Κυριακή 22 Αὐγούστου 2010
«Ἁγίου Λουκᾶ Ἀρχιεπισκόπου Κριμαίας Λόγοι καί Ὁμιλίες τόμος Β΄»
Γιατί ὁ Κύριος μιλοῦσε μὲ παραβολές; (α)
Ὅπως γνωρίζετε ὁ Κύριός μας Ἰησοῦς Χριστὸς συχνὰ δίδασκε μὲ παραβολές. Μία μέρα διηγήθηκε τὴν παραβολὴ τοῦ σπορέα καὶ μετὰ οἱ μαθητὲς του πῆγαν καὶ Τὸν ρώτησαν «Διατί ἐν παραβολαῖς λαλεῖς αὐτοῖς»(ΜΘ. 13, 10).
«Ὁ δὲ ἀποκριθείς εἶπεν αὐτοῖς· ὅτι ὑμῖν δέδοται γνῶναι τὰ μυστήρια τῆς βασιλείας τῶν οὐρανῶν, ἐκείνοις δὲ οὐ δέδοται. Ὅστις γὰρ ἔχει, δοθήσεται αὐτῷ καὶ περισσευθήσεται· ὅστις δὲ οὐκ ἔχει, καὶ ὅ ἔχει ἀρθήσεται ἀπ’ αὐτοῦ. Διά τοῦτο ἐν παραβολαῖς αὐτοῖς λαλῶ, ἵνα βλέποντες μὴ βλέπωσι καὶ ἀκούοντες μὴ ἀκούωσι μηδὲ συνῶσι» (Μθ. 13, 11-13).
Ὅποιος ἔχει σ’ αὐτὸν θὰ δοθεῖ καὶ θὰ περισσέψει, ἀλλὰ ὅποιος δὲν ἔχει θὰ τοῦ ἀφαιρεθεῖ καὶ αὐτὸ ποὺ ἔχει. Τὰ λόγια αὐτὰ τοῦ Χριστοῦ στοὺς ἀνθρώπους τοῦ κόσμου, ποὺ δὲν κατανοοῦν τὴν διδασκαλία του, μποροῦν νὰ προκαλέσουν ἀγανάκτηση. Πῶς εἶναι δυνατόν, στὸν πλούσιο νὰ δοθεῖ, καὶ μάλιστα μὲ τὸ παραπάνω, καὶ ἀπὸ τὸν φτωχὸ νὰ ἀφαιρεθεῖ καὶ αὐτὸ πού ἔχει;
Στὸ στόμα τοῦ Χριστοῦ τὰ λόγια αὐτὰ ἔχουν ἄλλη ἔννοια, ἐντελῶς διαφορετική. Στὸν ἄνθρωπο, ὁ ὁποῖος ἀνοίγει τὴν καρδιά του στὸν Χριστὸ καὶ ἀποφασίζει νὰ Τὸν ἀκολουθήσει ὁ Θεὸς δίνει τὴν χάρη του καὶ μάλιστα μὲ τὸ παραπάνω. Τοῦ χαρίζει σοφία γιὰ τὴν σωστὴ κατανόηση τοῦ λόγου τοῦ Χριστοῦ, καλὴ προαίρεση ποὺ τὸν ὁδηγεῖ στὸ ἀγαθὸ καὶ τοῦ δίνει ἐξουσία καὶ δύναμη νὰ καθαρίζει τὴν καρδιά του. Ὁ πνευματικὸς πλοῦτος ἑνὸς τέτοιου ἀνθρώπου αὐξάνει συνεχῶς.
Γιατί ὁ Κύριος μιλοῦσε μὲ παραβολὲς τὸ ἐξηγεῖ ὁ ἴδιος· διότι οἱ ἄνθρωποι, σκληρόκαρδοι καθὼς εἶναι ἐνῶ κυττάζουν δὲν βλέπουν καὶ ἐνῶ ἀκοῦνε δὲν ἀκοῦνε καὶ δὲν ἀντιλαμβάνονται. Ἔγινε ἀναίσθητη ἡ καρδιὰ αὐτῶν τῶν ἀνθρώπων. Οἱ ἄνθρωποι τοῦ κόσμου εἶναι ἀποξενωμένοι ἀπό τὴν ζωὴ τοῦ Πνεύματος, ἄνθρωποι ποὺ δὲν ἐνδιαφέρονται γιὰ τὴν θρησκεία καὶ τὴν πνευματικὴ ζωή. Αὐτοὶ οἱ ἄνθρωποι ποτὲ δὲν σκέφτονται τὸν Θεὸ καὶ δὲν θέλουν νὰ ἀκοῦνε τίποτα πάνω σ’ αὐτὸ τὸ θέμα.
Δὲν ἔχουν ἐνδιαφέρον γιὰ τὴν πνευματικὴ γνώση καὶ σοφία. Ἡ καρδιὰ τους ἔγινε ἀναίσθητη, σαρκική, προσκολλημένη στὰ γήινα. Μόνο οἱ φροντίδες τοῦ καθημερινοῦ βίου τοὺς ἀπασχολοῦν, πῶς νὰ περιποιηθοῦν τὸ σῶμα τους, πὼς νὰ γεμίσουν τὸ στομάχι τους μὲ νόστιμα καὶ ὡραῖα φαγητά. Καὶ ὅταν ἀρχίζεις νὰ τοὺς μιλᾶς περὶ Θεοῦ κλείνουν τὰ μάτια τους καὶ βουλώνουν τὰ ἀφτιά τους.» (Τά κείμενα τοῦ Ἁγίου Λουκᾶ πού δημοσιεύονται σέ συνέχειες στήν ἱστοσελίδα μας εἶναι παρμένα ἀπό τό ὁμώνυμο βιβλίο τῶν ἐκδόσεων «ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΚΥΨΕΛΗ»)
