Σάββατο 4 Σεπτεμβρίου 2010
ΚΕΙΜΕΝO
« Ἐπεβίβασας ἀνθρώπους ἐπὶ τὰς κεφαλὰς ἡμῶν, διήλθομεν διὰ πυρὸς καὶ ὕδατος, καὶ ἐξήγαγες ἡμᾶς εἰς ἀναψυχήν»
ΕΡΜΗΝΕΙΑ
«Ἐπέτρεψες ἄνθρωποι θνητοί νά διέλθουν θριαμβευτικῶς ἄνωθεν τῶν κεφαλῶν μας καί νά ποδοπατήσουν αὐτάς. Διήλθομεν διά μέσου τῆς καμίνου καί τοῦ πυρός τῶν θλίψεων. ἐπεράσαμεν ἐκ τῆς θαλάσσης τῶν δοκιμασιῶν καί ὑπεφέραμεν κακά, ἀπό τά ὁποῖα ἐκινδυνεύσαμεν νά ἀφανισθῶμεν καί νά πνιγῶμεν. Ἀλλ᾽ἐν τέλει μᾶς ἔβγαλες εἰς τόπον ἀναψυχῆς καί ἀνέσεως» (Ἀπό τήν "ΠΑΛΑΙΑ ΔΙΑΘΗΚΗ μετά συντόμου ἑρμηνείας", τ. 10ος, ἔκδοση "Ο ΣΩΤΗΡ")
ΣΧΟΛΙΟ (β)
« Καὶ τὸ σημειώνουμε αὐτό, ἐπειδὴ τὸν τελευταῖο καιρὸ βλέπουμε μὲ λύπη πολ¬λοὺς ὁμοεθνεῖς μας νὰ μὴ ἀναγνωρίζουν τὴν προστασία καὶ τὶς εὐεργετικὲς ἐπεμβάσεις τοῦ Θεοῦ ὑπὲρ τοῦ Γένους μας. Ἀντιθέτως μάλιστα ἐπιχειροῦν νὰ βγάλουν τὸν Θεὸ ἀπό τὴν ζωὴ τοῦ Ἔθνους μας. Καὶ εἴτε ἀποφεύγουν νὰ ἀναφέρουν ἔστω καὶ μιὰ λέξι γι’ Αὐτόν, εἴτε ὑποτιμοῦν καὶ ὑβρίζουν καὶ βλασφημοῦν τὸν πανίσχυρο Προστάτη μας. Καὶ ἀποδεικνυόμαστε ἔτσι ἀχάριστοι καὶ ἀγνώμονες πρὸς τὸν Σωτήρα καὶ Εὐεργέτη τῆς Φυλῆς μας.
Ὅ,τι ὅμως ἰσχύει, ἀγαπητὲ ἀναγνῶστα, γενικὰ καὶ συλλογικά, ἰσχύει καὶ ἀτομικά. Καθένας μας δηλαδή, ἂν γυρίση πίσω στὴν προσωπικὴ ἤ οἰκογενειακὴ ἱστορία του, θὰ βρῆ ἀρκετὲς περιπτώ-σεις, ὅπου ὁ Θεὸς τὸν ἔσωσε ἀπὸ βέβαιο καταποντισμὸ καὶ ἀναπόφευκτη καταστροφή. Δὲν ὑπάρχει σχεδὸν ἄνθρωπος, ποὺ νὰ μὴ γνώρισε σοβαρὲς καὶ ἐπικίνδυνες δοκιμασίες, ἀπὸ τὶς ὁποῖες νὰ τὸν ἐλύτρωσε ὡς ἐκ θαύματος ἡ ἀγάπη τοῦ Θεοῦ.
Χρειάζεται ὅμως προσοχή, ὥστε νὰ μὴ φανοῦμε ποτὲ ἀχάριστοι πρὸς τὸν Μεγάλο Εὐεργέτη μας. Ἀντιθέτως νὰ καλλιεργοῦμε βαθειὰ μέσα μας καὶ παντοτεινὰ τὴν εὐγνωμοσύνη μας πρὸς Ἐκεῖνον. Ἔτσι θὰ ἠμποροῦμε νὰ Τοῦ ψάλλωμε κι ἐμεῖς μαζὶ μὲ τὸν Ψαλμωδὸ μὲ ἐνθουσιασμό: «Ὡς φοβερὰ τὰ ἔργα σου, Κύριε, πᾶσα ἡ γῆ προσκυνησάτωσάν σοι καὶ ψαλάτωσάν σοι».(Ἀπό Περιοδικό "Ο ΣΩΤΗΡ" τόμος 1985, σ. 349)
