν οἰκογένειες μέ ὁμόνοια καί γαλήνη. Μέ ἀγάπη καί ἀλληλοκατανόησι καί ἀλληλοβοήθεια τῶν μελῶν τους. Μέ αὐταπάρνησι καί αὐτοθυσία. Οἰκογένειες πού προσεύχονται ὁμαδικά καί μελετοῦν ἀπό κοινοῦ τόν λόγο τό Θεοῦ. Οἰκογέ- νειες πού νηστεύουν‚ πού ἐκκλησιάζονται, πού κοινωνοῦν σάν ἕνας ἄνθρωπος. Οἰκογένειες πού χαίρονται κάθε τόσο τήν παρουσία καί ἄλλου νέου ἀνθρώπου ἀνάμεσά τους μέ τήν εὐλογία τῆς πολυτεκνίας. Οἰκογένειες πού τηροῦν τά θρησκευτικά ἔθιμα καί τίς ἀσύγκριτες Ἑλληνορθόδοξες παραδόσεις τῆς φυλῆς μας καί δέν ἐπηρεάζονται ἀπό ξενόφερτες συνήθειες καί ἀπό τίς κοσμικές ἐκδηλώσεις τῆς θολῆς χαρᾶς. Οἰκογένειες μέ μιά λέξι "ἅγιες". Οἰκογένειες δηλαδή ἀληθινά εὐτυχισμένες.
Εἶναι δῶρο Θεοῦ γιά τήν κοινωνία μας οἱ οἰκογένειες αὐτές, ἀγαπητέ ἀναγνῶστα. Καί μακάρι νά πληθαῖνουν τά ὑγιᾶ αὐτά κύτταρα τό κοινωνικοῦ σώματος, γιατί τότε καί μόνο θά ἐξυγιανθῆ πράγματι ἡ κοινωνική καί ἐθνική μας ζωή.
Ἄν λοιπόν, ἀδελφέ μου, βαδίζης πρός τόν γάμο, ζύμωνε τόν ἑαυτό σου μέ τόν φόβο τοῦ Θεοῦ καί παρακάλει τόν Κύριο νά γίνη τέτοια ἡ οἰκογένειά σου. Ἄν ἔκτισες ἤδη τήν οἰκογενειακή σου φωλιά‚ ἀγωνίζου καθημερινά νά φέρνης καί νά κρατῆς μέσα της τόν Χριστό μέ τήν μελέτη τοῦ λόγου Του, τήν προσεχή καί τήν μστηριακή ζωή τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας μας. Ἄν τέλος διάλεξες τήν ἄγαμη καί ἀφιερωμένη ζωή, προσεύχου καί γιά τίς οἰκογένειες. Θυμήσου τούς πιστούς οἰκογενειάρχας. Ἔχουν πολλή ἀνάγκη τῆς θείας βοηθείας, γιά νά χαίρωνται πάντα τήν οἰκογενειακή εὐτυχία τους." ( Ἀπό τό περιοδικό "Ο ΣΩΤΗΡ", τόμος 1987, σ. 426)
