Τετάρτη 27 Ὀκτωβρίου 2010
ΚΕΙΜΕΝΟ
«Κύριος ἐν ναῷ ἁγίῳ αὐτοῦ· Κύριος ἐν οὐρανῷ ὁ θρόνος αὐτοῦ. οἱ ὀφθαλμοί αὐτοῦ ἐπί τόν πένητα ἐπιβλέπουσι, τά βλέφαρα αὐτοῦ ἐξετάζει τούς υἱούς τῶν ἀνθρώπων. Κύριος ἐξετάζει τόν δίκαιον καί τόν ἀσεβῆ, ὁ δέ ἀγαπῶν τήν ἀδικίαν μισεῖ τήν ἑαυτοῦ ψυχήν»
ΕΡΜΗΝΕΙΑ
«Ἀλλ’ ὁ Κύριος ζῇ καί ὑπάρχει εἰς τόν ἐν οὐρανοῖς ἅγιον καί ὑπερκόσμιον ναόν του. Ἔχει ὁ Κύριος τόν θρόνον του εἰς τόν οὐρανόν, ὅπου κανέν βέλος δέν δύναται νά φθάσῃ. Καί ἀπ’ ἐκεῖ τά μάτια του βλέπουν μέ προστατευτικήν εὐμένειαν τόν πτωχόν, πού ἐλπίζει εἰς αὐτόν καί τά βλέφαρά του ἐξετάζουν καί διακρίνουν τούς ἀπογόνους τῶν ἀνθρώπων. Ὁ Κύριος ἐξετάζει καί διαχωρίζει μέ ἀκρίβειαν καί χωρίς τήν παραμικράν πλάνην τόν δίκαιον καί τόν ἀσεβῆ. Ὅποιος δέ ἀγαπᾶ τήν ἀδικίαν καί οὐχί ἐξ ἀδυναμίας, ἀλλ’ ἀπό ἔρωτα πρός αὐτήν ἐνεργεῖ τό κακόν, αὐτός μισεῖ καί βλάπτει μόνον τόν ἑαυτόν του» ( Ἀπό τήν «Παλαιά Διαθήκη μετά συντόμου ἑρμηνείας», τ.10ος, ἔκδοση «Ο ΣΩΤΗΡ»).
ΣΧΟΛΙΟ (β)
"Ἡ ἀλήθεια αὐτὴ εἶναι, ἕνα ἀπὸ τὰ πιὸ τονωτικὰ φάρμακα γιὰ καθένα, ποὺ ἀδικείται καὶ πονεῖ καὶ ὑποφέρει. Εἶναι δὲ τόσο συχνὲς οἱ περιπτώσεις αὐτὲς στή ζωὴ μας! Εἶναι τόσες οἱ φορές πού πολλοὶ ἄνθρωποι εἴτε στήν ὑπηρεσία, ὅπου ἐργάζονται, εἴτε στίς ἄλλες σχέσεις μὲ τοὺς συνανθρώπους τους, ἀδικοῦνται, συκοφαντοῦνται καὶ γίνονται ἴσως καὶ ἀντικείμενον ἐκμεταλλεύσεως ἀπὸ μερικοὺς πονηροὺς καὶ ἀθεόφοβους ἀνθρώπους! Εἶναι τόσες οἱ φορές πού τρυποῦν τὴν καρδιά οἱ μαχαιριὲς τοῦ πόνου καὶ κινδυνεύει τότε νὰ λυγίσῃ κι’ ὁ πιὸ δυνατὸς χαρακτῆρας!
Ἡ σκέψι ὅμως ὅτι τὸ βλέμμα τοῦ Θεοῦ τὰ παρακολουθεῖ ὅλα καὶ ὅτι δὲν θὰ ἐπιτρέψῃ Ἐκεῖνος νὰ θριαμβεύσῃ τὸ ἄδικο καὶ τὸ ψέμα, δὲν ἀφήνει τὸ μαῦρο γεράκι τῆς ἀπελπισίας νὰ μπήξῃ τὰ νύχια του στήν καρδιά τοῦ ἀνθρώπου πού ἀδικεῖται.
Ὅταν ἐπίσης βλέπωμε τοὺς ἐχθροὺς τοῦ Χριστοῦ, τοὺς ἀπίστους καὶ ἀθέους νὰ ὑβρίζουν καὶ νὰ γελοιοποιοῦν τὰ ὅσια καὶ ἱερὰ μας, νὰ ποδοπατοῦν τοὺς νόμους τοῦ Εὐαγγελίου καὶ νὰ θριαμβολογοῦν, ἡ σκέψι ὅτι τὰ βλέπει ὅλα ὁ ἀκοίμητος ὀφθαλμὸς τοῦ Θεοῦ καὶ δὲν θὰ τὰ ἀνεχθῇ γιὰ πολύ, δὲν ἀφήνει νὰ κλονισθοῦμε καὶ νὰ δειλιάσουμε.
Ἀλλά καὶ τότε πού νοιώθουμε σφοδροὺς τοὺς πειρασμοὺς καί τίς ἐπιθέσεις τοῦ Σατανᾶ ἐναντίον μας καὶ νομίζουμε ὅτι χάνεται τὸ πᾶν καὶ θὰ ὑποκύψουμε ὁπωσδήποτε στήν ἁμαρτία, ἡ ἰδία σκέψι δὲν ἐπιτρέπει νὰ θρονιασθοῦν μέσα μας φόβοι καὶ ἀπαισιόδοξες προβλέψεις, ποὺ ὁδηγοῦν κατ’ εὐθεῖαν στήν ἧττα πρὶν ἀπὸ τὴν μάχη.
Ναί, ἀγαπητὲ ἀναγνῶστα! Τὰ ἀόρατα βλέφαρα τοῦ Θεοῦ, ποὺ παρακολουθοῦν ἐξεταστικὰ ὅλα τὰ ὁρατὰ καὶ ἀόρατα, εἶναι ἐκεῖνα πού ρυθμίζουν τὰ πάντα μέσα στήν Ἱστορία. Στήν ἱστορία τοῦ κάθε προσώπου, ἀλλά καὶ στήν ἱστορία ὅλου τοῦ κόσμου. Νὰ τὸ θυμώμαστε αὐτό πάντα. Καὶ πρὸ πάντων στις δύσκολες ὧρες μας» ( Ἀπό τό περιοδικό «Ο ΣΩΤΗΡ», τόμος 1983, σ341).
