Τετάρτη 10 Νοεμβρίου 2010
ΚΕΙΜΕΝΟ
«Ἐν ᾧ ἔχομεν τὴν ἀπολύτρωσιν διὰ τοῦ αἵματος αὐτοῦ, τὴν ἄφεσιν τῶν παραπτωμάτων, κατὰ τὸν πλοῦτον τῆς χάριτος αὐτοῦ, ἧς ἐπερίσσευσεν εἰς ἡμᾶς ἐν πάσῃ σοφίᾳ καὶ φρονήσει»
ΕΡΜΗΝΕΙΑ
«Πράγματι δέ εἶναι μεγάλη καί ἔνδοξος ἡ χάρις του, ἀφοῦ διά τῆς ἑνώσεώς μας καί τῆς κοινωνίας μας μέ τόν Υἱόν αὐτοῦ ἐπετύχαμεν τήν ἀπελευθέρωσίν μας μέ τό αἷμα του, πού ἐδόθη λύτρον διά τήν ἐξαγοράν μας. Καί ἔτσι ἐλάβομεν τήν ἄφεσιν τῶν ἁμαρτιῶν, σύμφωνα μέ τόν πλοῦτον τῆς χάριτός του. Ἐξέχυσε δέ τήν χάριν αὐτήν τόσον πολύ, ὥστε νά περισσεύῃ αὕτη εἰς ἡμᾶς μέ κάθε σοφίαν, διά νά γνωρίσωμεν αὐτόν καί τά μυστήριά του καί μέ κάθε φρόνησιν διά νά κανονίζωμεν συνετά τά τῆς προσκαίρου ζωῆς μας» (Ἀπό τήν « ΚΑΙΝΗ ΔΙΑΘΗΚΗ μετά συντόμου ἑρμηνείας» τοῦ Π.Ν.Τρεμπέλα, ἔκδοση « Ο ΣΩΤΗΡ».
ΣΧΟΛΙΟ
Χαριτωθήκαμε ἀπό τό Χριστό μέ τήν ἀπολύτρωση πού μᾶς ἐχάρισε. Ἡ λύτρωση, ξέρουμε, ἔχει σχέση μέ τήν αἰχμαλωσία. Λυτρώνεται καί ἐλευθερώνεται κάποιος, πού εἶναι αἰχμάλωτος, δοῦλος. Ἐμεῖς εἴμαστε οἱ αἰχμάλωτοι. Ἡ ἁμαρτία μᾶς ἔχει δέσει σφικτά. Δέν μπορούσαμε μόνοι μας νά λυθοῦμε. Καί ἦρθε ὁ Χριστός καί μᾶς ἐλευθέρωσε ἀπό τήν δουλεία τῆς ἁμαρτίας, ἀπό τή σκλαβιά τοῦ διαβόλου. Μᾶς ἐλευθέρωσε μέ τό αἷμα Του τό λυτρωτικό. Μιά σταγόνα ἀπό τό Αἷμα τοῦ Χριστοῦ σπάζει τίς ἁλυσίδες τῆς χειρότερης σκλαβιᾶς. Μιά σταγόνα ἀπό τό Αἷμα τοῦ Χριστοῦ μᾶς χαρίζει τήν ἄφερση τῶν ἁμαρτιῶν μας.
Ἡ ἀπολύτρωσή μας εἶναι ἀποτέλεσμα τῆς χάριτος τοῦ Θεοῦ, πού δόθηκε πλουσιοπάροχα. Ἔτσι οἱ ἄνθρωποι ἔχουμε πλοῦτο χάριτος. Ὁ Θεός δέν τσιγγουνεύεται στήν ἀγάπη του. Μᾶς ἀγαπάει πλούσια, ὁλόθερμα. Αὐτό ἐπιβάλλει νά εἴμαστε κι ἐμεῖς γενναιόδωροι στήν ἀγάπη μας, ὅπως εἶναι ὁ Κύριος καί Θεός μας. Στήν ἀγάπη μας πού τήν περιμένουν τόσοι ἄνθρωποι γύρω μας.
