Τρίτη 26 Ὀκτωβρίου 2010
«Ἁγίου Λουκᾶ Ἀρχιεπισκόπου Κριμαίας Λόγοι καί ὁμιλίες τόμος Β»
Περὶ τοῦ ἀνθρωπομορφισμοῦ (α)
«Πρὶν λίγες μέρες σᾶς μίλησα γιὰ τὴν ὀργή, ἕνα πάθος ποὺ ὅλοι μας ἔχουμε. Ὑπάρχουν ἀρκετοὶ χριστιανοὶ ποὺ σκέφτονται καὶ λένε τὸ ἑξῆς· «Δὲν εἶναι τόσο μεγάλο πάθος ἡ ὀργή, ἀφοῦ ὁ ἴδιος ὁ Θεὸς ὀργίζεται». Πράγματι ὑπάρχουν στὴν Ἁγία Γραφὴ ἀρκετὰ χωρία ὅπου γίνεται λόγος γιὰ τὴν ὀργὴ καὶ τὸν θυμὸ τοῦ Θεοῦ. Στὸν ἕκτο ψαλμὸ διαβάζουμε: «Κύριε, μὴ τῷ θυμῷ σου ἐλέγξῃς με, μηδὲ τῇ ὀργῇ σου παίδευσης με» (Ψα. 6, 2). Ὅπως βλέπετε αὐτὸς ὁ ψαλμὸς τοῦ Δαβὶδ πραγματικὰ μιλάει γιὰ τὴν ὀργὴ καὶ τὸν θυμὸ τοῦ Θεοῦ. Ἆραγε ἔχουν δίκαιο αὐτοὶ ποὺ δικαιολογοῦν τὸ πάθος τους, λέγοντας ὅτι καὶ ὁ Θεὸς ὀργίζεται;
Ὄχι, καθόλου δὲν ἔχουν δίκαιο, δὲν κατανοοῦν κάτι ποὺ ἐμεῖς πρέπει νὰ τὸ ξέρουμε πολὺ καλά. Ὄχι μόνο σ’ αὐτὸ τὸν ψαλμὸ τοῦ Δαβίδ, ἀλλὰ καὶ σὲ πολλὰ ἄλλα σημεῖα ὑπάρχουν στὴν Ἁγία Γραφὴ οἱ ἄνθρωπομορφικὲς παραστάσεις. Ἡ Ἁγία Γραφὴ λέει ὅτι ὁ Θεὸς ἔχει τὸ κεφάλι, τὰ αὐτιά, τὰ μάτια, τὰ χέρια, τὰ πόδια καὶ τοὺς μῦς. Ὅτι κινεῖται, κοιμᾶται καὶ ξυπνάει, κάθεται καὶ περπατάει. Ὅλα αὐτὰ ὅμως δὲν πρέπει νὰ τὰ καταλαβαίνουμε κυριολεκτικά, ἀλλὰ νὰ βλέπουμε τὴν συγκατάβαση τοῦ Θεοῦ πρὸς τὴν δική μας ἀνθρώπινη ἀδυναμία.
«Πνεῦμα ὁ Θεός» (Ἰω. 4, 24). Ὁ Θεὸς εἶναι ἀπερίγραπτος, ἀκατανόητος, μπροστὰ του τρέμουν οἱ ἄγγελοι καὶ οἱ ἀρχάγγελοι. Δὲν ἔχει, βέβαια, ὁ Θεὸς τὴν μορφὴ ἀνθρώπου. Δὲν ἔχει οὔτε τὰ πόδια, οὔτε τὰ χέρια, διότι αὐτὰ εἶναι τὰ μέλη τοῦ ἀνθρωπίνου σώματος καὶ ὁ Θεὸς εἶναι Πνεῦμα. Τότε γιατί ἡ Ἁγία Γραφὴ ἔτσι τὸν περιγράφει;» (Τά κείμενα τοῦ Ἁγίου Λουκᾶ πού δημοσιεύονται σέ συνέχειες στήν ἱστοσελίδα μας εἶναι παρμένα ἀπό τό ὁμώνυμο βιβλίο τῶν ἐκδόσεων «ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΚΥΨΕΛΗ»)
