Ψαλμ. 93, 9

Πέμπτη 21 Ὀκτωβρίου 2010

ΚΕΙΜΕΝΟ

«Ὁ φυτεύσας τὸ οὖς οὐχὶ ἀκούει; ἢ ὁ πλάσας τὸν ὀφθαλμὸν οὐχὶ κατανοεῖ;»

ΕΡΜΗΝΕΙΑ

«Αὐτός πού ἐφύτευσεν εἰς τήν κεφαλήν μας τό οὖς, μέ τό ὁποῖον ἡμεῖς τά πλάσματά του ἀκούομεν, εἶναι ποτέ δυνατόν νά μή ἀκούῃ; Ἤ ἐκεῖνος πού ἔπλασε τόν  ὀφθαλμόν, εἶναι δυνατόν νά μή βλέπῃ καί νά μή ἀντιλαμβάνεται τά συμβαίνοντα;» (Ἀπό τήν "ΠΑΛΑΙΑ ΔΙΑΘΗΚΗ μετά συντόμου ἑρμηνείας", τ. 10ος, ἔκδοση "Ο ΣΩΤΗΡ")

ΣΧΟΛΙΟ (β)

    "Τὰ βλέπει ὅμως καὶ τὰ ἀκούει, «ἕως οὗ δικαιοσύνη ἐπιστρεψῃ εἰς κρίσιν», ὅπως ἀναφέρει ὁ 15ος στίχος τοῦ ἰδίου Ψαλμοῦ. Μακροθυμεῖ, μὲ ἄλλες λέξεις, βλέποντας καὶ ἀκούοντας τὰ ὅσα συμβαίνουν στὴ γῆ μας, «ἕως τὸ θεῖον καθίσῃ δικαστήριον», ὅπως σημειώνει ὁ Μέγας Ἀθανάσιος. «Ἕως οὗ ὁ Χριστὸς κρίνει τὴν οἰκουμένην» (Ἐξηγ. εἰς 93  Ψαλμ.).
    Τότε θὰ ἀνοίξη Ἐκεῖνος τὰ βιβλία Του καὶ θὰ παρουσίαση ἐνώπιον ὅλων τὰ ὅσα εἶδε καὶ ἄκουσε καὶ θὰ μᾶς κρίνη ἐπὶ τῇ βάσει αὐτῶν ποὺ εἶδε καὶ ἄκουσε.
    Ἄν ἐμεῖς τὰ ξεχάσαμε, Ἐκεῖνος δὲν τὰ λησμονεῖ ποτέ. Γιατί ἂν ἐμεῖς οἱ ἄνθρωποι βρήκαμε τρόπους γιὰ νὰ συγκρατοῦμε καὶ νὰ ἀπαθανατίζουμε τὰ ὅσα εἴδαμε καὶ ἀκούσαμε, πολὺ περισσότερο Ἐκεῖνος, σὰν Παντογνώστης καὶ Πάνσοφος καὶ Παντοδύναμος, ἠμπορεῖ νὰ διατηρῆ τὰ πάντα ζωηρὰ στὴν μνήμη Του. Καὶ θὰ μᾶς τὰ ἐμφάνιση τότε ὅλα ὁλοζώντανα, «Τάς πράξεις, τάς διανοίας, τάς ἐνθυμήσεις, τὰ ἐν νυκτὶ καὶ ἐν ἡμέρᾳ», ὅπως λέει κι ἕνα τροπάριο τῆς Ἐκκλησίας μας.
     Μὴ λησμονοῦμε ποτέ, ἀγαπητὲ ἀναγνῶστα, αὐτή τὴν ἀλήθεια. Καί μὴ ἀνησυχοῦμε, οὔτε νὰ γογγύζουμε ποτέ, ἂν δὲν ἔλθουν τὰ πράγματα κάποτε ὅπως τὰ θέλουμε ἐμεῖς. Ὅλα εἶναι ἐν γνώσει τοῦ Κυρίου, ὁ Ὁποῖος, καθὼς ἔλεγε καὶ ὁ Μέγας Βασίλειος, «διοικεῖ» καὶ οἰκονομεῖ «τὰ πάντα» μὲ τὴν «ἀγαθότητά» Του γιὰ τὸ «συμφέρον» μας (PG 32, 508).
     Ἄς ζοῦμε ἐγὼ καὶ σὺ ὅπως θέλει ὁ δίκαιος Θεὸς καὶ νὰ εἶσαι βέβαιος ὅτι θὰ τακτοποιηθοῦν ὅλα. Καί θὰ τακτοποιηθοῦν μάλιστα μὲ τέτοιο τρόπο, ὥστε τελικὰ ν’ ἀντηχοῦν μόνο ὕμνοι καὶ δοξαστικὰ γιὰ τὸν μόνον δίκαιον Κύριό μας στοὺς αἰῶνες." (Ἀπό Περιοδικό "Ο ΣΩΤΗΡ" τόμος 1986, σ. 183)