Σάββατο 18 Σεπτεμβρίου 2010
ΚΕΙΜΕΝO
«Εὔξασθε καὶ ἀπόδοτε Κυρίῳ τῷ Θεῷ ἡμῶν· πάντες οἱ κύκλῳ αὐτοῦ οἴσουσι δῶρα »
ΕΡΜΗΝΕΙΑ
«Ποιήσατε εὐχάς καί ταξίματα καί ἀποδώσατε ταύτας ὡς χρέος ὀφειλόμενον εἰς τόν Κύριον τόν θεόν μας. Πάντες οἰ κυκλοῦντες αὐτόν λαοί θά φέρουν δῶρα διά νά τόν ἐξευμενίσουν» (Ἀπό τήν "ΠΑΛΑΙΑ ΔΙΑΘΗΚΗ μετά συντόμου ἑρμηνείας", τ. 10ος, ἔκδοση "Ο ΣΩΤΗΡ")
ΣΧΟΛΙΟ (β)
«Εἶναι γνωστὰ λοιπὸν καὶ συχνὰ τὰ τά¬ματα καὶ σήμερα. Ἄλλως τε καὶ ὁ ἴδιος αὐτὸς ὁ στίχος τοῦ Ψαλμοῦ ἀκούεται αὐτολεξεί συχνότατα στὴν Θ. Λειτουργία πρὶν ἀπό τὸν «Ἀπόστολο».
Ἄν ἐπιχειροῦσε ἑπομένως κάποιος νὰ πῆ ἢ νὰ γράψη κάτι ἐναντίον τῶν ταμάτων, δὲν θὰ βρισκόταν στὴν ἀλήθεια. Καί θὰ ἐρχόταν κατ’ εὐθεῖαν σὲ ἀντίθεσι μὲ τὸ εὐλαβὲς πλήρωμα τῆς Ἐκκλησίας.
Μποροῦμε ὅμως καὶ πρέπει νὰ ποῦμε ὅτι χρειάζεται μεγάλη προσοχὴ στὰ τάματα. Ἄν τάξουμε κάτι, πρέπει ἀπαραιτήτως νὰ τὸ ἐκπληρώσουμε. Γι’ αὐτὸ δὲν πρέπει νὰ βιαζώμαστε καί νὰ τάζουμε πράγματα ἀδύνατα καὶ ἀκατόρθωτα. Ὑπάρχουν ἐπί παραδείγματι περιπτώσεις ἀνθρώπων, ποὺ ἔκαναν τάμα νὰ κάνουν τὸ παιδὶ τους Μοναχό! Αὐτὸ ὅμως δὲν εἶναι κάτι ποὺ ἐξαρτᾶται ἀπό μᾶς. Χρειάζεται λοιπὸν σύνεσι καὶ περίσκεψι καὶ πρὸ πάντων καταφυγὴ στὴν γνώμη καὶ συμβουλὴ τοῦ φωτισμένου πνευματικοῦ μας γιὰ τὰ τάματα.
Καὶ μή ξεχνοῦμε ὅτι τὸ πιὸ πολύτιμο καὶ πιὸ ἀκριβὸ ἀπό ὅλα τὰ τάματα εἶναι ἡ προσφορὰ τοῦ ἴδιου τοῦ ἐαυτοῦ μας στὸν Κύριο. Τὸ νὰ τάξουμε δηλαδὴ τὴν ψυχὴ καὶ τὸ σῶμα μας στὸν Θεὸ καὶ νὰ τὰ διατηροῦμε καθαρὰ ἀπό τὴν ἁμαρτία ζῶντας ὅπως Ἐκεῖνος παραγγέλλει. Αὐτὸ εἶναι χρέος ὀφειλόμενο πρὸς τὸν Κύριο, πού μᾶς ἐξαγόρασε μὲ τὸ Πανάγιο Αἷμα Του καὶ μᾶς ἐλύτρωσε μὲ τὴν θυσία Του.
Γι’ αὐτὸ καὶ ὁ ἅγιος Νικόδημος ὁ Ἁγιορείτης ἑρμηνεύοντας τὸν στίχο αὐτὸ γρά¬φει τὰ ἑξῆς: «Ἐσεῖς ὅλοι οἱ εὐσεβεῖς ὑποσχεθῆτε εἰς τὸν Θεὸν νὰ μετανοήσετε καὶ ὡς χρέος πληρώσατε εἰς αὐτὸν τὴν τοιαύτην σας ὑπόσχεσιν» (Ἑρμ. εἰς οε’ Ψαλμ.). Δίνει δηλαδὴ πνευματικὸ νόημα στὸ θέμα τοῦ τάματος.
Αὐτοῦ δὲ τοῦ εἴδους τὸ τάμα, ἀδελφέ μου, κοστίζει περισσότερο καὶ γι’αὐτὸ εἴπαμε ὅτι εἶναι καὶ τὸ πιὸ ἀκριβό. Γιατί πρέπει νὰ παλαίψης μὲ τὸν ἑαυτό σου καὶ νὰ χτυπήσης τὸν ἐγωισμό σου καὶ νὰ θυσιάσης πολλὲς ἐπιθυμίες σου, προκει¬μένου νὰ τὸ ἐκπληρώσης.
Ὅταν δὲ ἐκπληρώση κάποιος αὐτὸ τὸ τάμα τοῦ ἑαυτοῦ του στὸν Κύριο, τότε παίρνουν πολὺ πιὸ μεγάλη ἀξία καὶ τὰ ἄλλα τυχὸν τάματά του. Γίνονται ἀκόμη πιὸ πολύτιμα. Γίνονται πράγματι θεάρεστα καὶ ἀποδεικνύονται πραγματικὰ ὠφέ¬λιμα γιὰ καθένα, ποὺ τὰ προσφέρει.» (Ἀπό Περιοδικό "Ο ΣΩΤΗΡ" τόμος 1985, σ. 492)
