Τρίτη 5 Ὀκτωβρίου 2010
«Ἁγίου Λουκᾶ Ἀρχιεπισκόπου Κριμαίας Λόγοι καί ὁμιλίες τόμος Β»
Ή ἐπιστολὴ τοῦ ἀποστόλου Ἰούδα (β)
«Γιὰ ποιοὺς μιλάει ἐδῶ ὁ ἀπόστολος; Γιὰ τοὺς πρώτους αἱρετικούς· γιὰ τὸν Σίμωνα τὸν Μάγο, ὁ ὁποῖος ἰσχυριζόταν γιὰ τὸν ἑαυτό του ὅτι εἶναι ἡ μεγάλη του Θεοῦ δύναμη, καὶ γιὰ τοὺς γνωστικούς, τὸν Βασιλίδη, τὸν Νικόλαο καὶ τὸν Μαρκίωνα. Γιατί λέει ὅτι οἱ ἀσεβεῖς αὐτοὶ μετατρέπουν τὴν χάρη τοῦ Θεοῦ σὲ ἀσέλγεια; Διότι οἱ αἱρετικοὶ αὐτοὶ ἐπινόησαν κάποια δική τους λατρεία καὶ στὶς νυκτερινές τους συγκεντρώσεις, ἀντὶ νὰ κηρύττουν τὴν χάρη τοῦ Θεοῦ παραδίδονταν στὴν ἀκαθαρσία.
Γιατί λέει ὁ ἀπόστολος ὅτι οἱ ἀσεβεῖς αὐτοὶ αἱρετικοὶ ἔχουν ἀρνηθεῖ τὸν μόνον Θεὸ καὶ Δεσπότη, τὸν Κύριο Ἰησοῦ Χριστό; Γιατί αὐτοὶ δὲν δέχονταν ὅτι ὁ Κύριος Ἰησοῦς Χριστὸς εἶναι ἀληθινὸς Υἱὸς τοῦ Θεοῦ, τὸ δεύτερο πρόσωπο τῆς Ἁγίας Τριάδος καὶ θεωροῦσαν τὸ σῶμα του φανταστικὸ καὶ ὄχι πραγματικὸ καὶ ἀληθινὸ ἀνθρώπινο σῶμα. Ἂν ὅμως τὸ σῶμα τοῦ Χριστοῦ ἦταν φανταστικό, τότε αὐτὸ σημαίνει ὅτι δὲν ὑπῆρχαν τὰ πάθη, ὅτι δὲν ἔπαθε ὁ Χριστὸς γιὰ τὶς ἁμαρτίες τοῦ κόσμου καὶ τότε δὲν ὑπάρχει σωτηρία. Αὐτὸ δὲν σημαίνει τὴν πλήρη ἄρνηση τοῦ Δεσπότη Θεοῦ, τοῦ Κυρίου μας Ἰησοῦ Χριστοῦ;
Στὴ συνέχεια ὁ ἀπόστολος ὑπενθυμίζει στοὺς πιστοὺς τὴν τιμωρία τῶν Ἰουδαίων ἀπό τὸν Θεό. Τότε ποὺ τοὺς ἔβγαλε ἀπό τὴν δουλεία τῆς Αἰγύπτου καὶ τοὺς ὁδηγοῦσε στὴν γῆ τῆς ἐπαγγελίας καὶ ἐκεῖνοι ἄρχισαν νὰ γογγύζουν ἐναντίον του καὶ ζήτησαν ἀπό τὸν Ἀαρών νὰ τοὺς φτιάξει ἕνα εἴδωλο ἕνα χρυσὸ μοσχάρι. Παρουσιάζει τὶς συμφορὲς μὲ τὶς ὁποῖες ὁ Κύριος τιμώρησε τοὺς Ἑβραίους στὴν παλιὰ ἐκείνη ἐποχὴ γιὰ τὴν ἀποστασία τους καὶ τὴν διαφθορά.
«Ὡς Σόδομα καὶ Γόμορρα καὶ αἱ περὶ αὐτάς πόλεις τὸν ὅμοιον τούτοις τρόπον ἐκπορνεύσασαι καὶ ἀπελθοῦσαι ὀπίσω σαρκὸς ἑτέρας πρόκεινται δεῖγμα, πυρὸς αἰωνίου δίκην ὑπέχουσαι» (Ἰδ. 1, 7). «Ἀπελθοῦσαι ὀπίσω σαρκὸς ἑτέρας» αὐτὸ σημαίνει ὅτι οἱ κάτοικοι τῶν Σοδόμων καὶ τῶν Γομόρρων ἦταν ἀρσενοκοῖτες καὶ κτηνοβάτες καὶ γι’ αὐτὸ «πρόκεινται δεῖγμα, πυρὸς αἰωνίου δίκην ὑπέχουσαι». Ἴδια θὰ εἶναι καὶ ἡ τύχη τῶν αἱρετικῶν, οἱ ὁποῖοι «ἐνυπνιαζόμενοι σάρκα μὲν μιαίνουσι, κυριότητα δὲ ἀθετοῦσι, δόξας δὲ βλασφημοῦσιν» (Ἰδ. 1, 8). Ποιὰ ἐξουσία ἀπορρίπτουν; Τὴν ἐξουσία αὐτῶν τοὺς ὁποίους ὁ Θεὸς ἔθεσε ἐπὶ κεφαλῆς τῆς Ἐκκλησίας, τῶν ἐπισκόπων δηλαδή. Οἱ αἱρετικοί τούς καθυβρίζουν καὶ δὲν πειθαρχοῦν σ’ αὐτούς.» (Τά κείμενα τοῦ Ἁγίου Λουκᾶ πού δημοσιεύονται σέ συνέχειες στήν ἱστοσελίδα μας εἶναι παρμένα ἀπό τό ὁμώνυμο βιβλίο τῶν ἐκδόσεων «ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΚΥΨΕΛΗ»)
