Λόγος εἰς τὴν Κυριακὴ Ε’ τῶν Νηστειῶν (δ)

Δευτέρα 1 Νοεμβρίου  2010

«Ἁγίου Λουκᾶ Ἀρχιεπισκόπου Κριμαίας  Λόγοι καί ὁμιλίες τόμος Β»

Λόγος εἰς τὴν Κυριακὴ Ε’ τῶν Νηστειῶν (δ)

     «Καὶ ἕνα ἄλλο παράδειγμα τῆς βαθιᾶς μετάνοιας ἔχουμε στὸ βίο τοῦ μεγάλου ἀσκητοῦ καὶ θαυματουργοῦ Ἰακώβου. Ἦταν μοναχὸς καὶ μεγάλος θαυματουργός, ἔπεσε ὅμως σὲ δυὸ πολὺ βαριὰ ἁμαρτήματα, ἀπελπίστηκε καὶ ἤθελε ν’ ἀφήσει τὴν μοναχική του ζωὴ καὶ νὰ πάει στὸν κόσμο. Ἀλλά ὁ Κύριος τὸν ὁδήγησε στὴν ὁδὸ τῆς μετανοίας. Δέκα χρόνια ἔμεινε ὁ ὅσιος Ἰάκωβος σὲ μία σπηλιὰ γεμάτη ἀνθρώπινα ὀστᾶ, κλαίγοντας γιὰ τὴν βαριά του ἁμαρτία. Καὶ τὸν σπλαχνίστηκε ὁ Κύριος καὶ τοῦ ἔδωσε τὴν χάρη του καὶ ἄρχισε πάλι ὁ ἅγιος Ἰάκωβος νὰ κάνει θαύματα. Τὰ λαμπρότατα αὐτὰ παραδείγματα μᾶς προτρέπουν νὰ μετανοοῦμε καὶ ἐμεῖς γιὰ τὶς ἁμαρτίες μας.
      Μιλήσαμε παραπάνω γιὰ τοὺς ὁσίους. Καὶ θὰ ἤθελα νὰ σᾶς πῶ τώρα ποιοὶ εἶναι οἱ ὅσιοι. Ὅσιοι λέγονται οἱ ἅγιοι ἀσκητὲς καὶ μοναχοί. Ἀκοῦμε πολλὲς κατηγορίες κατὰ τῶν μοναχῶν. Τοὺς ἀποκαλοῦν τεμπέληδες, τοὺς περιφρονοῦν καὶ λένε ὅτι αὐτοὶ φροντίζουν μόνο γιὰ τὴν δική τους σωτηρία καὶ δὲν τοὺς ἀπασχολοῦν τὰ βάσανα καὶ τὰ προβλήματα τῶν ἀνθρώπων, οἱ ὁποῖοι ζοῦν μέσα στὸν κόσμο. Εἶναι ἀλήθεια αὐτὸ πού λένε; Ἀσφαλῶς ὄχι. Εἶναι ψέμα, χοντροκομμένο ψέμα, διότι οἱ μοναχοί, καὶ αὐτοὶ ποὺ ἔβαλαν τὴν ἀρχὴ τοῦ μοναχικοῦ βίου στὴν Αἴγυπτο καὶ στὴν Παλαιστίνη καὶ ἀργότερα οἱ δικοί μας οἱ Ρῶσοι μοναχοί, ἔκαναν μεγάλο πνευματικὸ ἀγώνα.
      Εἶναι ἀλήθεια ὅτι τὸ κατεξοχὴν ἔργο τοῦ μοναχοῦ εἶναι ἡ κάθαρση τῆς καρδιᾶς. Καὶ ὅλη ἡ προσπάθειά του εἶναι νὰ φτάσει στὴν προσωπικὴ κοινωνία μὲ τὸν Θεό. Αὐτὸ ὅμως τὸ ἔργο εἶναι ἄσχετο καὶ ἀνώφελο γιὰ τὸν κόσμο; Ὄχι, τὸ ἔργο αὐτὸ εἶναι σπουδαιότατο καὶ σχετίζεται ἄμεσα μὲ τὴν ζωὴ τοῦ κόσμου. Διότι οἱ μεγάλοι ἀσκητές, οἱ ὁποῖοι ὅλη τὴν ζωὴ τους ἀφιέρωσαν στὸ Θεό, ὑπηρετώντας τον μὲ τὴν προσευχὴ καὶ τὴν νηστεία, ἔγιναν σκεῦος ἐκλογῆς τοῦ Ἁγίου Πνεύματος. Γι’ αὐτοὺς ὁ ἀπόστολος Παῦλος στὴν πρὸς Ἑβραίους ἐπιστολὴ του εἶπε: «ὧν οὐκ ἦν ἄξιος ὁ κόσμος» (Ἑβ. 11, 38). Καὶ ὁ ἴδιος ὁ Κύριος Ἰησοῦς Χριστὸς γι’ αὐτοὺς εἶπε ὅτι εἶναι «τὸ ἅλας τῆς γῆς» καὶ «τὸ φῶς τοῦ κόσμου» (Μθ. 5, 13-14).» (Τά κείμενα τοῦ Ἁγίου Λουκᾶ πού δημοσιεύονται σέ συνέχειες στήν ἱστοσελίδα μας εἶναι παρμένα ἀπό τό ὁμώνυμο βιβλίο τῶν ἐκδόσεων «ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΚΥΨΕΛΗ»)