Τετάρτη 8 Σεπτεμβρίου 2010
ΚΕΙΜΕΝO
«Ἐγὼ δὲ πτωχός εἰμι καὶ πένης· ὁ Θεός, βοήθησόν μοι. βοηθός μου καὶ ρύστης μου εἶ σύ· Κύριε, μὴ χρονίσῃς»
ΕΡΜΗΝΕΙΑ
«Ἐγώ δέ εἶμαι πτωχός καί ἄθλιος· βοήθησόν με, Θεέ μου. Βοηθός μου καί λυτρωτής μου εἶσαι σύ, Κύριε· μή βραδύνῃς καί μή ἀργοπορήσῃς, ἀλλά σπεῦσον εἰς βοήθειαν καί προστασίαν μου» (Ἀπό τήν "ΠΑΛΑΙΑ ΔΙΑΘΗΚΗ μετά συντόμου ἑρμηνείας", τ. 10ος, ἔκδοση "Ο ΣΩΤΗΡ")
ΣΧΟΛΙΟ (β)
Ὅταν διαβάζουμε τὶς προσευχὲς τῆς Ἐκκλησίας μας, ποὺ τὶς συνέθεσαν ἄνθρωποι ἅγιοι καὶ χαριτωμένοι ἀπὸ τὸ Πνεῦμα τοῦ Θεοῦ, βλέπουμε μὲ ἔκπληξι πόσο ταπεινωτικὰ ἐκφράζονται, γιὰ τὸν ἑαυτό τους. Τὸν θεωροῦν ἔνοχο καὶ ἁμαρτωλὸ καὶ στερημένο ἀπό ἀρετές. Τὸν θεωροῦν τιποτένιο καὶ ἀνάξιο τοῦ ἐλέους τοῦ Θεοῦ. Αὐτὸ ἦταν τὸ φρόνημα ὅλων τῶν ἁγίων γιὰ τὸν ἑαυτό τους.
Αὐτὸ πρέπει νὰ γίνη καὶ νὰ εἶναι καὶ δικό μας φρόνημα. Αὐτὸ ἄλλως τε τὸ φρόνημα ἀνταποκρίνεται πλήρως στὰ πράγματα. Γιατί ἂν καθήσουμε καὶ καλοεξετάσουμε τὸν ἑαυτό μας ἀπό κάθε ἄποψι καὶ ἐρευνήσουμε καὶ τὰ βαθύτερα ἐλατήρια τῶν πράξεών μας, θὰ δοῦμε ὅτι ὑστεροῦμε σὲ πολλὰ καὶ εἴμαστε φτωχοὶ σὲ ἀρετές. Κι ἂν ἔχουμε καὶ κάτι, δὲν εἶναι δύσκολο νὰ καταλάβουμε ὅτι δὲν εἶναι κατόρθωμα δικό μας, ἀλλά δῶρο καὶ χάρισμα τοῦ Μεγαλοδώρου Θεοῦ μας. «Τί ἔχεις ὅ οὐκ ἔλαβες;» ρωτάει τὸν καθένα μας ὁ Ἀπόστολος Παῦλος (Α’ Κορ. δ’ 7). Ὅλα εἶναι δῶρα δικά Του.
Ἄν νοιώσουμε βαθειὰ μέσα μας αὐτή τὴν ἀλήθεια, τότε ὄχι μόνο δὲν θὰ καλλιεργοῦμε ἐγωιστικὰ μεγάλη ἰδέα γιὰ τὸ ἄτομό μας, ἀλλά θὰ καταφεύγουμε ταπεινά σ’ Ἐκεῖνον, ποὺ μπορεῖ νὰ μᾶς πλουτίση ἀληθινά. Στὸν Κύριο καὶ Θεό μας ποὺ ἔχει τὸν τρόπο νὰ μᾶς βγάλη ἀπό τὴν ταλαιπωρία καὶ τὴν φτώχειά μας.
Κι ἂν εἴμαστε κοντὰ στὸν Κύριο κι ἔχουμε μαζί μας τὴν Χάρι Του, ποὺ χαρίζεται στοὺς ταπεινούς, δὲν θὰ μας λείπη τίποτε. Γιατί ἡ Θεία Χάρις ἀναπληρώνει ὅλα τὰ ἐλλείποντα. Γίνεται ἰατρὸς στὶς πνευματικές μας ἀσθένειες. Γίνεται δύναμι καὶ παρηγοριὰ καὶ χαρά μας.
Εὐτυχισμένοι πραγματικὰ οἱ ἄνθρωποι, ποὺ συναισθάνονται ὅτι εἶναι φτωχοὶ πνευματικά. Εὐτυχισμένοι γιατί κατέχουν τὸ ἀκριβὸ μυστικό, ποὺ κάμνει τὸν ἄνθρωπο πλούσιο στ’ ἀλήθεια καὶ δυνατό» (Ἀπό Περιοδικό "Ο ΣΩΤΗΡ" τόμος 1985, σ. 395)