Ψαλμ. ρι΄9

Σάββατο 9 Ὀκτωβρίου 2010

ΚΕΙΜΕΝΟ

«Λύτρωσιν ἀπέστειλε τῷ λαῷ αὐτοῦ, ἐνετείλατο εἰς τὸν αἰῶνα διαθήκην αὐτοῦ· ἅγιον καὶ φοβερὸν τὸ ὄνομα αὐτοῦ»

ΕΡΜΗΝΕΙΑ

«Λύτρωσιν καί ἀπελευθέρωσιν ἐκ τῆς σκληρᾶς δουλείας τῆς Αἰγύπτου ἀπέστειλεν εἰς τόν λαόν του ὁ Κύριος, ἡ ἰσχύς τῆς διαθήκης του ἐκτείνεται εἰς ὅλας τάς  γενεάς καί εἶναι αἰώνιον τό κῦρος αὐτῆς· διά τῆς θαυμαστῆς δέ ταύτης λυτρώσεώς του καί τῶν καταπληκτικῶν ἔργων του κατέστησεν» (Ἀπό τήν "ΠΑΛΑΙΑ ΔΙΑΘΗΚΗ μετά συντόμου ἑρμηνείας", τ. 10ος, ἔκδοση "Ο ΣΩΤΗΡ")

ΣΧΟΛΙΟ (β)

     "Καὶ τὸν ἔστειλε πράγματι. Τὸν ἔστειλε παρακινημένος ἀπό τὴν ἄπειρη ἀγάπη Του. Τὸν ἔστειλε γιὰ νὰ προσφέρη τὸν Ἑαυτό Του σὰν ἄλλο λύτρο γιὰ τὴν σωτηρία μας.
    Τὸ λέει ὡραιότατα ὁ πρωτοκορυφαῖος τῶν Ἀποστόλων ἅγιος Πέτρος: Λυτρωθήκατε, γράφει, ἀπό τὴν πατροπαράδοτη ματαία ἀναστροφὴ καὶ διαγωγή σας ὄχι μὲ ἀσήμι καὶ χρυσάφι, «ἀλλά τιμίῳ αἵματι» τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ (Α’Πέτρ. α’ 18-19).
     Καὶ ἡ Ἐκκλησία μας ἔκανε τὴν ἀλήθεια αὐτὴ Ψαλμό καὶ ὕμνο καὶ τροπάρι της, γιὰ ν’ ἀντηχῆ στοὺς θόλους τῶν Ναῶν μας καὶ νὰ μᾶς ὑπενθυμίζη τὸ τί μᾶς χάρισε μὲ τὴν Γέννησί Του ὁ Θεάνθρωπος.
     « Ἀγαλλιάσθω οὐρανός, γῆ εὐφραινέσθω ὅτι ἐτέχθη ἐπὶ γῆς ὁ Ἀμνὸς τοῦ Θεοῦ παρέχων τῷ κόσμῳ τὴν ἀπολύτρωσιν…», ἀκούεται χαρμόσυνα τὸ πρωῒ τῶν Χριστουγέννων κι ἐπαναλαμβάνεται μὲ παρόμοιες ἐκφράσεις ὅλο σχεδὸν τὸ ἔτος.
      Τὸ θέμα ὅμως, ἀγαπητὲ ἀναγνῶστα, εἶναι κατὰ πόσον ἡ λύτρωσι αὐτή, ποὺ χάρισε σ’ ὅλους τοὺς ἀνθρώπους ὁ Κύριος, ἔγινε καὶ προσωπικὴ λύτρωσι τοῦ καθενός μας.
      Αὐτὸ ἔχει τώρα σημασία γιὰ μᾶς καὶ ἐπείγει πάνω ἀπ’ ὅλα. Πῶς θὰ λυτρωθῆ δηλαδὴ κι ὁ καθένας μας. Πῶς θὰ ξεφύγη τὰ δεσμὰ τοῦ Διαβόλου, ποὺ μὲ πολλοὺς καὶ διαφόρους τρόπους ἁλυσοδένει καὶ σήμερα τὸν ἄνθρωπο.
      Καὶ πρέπει νὰ γίνη ὁπωσδήποτε, ἀδελφέ μου, πραγματικότης καὶ γιὰ μένα καὶ γιὰ σένα αὐτή ἡ λύτρωσι. Ἡ δυνατότης ὑπάρχει. Ἡ Ἐκκλησία μὲ τὰ Ἱερὰ Μυστήριά της, ποὺ λυτρώνουν ἀληθινὰ τὴν ψυχή, μᾶς περιμένει. Στὸ χέρι μας εἶναι νὰ λυτρωθοῦμε ἀπό τὰ ἐλαττώματα καὶ τὰ πάθη μας.
     Μόνο δὲ ἂν λυτρωθοῦμε, θὰ γιορτάζουμε πραγματικὰ καὶ θὰ νοιώθουμε τὰ Χριστούγεννα καὶ θὰ δοξολογοῦμε κι ἐμεῖς τὸν Λυτρωτή μας." (Ἀπό Περιοδικό "Ο ΣΩΤΗΡ" τόμος 1986, σ. 11)