Κυριακή 7 Νοεμβρίου 2010
« Καθὼς καὶ ἐξελέξατο ἡμᾶς ἐν αὐτῷ πρὸ καταβολῆς κόσμου εἶναι ἡμᾶς ἁγίους καὶ ἀμώμους κατενώπιον αὐτοῦ, ἐν ἀγάπῃ»
ΕΡΜΗΝΕΙΑ
«Καί μᾶς ἔδωκε τάς εὐλογίας αὐτάς σύμφωνα μέ τήν ἐκλογήν, πού μᾶς ἔκανε διά νά μᾶς ἑνώσῃ μέ τόν Χριστόν. Καί ἔκανε τήν ἐκλογήν αὐτήν προτοῦ γίνῃ ὁ κόσμος, πρός τόν σκοπόν, ὅταν θά ἤρχετο ὁ καιρός νά γεννηθῶμεν καί νά ζήσωμεν εἰς τήν γῆν, νά εἴμεθα ἅγιοι καί ἄμεμπτοι ἐνώπιόν του» (Ἀπό τήν « ΚΑΙΝΗ ΔΙΑΘΗΚΗ μετά συντόμου ἑρμηνείας» τοῦ Π.Ν.Τρεμπέλα, ἔκδοση « Ο ΣΩΤΗΡ».
ΣΧΟΛΙΟ (β)
Μᾶς διάλεξε ὁ Θεός πρίν γίνει ὁ κόσμος, διότι πρίν γίνει ὁ κόσμος μᾶς εἶχε στόν νοῦ καί τή θέλησή του, ὥστε ὅταν ἔλθει ὁ καιρός νά γίνουμε καί νά εἴμαστε ἅγιοι καί ἄμωμοι ἐνώπιόν Του. Τό «πρό καταβολῆς κόσμου» δηλώνει τήν προαιώνια πρόγνωση τοῦ Θεοῦ γιά μᾶς, διά τῆς ὁποίας μᾶς ἐγνώριζε ἀϊδίως « ἐν τῷ ἀπείρῳ αὐτοῦ Πνεύματι καί ἐνόει τήν ἀναγέννησιν» καί τελειοποίηση τῶν χριστιανῶν ἡ ὁποία ἐπρόκειτο νά γίνει στόν κατάλληλο καιρό διά τοῦ Κυρίου μας Ἰησοῦ Χριστοῦ. Τό σκεπτόμαστε αὐτό, ἀδελφέ μου, ὅτι δηλαδή ὁ Κύριος μᾶς εἶχε στό νοῦ του καί μᾶς ἐδιάλεξε νά γίνουμε ἰδικοί του διά τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ!
Καί μᾶς ἐδιάλεξε γιά νά εἴμαστε «ἅγιοι καί ἄμωμοι». Ἡ λέξη «ἅγιος» ὑποδηλώνει τήν θετική ὄψη τῆς τελειότητας, ἐνῶ τό «ἄμωμος» ἐπισημαίνει τήν ἀρνητική.Τό ἅγιος ἀναφέρεται περισσότερο στήν ἐσωτερική μας ζωή. Τό ἄμωμος ἀναφέρεται περισσότερο στή ζωή καί τή συμπεριφορά μας μεταξύ τῶν ἀνθρώπων. Ἅγιος εἶναι αὐτός πού ἀνήκει διά τοῦ Βαπτίσματος καί τῆς πίστεως στόν Θεό, καί ζεῖ μά συναίσθηση τῆς ἀλήθειας αὐτῆς. Ἄμωμος εἶναι, κατά τόν Ἅγιο Νικόδημο, «ἐκεῖνος ὁποῦ εἶναι ἀκατηγόρητος εἰς τήν ζωήν». Προσέχει ὥστε νά μή δίνει καμμιά ἀφορμή κατηγορίας ἐναντίον του. Μέ μιά λέξη, ἀπαιτεῖται ὁ προσωπικός ἀγώνας γιά τή μέθεξη τῆς σωτηρίας καί τή θέωση, πού μᾶς προσφέρει ὁ Θεός. Οὔτε μόνη της ἡ ἀγάπη τοῦ Θεοῦ φέρνει τή σωτηρία, οὔτε μόνη της ἡ δική μας ἀρετή.
Ἀγώνας λοιπόν γιά νά εἴμαστε ἅγιοι καί ἄμωμοι. Ἅγιοι καί ἄμωμοι ὄχι ἐνώπιον τῶν ἀνθρώπων, ἀλλά ἐνώπιον τοῦ Θεοῦ. Τούς ἀνθρώπους εὔκολα μποροῦμε νά τούς ξεγελᾶμε μέ τήν ὑποκριτική, τήν ἐξωτερική ἀρετή. Ἀλλά τόν Θεό δέν μποροῦμε νά τόν κοροϊδέψουμε, διότι βλέπει τά βάθη τῆς ψυχῆς, τή διάθεση, τά κρύφια τῆς καρδιᾶς μας, τίς ἐπιθυμίες καί τούς λογισμούς μας.
