Δευτέρα 6 Σεπτεμβρίου 2010
ΚΕΙΜΕΝO
«Τοῦ γνῶναι ἐν τῇ γῇ τὴν ὁδόν σου, ἐν πᾶσιν ἔθνεσι τὸ σωτήριόν σου»
ΕΡΜΗΝΕΙΑ
«Ἵνα διά τοῦ οὕτω εὐλογουμέδνου καί ἐλεουμένου Ἰσραήλ γνωρίσουν οἱ ἐν τῇ γῇ κατοικοῦντες τόν νόμον σου, πού ὡς ἄλλη ὁδός ὁδηγεῖ πρός σέ, καί ἵνα μεταξύ τῶν ἐθνῶν λάβουν γνῶσιν τῆς σωτηρίας, τήν ὀποίαν μᾶς παρέχεις» (Ἀπό τήν "ΠΑΛΑΙΑ ΔΙΑΘΗΚΗ μετά συντόμου ἑρμηνείας", τ. 10ος, ἔκδοση "Ο ΣΩΤΗΡ")
ΣΧΟΛΙΟ (β)
"Ἄς ἔλθουμε ὅμως τώρα, ἀδελφέ μου, στὸν ἑαυτό μας. Σέ μᾶς ποὺ εἴμαστε μέλη τῆς Ἐκκλησίας τοῦ Χριστοῦ καὶ ἀποτελοῦμε τὸν νέον Ἰσραὴλ τῆς Χάριτος. Καὶ ἂς διδαχθοῦμε ἀπό τὸν πόθο ἐκεῖνο τοῦ παλαιοῦ Ἰσραήλ. Πῶς θὰ γίνη δηλαδὴ καὶ δικός μας πόθος καὶ ἐπιθυμία νὰ γνωρίσουν καὶ ἄλλοι μέσω ἡμῶν τὸν Θεὸ καὶ νὰ σωθοῦν.
Αὐτὸ τὸ ἔργο βέβαια εἶναι ξεχωριστὴ εὔνοια καὶ «εὐλογία» τοῦ Θεοῦ, ὅπως τονίζει στὴν ἀρχὴ τοῦ Ψαλμοῦ του ὁ Δαβίδ. Δὲν ἀξιώνονται ὅλοι νὰ γίνουν μεγάφωνα, ἀπὸ ὅπου θὰ ἀκούεται στοὺς γύρω τους ἀνθρώπους ἡ παναρμόνια φωνὴ τοῦ Θεοῦ. Λίγοι ἀφοσιώνονται σ’ αὐτή τὴν ἀποστολὴ τὴν ἱερὴ καὶ ρίχνονται ψυχὴ καὶ σώματι στὸ ἅγιο ἔργο τῆς διαδόσεως τοῦ λόγου τοῦ Θεοῦ στοὺς «ἐγγὺς καὶ τοὺς μακράν».
Ἂν ὅμως εἶναι λίγοι οἱ πρωτοστᾶται καὶ θερμουργοὶ κήρυκες τῆς ἀληθείας τοῦ Κυρίου, ὑπάρχει τόπος καὶ γιὰ καθένα ποὺ θέλει νὰ γίνη συνεργάτης καὶ βοηθός τους. Κανεὶς δὲν ἐμποδίζεται νὰ ποθῆ νὰ ἔλθη ἡ βασιλεία τοῦ Θεοῦ ἐπὶ τῆς γῆς καὶ νὰ κάμνη συγχρόνως καὶ ὅ,τι ἠμπορεῖ γιὰ τὴν ἐκπλήρωσι αὐτῆς τῆς ἁγίας ἐπιθυμίας του.
Ἀρκεῖ νὰ ἔχη μάτια καὶ νὰ βλέπη τὸ κατάντημα τῆς κοινωνίας μας, ποὺ θέλησε νὰ κόψη τὶς σχέσεις της μὲ τὸν Χριστό. Ἀρκεῖ νὰ ἀγαπᾶ τὰ νιᾶτα, τὸ μέλλον τῆς φυλῆς μας καὶ νὰ μὴ εὐχαριστῆται βλέποντάς τα νὰ βαδίζουν ἀνερμάτιστα πρὸς τὴν καταστροφή. Ἀρκεῖ νὰ μή μένη ἀδιάφορος μπροστὰ στοὺς κράχτες τῆς ἀθεΐας καὶ τῆς αἱρέσεως, ποὺ ὑψώνουν μὲ θράσος τὴν φωνή τους. Ἀρκεῖ νὰ μὴ κλείνεται στὸν ἑαυτό του καὶ νὰ μὴ σκέφτεται μόνο τὴν καλοπέρασί του. Τότε εἶναι ἀδύνατον νὰ μὴ κινηθῆ γιὰ τὴν βοήθεια καὶ σωτηρία τῶν συνανθρώπων του. Εἶναι ἀδύνατον νὰ μὴ πάρη θέσι στὴν ἱερὴ μάχη γιὰ τὴν διάδοσι τοῦ λόγου τοῦ Θεοῦ, ποὺ ὁδηγεῖ στὴν σωτηρία.
Ἀσφαλῶς, ἀγαπητὲ ἀναγνῶστα, εἶσαι καὶ σὺ ἀνάμεσα σ’ αὐτούς, ποὺ ποθοῦν τὴν σωτηρία τῶν ἄλλων ὅπως καὶ τὴν δική σου. Τὸ ὅτι διαβάζεις αὐτὲς τὶς γραμμὲς τὸ βεβαιώνει. Κάνε λοιπὸν καθημερινή σου προσευχὴ τὴν ἐπικράτησι τῆς θείας βασιλείας καὶ δῶσε καὶ σὺ τὸ χέρι σου στὸν ὡραῖο ἀγῶνα τῆς διαδόσεως τῆς Ἀληθείας τοῦ Χριστοῦ. Εἶναι τὸ ἱερώτερο ἔργο, ποὺ μποροῦμε νὰ κάνουμε στὸν κόσμο καὶ γιὰ τὸν κόσμο.» (Ἀπό Περιοδικό "Ο ΣΩΤΗΡ" τόμος 1985, σ. 364)
