Τρίτη 9 Νοεμβρίου 2010
ΚΕΙΜΕΝΟ
«Εἰς ἔπαινον δόξης τῆς χάριτος αὐτοῦ, ἐν ᾗ ἐχαρίτωσεν ἡμᾶς ἐν τῷ ἠγαπημένῳ»
ΕΡΜΗΝΕΙΑ
«…διά νά ὑμνῆται καί δοξάζεται τό μεγαλεῖον τῆς χάριτος καί τῶν πλουσίων δωρεῶν του, μέ τάς ὁποίας μᾶς ἔκαμε χαριτωμένους διά μέσου τοῦ ἀγαπημένου του Υἱοῦ» (Ἀπό τήν « ΚΑΙΝΗ ΔΙΑΘΗΚΗ μετά συντόμου ἑρμηνείας» τοῦ Π.Ν.Τρεμπέλα, ἔκδοση « Ο ΣΩΤΗΡ».
ΣΧΟΛΙΟ
Ὁ ἄμεσος σκοπός τῆς ἀγάπης τοῦ Θεοῦ εἶναι ἡ δική μας σωτηρία. Τελικός ὅμως σκοπός εἶναι ἡ δόξα τοῦ Θεοῦ. Ἡ δόξα τῆς χάριτός Του. Αὐτό μᾶς λέει στόν παραπάνω στίχο. Ἡ χάρη τοῦ Θεοῦ ἔχει μεγαλεῖο, ἀγαπητέ. Εἶναι ἔνδοξη καί ἀξίζει κάθε ἔπαινο. Μά θά μοῦ πεῖτε: ἔχει ἀνάγκη ἀπό ἔπαινο ὁ Θεός; Ἀσφαλῶς καί δέν ἔχει. Ὅμως ἐπειδή εἶναι ἀξιέπαινος καί ἀξιοδόξαστος, γι᾽ αὐτό ὀφείλουμε ἐμεῖς ἀπό εὐγνωμοσύνη πολλή νά τόν δοξάζουμε. Δέν ἔχει ἀνάγκη ἀπό τήν ἀγάπη μας, ἀλλ᾽ ἐπειδή εἶναι «ἀξιέραστος» ὀφείλουμε νά τόν ἀγαπᾶμε.
Ὁ Θεός μέ τή χάρη του μᾶς ἐχαρίτωσε. Ὅσοι εἶναι πιστοί, εἶναι ἐνάρετοι καί χαριτωμένοι. Ὅπως ἐκεῖνος πού εἶναι μέσα στό φῶς, λάμπει ἀπό τό φῶς, εἶναι φωτισμένος, ἔτσι κι ἐκεῖνος πού ζεῖ μέσα στή χάρη τοῦ Θεοῦ• εἶναι λουσμένος στή χάρη. Εἶναι χαριτωμένος.
Σκεφτήκατε ποτέ ἕνα γέρο ἄνθρωπο γεμάτο ἀσχήμια, πληγές καί δυσμορφία; Νά βρεθεῖ ἕνας τρόπος καί ξαφνικά ὁ ἄνθρωπος αὐτός νά ἀπαλλάσσεται ἀπ᾽ ὅλα αὐτά τά δυσάρεστα; Φεύγει ἡ δυσμορφία, φεύγουν οἱ ρυτίδες, θεραπεύονται οἱ πληγές καί ὁ ἄνθρωπος γίνεται νέος. Ντύνεται μέ ροῦχα καθαρά, ροῦχα βασιλικά καί ἐμφανίζεται πρίγκηπας σωστός. Αὐτό μᾶς ἔκαμε ὁ Χριστός. Ἔκαμε ἀνανέωση, ἀναγέννηση, πού στήν οὐσία σημαίνει ἀναπαλαίωση. Μᾶς πῆρε γερασμένους καί βρώμικους ἀπό τήν ἁμαρτία καί μᾶς ξανάνιωσε. Μᾶς ἔφερε στό ἀρχαῖο κάλλος, στήν προπτωτική ὀμορφιά. Γίνεται λοιπόν ὄμορφος ὁ ἄνθρωπος, ἀλλά μόνο κοντά στόν Χριστό. Γι᾽ αὐτό λέει ὁ Παῦλος: «ἐν τῷ ἠγαπημένῳ». Χαριτωθήκαμε διά μέσου τοῦ ἠγαπημένου. Ὁ Θεός Πατέρας τόν ὀνόμαστε στή Βάπτιση καί τήν Μεταμόρφωση «Υἱόν ἀγαπητόν». Καί γιά μᾶς λοιπόν ὁ Χριστός εἶναι ὁ ἠγαπημένος, ἡ ἀγάπη τῆς καρδιᾶς μας, ὅπως ἦταν καί γιά τούς ἁγίους ὁ θεῖος ἐρωτας. Ὅποιος δέν ἀγαπάει τόν Χριστό, δέν εἶναι ἄνθρωπος, λέει ἀλλοῦ ὁ Παῦλος. Ἐμεῖς ἀγαπᾶμε τόν Χριστό;
